stixoi.info: Εσύ κι εγώ...χωρίς απόσταση καμία

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131346 Τραγούδια, 269586 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Εσύ κι εγώ...χωρίς απόσταση καμία

El Tango De Roxanne...Αφιερωμένο.

[B][color=purple][font=Bookman Old Style]Πίσω απ’τις γρίλιες των αναίμακτων στιγμών
Δοκάρια στήνονται οι πληγές μας κι απαυγάζουν τις αιτίες
Κι ύστερα...
Πες μου ποιος ύστερα από εμάς θα το τολμήσει να φανεί
ή να κρυφτεί έστω
πίσω απ’της ματωμένης πανσελήνου την κουρτίνα
πες μου ποιος τάχα θα μιλήσει με της νύχτας την τυχάρπαστη σιωπή
Μη ξέροντας της Άρπας το τραγούδι
μη φέροντας της Τύχης το λουλούδι

Ποιος από εμάς θα αφουγκραστεί τη ραγισμένη λύπη
Φτηνό γυαλί .. δεν άντεξε , ψεύτικο- λάθος μίγμα
Κι εμείς
Δυο ναυαγοί σ’ενός Δουρείου ουρανού τις ανάπαυλες
κάτω στης λήθης τις ασήκωτες ακτές
που ξεδιψούν όσοι ποτέ δεν ήπιαν ένα γέλιο στη ζωή τους
που ανασταίνονται αυτοί που ‘χαν πεθάνει στης οδύνης τα αγκάλια
Κάλπικο κύμα μας τραβάει
μέσα στα βάθη της ατέλευτης μαγείας
μέσα στα ύψη των ρηχών ωκεανών.

Εσύ...
Ένα παιδί που κυνηγά μια ηλιαχτίδα,
μια ηλιαχτίδα που ξεφεύγει απ’τον Ήλιο της...
Ένας Ηλιάτορας που πέφτει και σηκώνεται,
Εσύ, μια μάχη ολόκληρη δική μου.

Κι εγώ...
Να σε κοιτώ με δίχως νεύμα αλλοτινό,
καινούρια σήματα να πλάθω στη γητειά σου
Μες στη γητειά σου να παλεύω να πετάξω μα
με τα σπασμένα μου φτερά να ταλαντεύομαι ακόμα
μήπως σου κλέψω ένα φιλί,
ένα φιλί μοναδικό από του έρωτα το στόμα.

Εσύ...
Βαθύ μελάνι στο χαρτί της λογικής
Κι εγώ
εγώ το χέρι που σε σπρώχνει για να γράψεις
τούτο τον στίχο μιας αγέννητης αγάπης
Τούτο τον στίχο που θερίζει απ’τις καρδιές
την κάθε άσπαρτη στιγμή μας.

Εσύ.
Εσύ κι εγώ...
Ένα εμείς χωρίς απόσταση καμία.
[align=right]
Αθανασία Γ.
15/3/08


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

Θέασις 15-03-2008 @ 06:25	Έχει και η απόσταση τη νοστιμιά της....Μόλις την γεύομαι .... ::yes.::
AndreasChristodoulou 15-03-2008 @ 06:31	Φοβερο ,νασαι καλα και να γραφεις τετοια και καλυτερα ,και εισαι και κυπραια................
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 15-03-2008 @ 06:33	::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
elena351 15-03-2008 @ 06:36	Μόνο εσύ γλυκειά μου Αθανασία κάνεις με την πέννα σου τις αποστάσεις να υποκλίνοντε μπροστά σου !! ::theos.:: ::love.:: ::up.::
arpistre 15-03-2008 @ 06:50	.......!!!!!
panta smile 15-03-2008 @ 07:02	Εσύ. Εσύ κι εγώ... Ένα εμείς χωρίς απόσταση καμία ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52 15-03-2008 @ 07:17	Με όλους τους ::up.:: ::up.:: ::up.::
simela 15-03-2008 @ 07:42	Εγώ το δήλωσα ότι κάτι γίνεται εκεί στην Κύπρο..αλλά δεν μ' ακούνε!! Μίλησες κατευθείαν στην καρδιά μου!!!! Σε θαυμάζω!!! ::smile.::
isidora 15-03-2008 @ 08:02	Κάλπικο κύμα μας τραβάει μέσα στα βάθη της ατέλευτης μαγείας μέσα στα ύψη των ρηχών ωκεανών. Εσύ... Ένα παιδί που κυνηγά μια ηλιαχτίδα, μια ηλιαχτίδα που ξεφεύγει απ’τον Ήλιο της... Ένας Ηλιάτορας που πέφτει και σηκώνεται Εξαιρετική όπως πάντα ::smile.::
marialk74 15-03-2008 @ 08:33	πολυ ωραιο!!!! ::yes.:: ::smile.:: ::up.::
nirbana 15-03-2008 @ 09:10	::hug.:: ::hug.::
Σκοτεινός ποιητής 15-03-2008 @ 10:06	Έχεις το απόλυτο σεβασμό μου πια!!!! Τέλεια,μοναδική!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
maraki 15-03-2008 @ 16:13	::yes.:: ::theos.:: ::up.:: panemorfo...
Ζήνωνας 15-03-2008 @ 17:27	Καλημέρα Αθανασία μου. Πολύ όμορφο κεντημένο με χρυσά συναισθήματα! Να γράφεις πάντοτε τόσο όμορφα! Να έχεις μια θαυμάσια Κυριακή και ο Θεός μαζί σου!
arxagelos 16-03-2008 @ 01:44	πολυ ομορφο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο