| |
γάλα πίνω στο γραφείο
και αφήνω τα αντίο
στα μάτια να τρέξουν
με ήχους να παίξουν
κρυφές ενοχές
αναστολές
στην οθόνη
πόσοι δρόμοι
απ το τώρα το μετά
η καρδιά χαμογελά
τίποτα δεν είναι ΄πως παλιά
στα ταξίδια οι αναμνήσεις
μοιάζουν κατασπρά πουλιά
τις σελίδες σαν γυρίσεις
συγκινήσεις κι αλλά .. κρυφά
μεγαλώνουμε και απλώνουμε στο θεό τα φτερά
κι ανασαίνουμε σαν πηγαίνουμε ολο πιο ψηλά
μεγαλώνουμε κι ομορφαίνουμε τη ζωή μας με απλά
της καρδιάς κορμιά μες στη θάλασσα ο ηλιός φιλά
Βρε ζώη να σαι καλά που μου μαθες τα μυστικά
τριάντα και κάτι
μαθάινω κι εγώ
πως λέν την αγάπη σε χρονο θεό
Βρε ζωή κι αν κουράστηκα σε ευχαριστώ διπλά
που εμαθά για άλλους νοιάστηκα και για μένα μετά
πίκρες λάθη στενοχώριες
πόσα έχω μάθει πόσα μου πήρες
ανάσες με ελ΄πίδες και χρώματα
σιωπές και αλλά ακούσματα
βήματα αόρατα του κορμιού μες στα θεόρατα του φιλιού
τα ονείρατα
σου λέω κοίτατα
πως σε κοιτάζουν
φιλάτα
σαν άστρα του γλύκου νερούσε αγκαλιάζουν
έλα ξανά στις φλέβες και μπες
γίνε πολλά
φτάσε στις υπερβολές
νιώσε απλά πως σε διαβάζω
κι ελά μετά να μοιραστούμε
αχ τα μισά που ολο μου τάζω
ελα μετά απ την αρχή να
γνωριστούμε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
