Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Βίτσιο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βίτσιο
 
[I][B][align=center]“Η ποίηση είναι ένας άλλος τρόπος να πεθάνει κανείς”
Τάσος Λειβαδίτης

ΒΙΤΣΙΟ


Όταν χαμήλωσες τα μάτια, σβήσανε οι προβολείς
κι έμεινα στο σκοτάδι που μ’ άφησες
με το πέος στο χέρι κι ένα στυλό αναποδογυρισμένο
με τη μύτη στραμμένη προς τα επάνω

το μελάνι στέγνωσε κι ο στίχος ξεράθηκε

δε φτάνει να γαμήσω τούτες τις γραμμές του χαρτιού
που άφησες λευκές στο πέρασμά σου

ζητούσα μάταια να μου γράψεις ένα ποίημα, ένα γράμμα
που να αντικατοπτρίζει το ατέρμονο μέλλον μας
κι αντίθετα, βρέθηκα πάνω σ’ ένα χωμάτινο μονοπάτι
που χωριζόταν στα δύο και οδηγούσε στο πουθενά

έχυνα σπέρμα πάνω στα χνάρια που άφησες
μήπως καρπίσει ένα δέντρο του έρωτα
να θυμίζει, ότι εκεί κάποτε, γεννήθηκε κι ένας

επέλεξα τον αργό, βασανιστικό θάνατο της απουσίας σου

όταν χαμήλωσες τα μάτια, έφυγα, έφυγες, χαθήκαμε
και δε βρεθήκαμε ποτέ από εκείνη τη στιγμή
παρά μόνο στα όνειρά μας
για να ικανοποιούμε τις αχόρταγες επιθυμίες μας.


γιώργος_κ[/align][/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
angelaki*
14-03-2008 @ 08:48
::scare.:: πλάκα κάνεις τώρα!!!
σοκαρίστηκα.....
αχ αυτές οι καινοτομίες σου...!
::up.::
Γιώργος_Κ
14-03-2008 @ 08:50
::kiss.:: είμαι κομμάτι ακραίος, ναι !
marialk74
14-03-2008 @ 08:52
staratos!!!! ::wink.::
Γιώργος_Κ
14-03-2008 @ 08:54
::kiss.:: και ειλικρινής, πάνω απ' όλα!
jenny
14-03-2008 @ 08:57
ζητούσα μάταια να μου γράψεις ένα ποίημα, ένα γράμμα
που να αντικατοπτρίζει το ατέρμονο μέλλον μας
κι αντίθετα, βρέθηκα πάνω σ’ ένα χωμάτινο μονοπάτι
που χωριζόταν στα δύο και οδηγούσε στο πουθενά

den me enohli to akreo parameno stin usia
Γιώργος_Κ
14-03-2008 @ 08:58
Χαίρομαι Τζένη, αυτά παθαίνεις όταν διαβάζεις Λειβαδίτη.. παραμένεις στην ουσία! ::up.::
Maria Olsen
14-03-2008 @ 09:43
Ξέρεις κάτι, μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά μήπως θα έπρεπε να το βάλεις στα ακατάλληλα;
dorakara
14-03-2008 @ 09:56
::hug.:: Καλό ... πρωτότυπο. Ιδιότροπο
dorakara
14-03-2008 @ 09:56
::hug.:: Καλό ... πρωτότυπο. Ιδιότροπο
Helene52
14-03-2008 @ 10:00
::scare.::
Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω με την Τζένη ::up.::
Tαπεινό χαμομηλάκι
14-03-2008 @ 10:57
Ρομαντικό μέσα στη χυδαιότητά του!
Περίεργο κοκτέιλ.
Καλησπέρα, παλιόφιλε!
elena351
14-03-2008 @ 12:43
::up.:: ::hug.:: ::up.::
-riddle-
14-03-2008 @ 13:36
"το μελάνι στέγνωσε κι ο στίχος ξεράθηκε

δε φτάνει να γαμήσω τούτες τις γραμμές του χαρτιού
που άφησες λευκές στο πέρασμά σου"

Η χυδαιολογία, δεν στέκεται παράμερη και αυτόνομη. Έχει ενταχτεί και αφομοιωθεί στο σύνολο. Ας μην ξεχνάμε και την σημασία που είχαν στην αρχαιότητα και όχι μόνο, τα σύμβολα του φαλλού (πούτσας) και του σπέρματος (χύσι). Εκφράζουν ασυγκάληπτα γενετήσιες ορμές!
Καλό αποτέλεσμα. ::yes.::
maraki
14-03-2008 @ 15:52
po po omorfo pantos ::scare.::
Γιώργος_Κ
15-03-2008 @ 00:04
Ευχαριστώ όλους τους φίλους για τη συμμετοχή τους! ::xmas.:: Καλημέρα!
Δημήτρης Μέξης
15-03-2008 @ 09:15
Ωραίο.....!!!
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο