Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάτι πέθανε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130781 Τραγούδια, 269460 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάτι πέθανε
 Κρίμα...
 
[B]Κάτι πέθανε…


Χρόνια σε έψαχνα και το ήξερες.
Και εσύ το ίδιο έλεγες…
Βρεθήκαμε λοιπόν…σε βρήκα και με βρήκες.
Και πέρασαν έτσι ώρες, μέρες, μήνες, εποχές
και γέννησαν ομορφιές και λύπες.
Γέννησαν στιγμές…μόνο δικές μας…
Μετά ήρθε ο Χειμώνας, συννέφιασε και πάγωσαν οι αισθήσεις.
Κι όμως πάλι Καλοκαίριασε και ζεστάθηκαν οι καρδιές.
Μα να που ήρθε τώρα μια άλλη εποχή.
Η Εποχή του Τέλους…
Κάποιο κομμάτι του παραμυθιού δε μου το εξήγησες καλά φαίνεται
κι ας ήσουνα τόσο καλός αφηγητής…
Μα δεν πειράζει.
Και εγώ στη θέση σου σίγουρα το ίδιο θα έκανα.
Αγαπάμε τις ψευδαισθήσεις εξάλλου, το είπαμε…
Ανθρώπινα τα λάθη μάτια μου, δεν το συζητώ.
Μόνο οι συνθήκες της αγάπης μας ήταν απάνθρωπες,
μα και γι’ αυτό δεν φταίει κανείς.
Όχι εσύ, όχι εγώ και κυρίως όχι εμείς…
Φταίει η χημεία των ψυχών που μας ένωσε,
οι συμπτώσεις της σκέψης που μας έφερναν πιο κοντά,
τα αδιέξοδα που βρήκαν δρόμους ανοιχτούς…
Κι όμως χιλιάδες πράγματα μας κρατούσαν πάντα πίσω.
Φρικτό δεν είναι;
Να βρίσκεις δικό σου ουρανό και να μην έχεις φτερά για να πετάξεις;
Μα τώρα το νιώθεις;
Κάτι πέθανε…
Στην ανώμαλη προσγείωση της πραγματικότητας…
Κάτι πέθανε…
Και ήταν πολύ όμορφο μάτια μου, αλλιώς δε θα πονούσε τόσο…[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μου γνεφ' η καρδιά, πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι...
 
AndreasChristodoulou
17-03-2008 @ 01:41
απιθανο κομματι ,φοβερο
Ektoras_ath
17-03-2008 @ 01:57
Γράφεις όμορφα για τις πιο άσχημες και οδυνηρές αλήθειες.. Σε νιώθω.. ::love.::
swordfish
17-03-2008 @ 01:58
Καλό!! ::yes.::
Denis
17-03-2008 @ 02:22
''[...] Να βρίσκεις δικό σου ουρανό και να μην έχεις φτερά για να πετάξεις; [...] Κάτι πέθανε… Και ήταν πολύ όμορφο μάτια μου, αλλιώς δε θα πονούσε τόσο…''...

Έχεις έναν τρόπο να μας ισοπεδώνεις δευτεριάτικα, μα έναν τρόπο... Σκέτον οδοστρωτήρα... Ας είναι... Καλή βδομάδα, Δήμητρα! ::yes.::
MARGARITA
17-03-2008 @ 02:25
Τίποτα όμορφο δεν πεθαίνει....τίποτα άσχημο δεν πονάει...εξαιρετική η ξομολόγηση σου....μα να θυμάσαι ότι γράφει μέσα στην καρδιά...εκεί μένει για πάντα ::love.::
Ναταλία...
17-03-2008 @ 03:19
Να βρίσκεις δικό σου ουρανό και να μην έχεις φτερά για να πετάξεις;
Μα τώρα το νιώθεις;

Υπέροχο Δημητρα πάντα μου αρέσει η γραφή σου ::yes.:: ::love.:: ::hug.::
TAS
17-03-2008 @ 03:30
όλες οι ιστορίες έχουν ένα τέλος εποχής...
και το τέλος , είτε καλό, είτε κακό...είναι Τέλος... ::sad.::
::hug.::
Isidora-Panagiota
17-03-2008 @ 05:26
υπεροχο μου αρεσε πολυ ::yes.:: ::hug.::
panta smile
17-03-2008 @ 06:25
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ!ΕΣΥ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ!ΜΠΡΑΒΟ!!!!ΕΞΑΙΣΙΟ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
~~ΤhΑlaSsAki~~
17-03-2008 @ 07:33
Κάτι με πόνεσε...
margatsif
17-03-2008 @ 08:28
Η περιγραφή αυτής της κατάστασης.......Τι να πω;.....Ένα μεγάλο μπράβο σου Δήμητρα!!
AlexSAI
17-03-2008 @ 10:21
Καταπληκτικό!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Mικρουλι
17-03-2008 @ 10:59
"Να βρίσκεις δικό σου ουρανό και να μην έχεις φτερά για να πετάξεις;
Μα τώρα το νιώθεις;
Κάτι πέθανε…
Στην ανώμαλη προσγείωση της πραγματικότητας…
Κάτι πέθανε…
Και ήταν πολύ όμορφο μάτια μου, αλλιώς δε θα πονούσε τόσο…"

Καταπληκτικό!!!!
::up.:: ::yes.:: ::love.::
Aris4
17-03-2008 @ 12:07
Εντυπωσιακη η ηρεμια της περιγραφης Δημητρα !! ::theos.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο