Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μάσκα οξυγόνου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μάσκα οξυγόνου
 παλιές αμφίδρομες αναλαμπές σε νέα εποχή... παγκόσμια μέρα ποίησης και... καλημέρες στιχάκηδες
 
Το βουνό μου τεράστιο
Υψωμένο από λήθη κι ανθρώπους
Δυσπρόσιτο, δύστροπο
Οι κορφές του αγγίζουν τα σύννεφα
Χαραυγές μαγικές καρτερούν την ανάβαση
Κι εγώ
Ταξιδευτής μου του νου, του κενού
Κουρασμένη
σε υπερήλικη νιότη χαμένη
και χωρίς μιας ανάσας κουράγιο
στην καρδιά να προσμένει, στα χείλη
Αποκαμωμένη να κοιτάζω το όρος
το αδιάβατο δυσπρόσιτο όνειρο
του εαυτού που αγναντεύει τη θάλασσα
απ' της προσπάθειας τα ύψη

Ένα θέλω σακάτικο, δεκανίκι στα χέρια
Να βαδίσω σαν άλλοτε,
τους γκρεμούς, τους ανθρώπους

Κι ένα ίσως, πολύτιμο
φυλαχτό στο δισάκι
να μου λέει πως ο ορίζοντας
μακρινός είν’ εξίσου
κι απ’ την άγονη στέπα ατενίζοντας
κι απ’ τον τοίχο που υψώνει
ο φόβος

Προτιμώ να μη δω
σε ταινία επανάληψη
τη ζωή που δεν τόλμησα
Κι ας υπάρχω
μοναχά στ’ ακυβέρνητα όνειρα
σε ιστορίες αισθήσεων κι άλλων
προϊόντων του νου

Τι περίεργο πάλι ξημέρωμα
Μεσ’ την άνοιξη μια χαραμάδα
ελέους
Κι ένας δυόσμος μικρός απροσάρμοστος
ευωδιάζει σεμνά στο τραπέζι
Να ξανάρθεις ζητάει
Με χαμόγελο λαμπρό σαν τη θάλασσα
τον Ιούνιο

Τι αστείο που θα ‘τανε
προς τα πίσω να τρέξω... μακριά
για να ζήσω συνέχειες χαμένες

Σε ρυτίδες φιογκάκια
ελβιέλες, μακό και μπλου τζην
Σε αρθρώσεις σκληρές
παγιωμένες απόψεις
Μα είν’ αυτή η ψυχή η παράλογη
που δεν έχει ηλικία
και ζητάει τους άθλους
απ’ τους άθλιους μύες
κι όλο ντύνεται
σαν παιδίσκη ελπίδα
Μα στο εκούσιο όνειρο
δεν κυρτώνουν τα λόγια
λες και νιότη αέναη
τα στηρίζει

Μην ξυπνάς, να χαρείς
Να σε ψάξω, άφησέ με
Λίγο ακόμα




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
MARGARITA
21-03-2008 @ 00:40
Αχ! Στελίνα μου...νιότη είσαι και νιότη θα παραμείνεις στο χώρο της ποίησης που αγγίζει σακάτικα δεκανίκια σαν εμένα...εύγε σου ποιήτρια στο λέω απ την καρδιά μου ::love.::
eteromilisios
21-03-2008 @ 00:41
Καλημέρα justawoman.
Εξαιρετικό.
Ωραίο ερωτικό φινάλε.
AceOfSpades
21-03-2008 @ 00:42
..δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι συγκεκριμένα..
είσαι υπέροχη...φρέσκη ανθή...
με ένα χαμόγελο λαμπρό σαν την θάλασσα τον Ιούνιο οι Θεοί σου να σε έχουν πάντα... ::rol.::
Helene52
21-03-2008 @ 00:42
Καταπλητικό !!!!!! ::theos.:: ::up.::
Την καλημέρα και από εμένα
Σελίνα
21-03-2008 @ 01:15
από την αρχή ως το τέλος εκπληκτικό
AlexSAI
21-03-2008 @ 01:27
Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο!!! ::yes.:: ::up.::
flowersmoon
21-03-2008 @ 02:35
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
arxagelos
21-03-2008 @ 02:38
πω πω πρωι πρωι....μας εφτιαξες... ::theos.:: πολυ καλο ::yes.:: καλημερα.... ::yes.::
Maria Olsen
21-03-2008 @ 02:44
Πολύ μου άρεσε όλο ::hug.::
Δήμητρα
21-03-2008 @ 05:31
''Μην ξυπνάς, να χαρείς
Να σε ψάξω, άφησέ με
Λίγο ακόμα''

Μου έλειψε να σε διαβάζω...
Δε χορταίνονται οι στίχοι σου βρε Στέλλα μου... ::love.::
ψιτ-ψιτ
21-03-2008 @ 08:37
επ! επ! τι εγινε εδω ?
ποιο καθαρμα εισαι εσυ?
ποιο ρεμαλι?
απο καπου σε ξερω ε?
zentikes
21-03-2008 @ 08:51
απ οπου και να το πιασω
ομορφαινει η ψυχη μου
ευχαριστω
arpistre
21-03-2008 @ 09:10
μίλησες σ' ένα μέρος μου
και δε θέλω να σχολιάσω..
D-Asimos
21-03-2008 @ 17:31
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
justawoman
22-03-2008 @ 01:42
ευχαριστώ σας παιδιά
nirbana
22-03-2008 @ 11:54
εξαιρετικότατο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
22-03-2008 @ 13:14
με σκοτωσες
ενα ευχαριστω?
ηρθα και το διαβασα ξανα σημερα
την αγαπη μου Στελλα
poetryf
24-03-2008 @ 06:13
Κι εμείς σε ευχαριστούμε Στέλλά μου...
για το οξυγόνο που μας χαρίζουν οι στίχοι σου ::yes.:: ::wink.:: ::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-03-2008 @ 14:45
σαν να μ' έβαλες σ' ένα αεροπλάνο...

Σε ρυτίδες φιογκάκια
ελβιέλες, μακό και μπλου τζην
Σε αρθρώσεις σκληρές
παγιωμένες απόψεις

λίγο πριν τη σταθεροποίηση

Μην ξυπνάς, να χαρείς
Να σε ψάξω, άφησέ με
Λίγο ακόμα

τις ζώνες λύσατε.

::love.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
26-03-2008 @ 06:33
Τέλοιο καλό σου απόγευμα καλή μου. ::hug.::
NIK-TSIK
28-03-2008 @ 06:12
σε υπερήλικη νιότη χαμένη...Με χαμόγελο λαμπρό σαν τη θάλασσα τον Ιούνιο.... υπάρχω
μοναχά στ’ ακυβέρνητα όνειρα
σε ιστορίες αισθήσεων κι άλλων
προϊόντων του νου.....είσαι κάπου κρυμμένη και με βλέπεις,εεεε;


::wink.:: ::whist.:: ::up.::
λυγερή
31-03-2008 @ 01:57
Όλο είναι ενα σκέτο δημιούργημα. Και σε δημιουργήματα
σχόλια δεν χωράνε. Κάνεις στάση, σηκώνει τσιγάρο αν καπνίζεις. και ξαναπερνάς -ξαναπερνάς στα κρυφά ....να μην
μαρτράς της δικής σου καρδιάς τα φύλλα.... και το φυλλάς
στ' αγαπημένα.....
http://ligery.pblogs.gr
giannisanas
01-04-2008 @ 01:05
Προτιμώ να μη δω
σε ταινία επανάληψη
τη ζωή που δεν τόλμησαΤι αστείο που θα ‘τανε

προς τα πίσω να τρέξω... μακριά
για να ζήσω συνέχειες χαμένες

Μα είν’ αυτή η ψυχή η παράλογη
που δεν έχει ηλικία
και ζητάει τους άθλους
απ’ τους άθλιους μύες
κι όλο ντύνεται
σαν παιδίσκη ελπίδα

Πόσο χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω! Αυτ΄΄ο σου το ποίημα τεχνικά χαρακτηρίζεται από ρυθμό και επιλεκτική ομοιοκαταλήξία αποδεικνύοντας και ότι δενυπάρχουν αυστηρά σύνορα και καταδεικνύοντας την ΄άριστη χρήση των παλιών τρόπων στη σύγχρονη γραφή. Οι στίχοι που επέλεξα είναι ό,τι με αγγίζει περισσότερο




Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο