Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έφυγα μόνος
 
Βυθίζω τα δάκτυλα σε μαλλιά ανάκατα
με το βλέμμα χαμένο να ψάχνει στα άδυτα
τι θέλει να βρει δεν ξέρει να πει.

Κλείνω τα μάτια ίσως κάτι να δω
ψάχνω παντού μα τάχω χαμένα
λιμάνι η πέλαγος θέλω να βρω;

Έρχονται σφήνες οι σκέψεις σειρήνες
αντίπερα βλέπω το άλλο μου εγώ,
δύναμη θέλω μα που να τη βρω.

Πρόσφυγας ψάχνω πατρίδας στοργή
δρόμοι μπροστά μου ανοίγονται πολλοί
θα πάρω τον έναν κι όπου θα βγεί.

Ακούω φωνή γλυκιά, δυνατή
να λέει σε τόνο βαρύ κι αυστηρό.
Πρόσεχε απρόσεχτε, πυρώνει το Θείο
και κοστίζει πολλά, πάρα πολλά η αρετή

Βλέπω μακριά μου ένα φως που τυφλώνει
φόβος, χαρά, ολόφωτα λιβάδια
μα βλέπω και μαύρα υγρά κρύα κελιά

Τώρα φοβάμαι, ολούθε μου μαύρες σκιές τριγυρνούν
μα τι είναι αυτό που στο λαιμό μου δένουν
και ποιοι είναι αυτοί που βίαια με τραβούν;

Κορμί είχα αφημένο σε πάθη γροθιές,
έβαλα Αυτόν σε Προκρούστη κρεβάτι
Τον έκοβα όσο … σε μένα να μοιάζει
Δεν είδα τον θάνατο που έριχνε κρυφές τις ματιές.

Με ζύγισαν, με μέτρησαν, βαριές οι ευθύνες
στοιχειώνουν οι λέξεις σε χείλη που καίνε
θέλουν δροσιά μα στέρεψαν της σκέψης οι λίμνες.

Αλήθεια και ψέμα, τώρα παγώνει το αίμα,
βλέπω από ψηλά της ζωής μου το πτώμα,
έλεγα μήπως καιρό έχω ακόμα …

μα … άσκοπα ξόδεψα το κάθε λεπτό
δεν πρόλαβα ούτε μια τζούρα τελευταία
και το τσιγάρο στα δάκτυλα, μόνο του, έσβησε κι αυτό

Μωρός και επαρμένος, έφυγα μόνος
και τώρα ζητάω την ελεημοσύνη του καθενός



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

εσχατος
 
το κορίτσι του Μαι
23-03-2008 @ 10:41
κλεινω τα ματια ισως κατι να δω
ψαχνω παντου μα ταχω χαμενα
λιμανι η πελαγος θελω να βρω??? ::up.::
armenisths
23-03-2008 @ 10:43
πολυ ομορφο μπραβο δυνατος στιχος. ::up.:: ::up.::
MARGARITA
23-03-2008 @ 11:12
Πρώτε μου γράφεις πάρα πολύ όμορφα...έχεις ζήσει την ζωή σου άγρια ::smile.::
Helene52
23-03-2008 @ 11:21
Έρχονται σφήνες οι σκέψεις σειρήνες
αντίπερα βλέπω το άλλο μου εγώ,
δύναμη θέλω μα που να τη βρω.

Πρόσφυγας ψάχνω πατρίδας στοργή
δρόμοι μπροστά μου ανοίγονται πολλοί
θα πάρω τον έναν κι όπου θα βγεί.
Καταπλητικό !!!!!!!!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
23-03-2008 @ 13:23
Με ζύγισαν, με μέτρησαν, βαριές οι ευθύνες
στοιχειώνουν οι λέξεις σε χείλη που καίνε
θέλουν δροσιά μα στέρεψαν της σκέψης οι λίμνες....

θα συμφωνησω με τη Μαργαριτα...
-riddle-
23-03-2008 @ 14:18
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
23-03-2008 @ 16:38
Ακούω φωνή γλυκιά, δυνατή
να λέει σε τόνο βαρύ κι αυστηρό.
Πρόσεχε απρόσεχτε, πυρώνει το Θείο
και κοστίζει πολλά, πάρα πολλά η αρετή

σωστός ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
estia
24-03-2008 @ 05:16
Πρόσεχε απρόσεχτε πυρώνει το Θείο
και κοστίζει πολλά πάρα πολλά η Αρετή ::yes.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο