Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131186 Τραγούδια, 269560 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ερωτοτροπία μ' ένα άγαλμα
 
Στο λευκό του χρώμα χαράσσει την αγρύπνια της
Με σταθερό ρυθμό που φοβάται τη σιωπή
Το ‘να χέρι γαντζωμένο στο πρόσωπο
Το κερί! Το φεγγάρι στο φεγγίτη.
Κρύψου. Το μυαλό γεννάει φωτιές.

Στάλες ιδρώτα στο μέτωπό του
Λαίμαργα με το στόμα τις ρουφάει
Σπόροι στο χώμα, προσμένουν μ’ υπομονή
Την κούραση, την πλήξη, τα χρόνια, τη σάρκα.
Το μυαλό πεθαίνει εκατό φορές. Ξανά!

Φίλησέ με! Ξερά και παγωμένα τα χείλη μου
Πώς θα μιλήσω για το αύριο
Πέτρα είμαι κι αίμα έχω να προσφέρω
Πάντα στον ίδιο ρυθμό πάλλεται το στήθος
Μαζί και το χώμα που κραδαίνει στον ίδιο σκοπό

Αίμα κυλάει στη σκιά των πραγμάτων
Το χώμα θέλει το νερό και το νερό το χώμα
Άκουσε το τύμπανο που ορίζει το δρόμο.
Πίσω, άφησε μόνο το άρωμά της
και λίγη σκόνη στα χείλη και στα μάτια.

Ορίζουμε το μηδέν κι αγγίζουμε το τέλος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Helene52
15-03-2008 @ 11:45
Αίμα κυλάει στη σκιά των πραγμάτων
Το χώμα θέλει το νερό και το νερό το χώμα
Άκουσε το τύμπανο που ορίζει το δρόμο.
Πίσω, άφησε μόνο το άρωμά της
και λίγη σκόνη στα χείλη και στα μάτια.
::cry.:: ::yes.:: ::up.::
isidora
15-03-2008 @ 13:20
Συνφωνώ με Helene52 ::yes.::
velico
15-03-2008 @ 15:09
::yes.::
maraki
15-03-2008 @ 15:49
Αίμα κυλάει στη σκιά των πραγμάτων
Το χώμα θέλει το νερό και το νερό το χώμα
Άκουσε το τύμπανο που ορίζει το δρόμο.
Πίσω, άφησε μόνο το άρωμά της
και λίγη σκόνη στα χείλη και στα μάτια.

Ορίζουμε το μηδέν κι αγγίζουμε το τέλος
::cry.:: ::up.::
elena351
15-03-2008 @ 16:58
::yes.:: ::yes.::
sylia_218
15-03-2008 @ 17:05
Φίλησέ με! Ξερά και παγωμένα τα χείλη μου
Πώς θα μιλήσω για το αύριο
Πέτρα είμαι κι αίμα έχω να προσφέρω
Πάντα στον ίδιο ρυθμό πάλλεται το στήθος
Μαζί και το χώμα που κραδαίνει στον ίδιο σκοπό

Αίμα κυλάει στη σκιά των πραγμάτων
Το χώμα θέλει το νερό και το νερό το χώμα
Άκουσε το τύμπανο που ορίζει το δρόμο.
Πίσω, άφησε μόνο το άρωμά της
και λίγη σκόνη στα χείλη και στα μάτια.

Ορίζουμε το μηδέν κι αγγίζουμε το τέλος

ολοκληρο πολυ ωραιο,πολυ ποιητικο... ::yes.:: ::wink.:: ::up.::
velico
16-03-2008 @ 12:15
::yes.:: αλλά τι πάθατε όλοι με τα αγάλματα;
Φαληρέας
12-04-2008 @ 02:20
::oh.:: ::oh.:: ::oh.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο