stixoi.info: Φεγγαρι

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Φεγγαρι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130782 Τραγούδια, 269460 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Φεγγαρι

Σε εκείνη τη μοναδικη

Ας ήταν μιάς μοναχά κοπέλλας τον κόρφο να τον δρόσιζα
Μ’ενα μπουκέτο άνθη από κρίνα
Ας ήτανε σε μια ψυχή μονάχα νάσταζε το νέκταρ
Απ’τα μάτια μου μια φωτεινή αχτίνα

Ας ήτανε σε μια φωνή να χάριζα τη δική μου φλόγα
Και νάκαμνα τη λύπη της σε γέλιο να γυρίσει
Τοτε να πώ να λογιστώ άξια θε νάχω γεννηθεί
Κι άξια θε νάχω μέχρι τώρα ζήσει

Η ζωή μου στέρεψε πολυ τώρα στερνά.....Φροντίδα
Καθημερινή για το ψωμί κι έγνοιες πολλές πικρές
Δεν είναι μόνο οι χαρές που γίνανε μικρές
Κι οι καυμοί ακόμα μίκραναν ,μίκρανε κι η ελπίδα

Μήνες και μήνες ξέχασα πως έχει πα στη γή μας
Κόκκινα γαρύφαλλα ,μάτια μελιά κορίτσια όμορφα μελαχρινά
Μήνες και μήνες έμειναν τα μάτια μου κλειστά
Στο λαγαρό το πρωϊνό και στο ιλαρό το δείλι

Μήνες και μήνες πέρασαν χωρίς απ΄τη ψυχή μου
Ένας μονάχα στίχος ν’ανεβεί
Και να τον πάρουν τα κλειστά και ζαρωμένα χείλη
Να τον γευτούν και να γλυκάνουν.

Έτσι περνούσαν οι μήνες και τα χρόνια
Κι όταν πια ολα τα χρώματα της ψυχής μου είχαν ξεθωριάσει
Κι οταν τ’αηδόνια όλα είχαν σωπάσει
Ένας καλός αγέρας φύσηξε κι ήρθε ένα φεγγάρι φωτεινό

Όλα γινήκαν καθώς πρώτα σ’αυτη τη νύχτα την καλή
Γέμισε αστραψιές και φώτα η πλάση που ήτανε θολή
Ναι,όλα γενήκαν καθως πρώτα
Κι ψυχή μου βρήκε ........την παλιά της ρότα

Φίλοι ,απόψε ανοίγει του κόσμου ως άνθος η καρδιά
Πανιά σαν το καράβι ανοίγει τούτη η αναπάντεχη βραδιά
Στα βήματα μου η ζωή δρόμους και δρόμους ξετυλίγει
Γέμισε ο κόσμος μουσικές γέμισε με ρίγη

Στάλα τη στάλα μέσα μου τώρα κυλά η γαλήνη τ’ουρανού
Κι έγινε λίμνη φωτεινή στο σκοτεινό μου στήθος
Κι οι πίκρες της φτωχιάς καρδιάς κι οι έγνοιες του κουρασμένου νού
Πνιγήκαν και ησυχάσανε στο ακύμαντο της βύθος

Μια τέτοια μουσική,τέτοιο ένα φέγγος με τυλίγει ,
Μέθη απ’του ονείρου την πηγή
Που απόψε λέω δυό άνθρωποι δεν είναι λίγοι
κι εκείνη η αγάπη που μας σμίγει για ν’αγκαλιάσουμε τη γή


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Helene52 17-03-2008 @ 02:00	Αχ ρε Ανδρέα τι θα γίνει με μέσα.... Κάθε που σε διαβάσω αρχίζω και ερωτεύομαι !!!!! Υπέροχοοοοοο και πάλι εγώ κάνω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
swordfish 17-03-2008 @ 02:08	Καλημέρα ...αστείρευτος! ::up.:: ::yes.::
Ναταλία... 17-03-2008 @ 03:22	Μήνες και μήνες πέρασαν χωρίς απ΄τη ψυχή μου Ένας μονάχα στίχος ν’ανεβεί Και να τον πάρουν τα κλειστά και ζαρωμένα χείλη Να τον γευτούν και να γλυκάνουν. Μια τέτοια μουσική,τέτοιο ένα φέγγος με τυλίγει , Μέθη απ’του ονείρου την πηγή Που απόψε λέω δυό άνθρωποι δεν είναι λίγοι κι εκείνη η αγάπη που μας σμίγει για ν’αγκαλιάσουμε τη γή εξερετικό ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
iptamenos_gatos 17-03-2008 @ 03:31	::hug.::
tinios 17-03-2008 @ 07:50	Μοναδικέ, υπέροχε Ανδρέα!!!
margatsif 17-03-2008 @ 08:25	Όλους τους ποιητές κάποτε τους έκανε κλικ κάποιο φεγγάρι....αλλά αυτά που έφερε σε σένα ''σ΄αυτή την νύχτα την καλή'', είναι φοβερά φίλε Ανδρέα!! Συγχαρητήρια γι' αυτό το πόνημά σου! ::oh.::
poetryf 17-03-2008 @ 09:15	Υπέροχο Ανδρέα μου... πραγματικός ύμνος. Πραγματικά για μια και μοναδική η αφιέρωσή σου. Καλησπέρα από Βρυσούλες... ::love.:: ::yes.::
nirbana 17-03-2008 @ 09:49	εξαιρετικά λυρικό.. ::yes.::
AlexSAI 17-03-2008 @ 10:15	Καταπληκτικό !!! ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Mικρουλι 17-03-2008 @ 11:03	Υπέροχο ::yes.:: ::up.::
D-Asimos 17-03-2008 @ 12:38	ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΝΤΡΕΑ! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο