| |
| | Με το χαρτί της φυλακής |  | | | Ένα ακόμη περιστατικό, από τα τόσα που συναντώ όταν ταξιδεύω κάθε μέρα στα τρένα! | | |
Κάπνιζε κι όλο έπινε, τους πάντες ενοχλούσε
με τα παπούτσια απέναντι στο κάθισμα πατούσε
εννιά χρονάκια φυλακή, τόπος δε τον χωρούσε
το αποφυλακιστήριο στα χέρια του κρατούσε.
Τούπα ναρθεί πίσω στο μπαρ, αν θέλει να καπνίσει
και εκεί του ήρθε η διάθεση λίγο για να μιλήσει
'' Την έπιασα με άλλονε και έβγαλα μαχαίρι
τόξερα πως μ' απάταγε και έστησα καρτέρι''.
'' Και ποιός στο τέλος κέρδισε, ρε φίλε;'' τον ρωτάω
'' Εκείνη γιατί μ' έφτασε στα σίδερα να πάω''
'' Και εγώ'', του λέω, '' το έζησα, μ' απάτησε και μένα
μα πήρα διαζύγιο χαλαρά, σωστά και μετρημένα''.
'' Τη ζήση μου συνέχισα και τη δουλειά που έχω
τα δυο μου όμορφα παιδιά που πάντα τα προσέχω
βρήκα άλλον άνθρωπο καλό, που αξίζει ν' αγαπάω
και για τη σχέση πούχει αυτή, ποτέ δε χολοσκάω''.
Κουνούσε το κεφάλι του, άναψε κι άλλο ένα
φαινόταν στο βλέμμα του πως τάχε πια χαμένα
'' Έκανα λάθος, αδελφέ, με μάδησαν σα κότα
στερνή μου γνώση, πως το λεν, αχ να σε είχα πρώτα''.
Με το δεξί το χέρι του μούκανε χειραψία
το τρένο διασταυρώθηκε και πήρα μια ταχεία
κουνούσαμε τα χέρια μας στ' αντικρινά τα τζάμια
μα γυάλιζαν στα μάτια του δύο μικρά ποτάμια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ένα απλό Μ.Τ | | | |
|
doxa paradise
24-03-2008 @ 01:10 | καλημαρε μαργαριτη........αυτες ειναι εμπειριες.......πολυ καλη αποδοση της ιστοριας σου | | swordfish
24-03-2008 @ 01:30 | Καλημέρα σου, συμφωνώ, καλή απόδοση! ::yes.:: | | Mικρουλι
24-03-2008 @ 01:53 | ::yes.:: ::yes.:: ::up.:: | | Ναταλία...
24-03-2008 @ 03:30 | πολύ ωραίο καταθέτω ένα απο τα πρώτα που έστηλα με το όνομα Αγράμπελη
Ο δολοφόνος
Γυρίζοντας απ΄τήν δουλειά
Σέ βρήκα στό κρεβάτι
Αφού με άλλον ήσουνα
Μου θολωσε το μάτι
Με τύφλωσε η ζήλια μου
Ο έρωτας το πάθος
Κι΄έκανα τ΄αμάρτημα
Τώρα βλέπω τό λάθος
Ρ
Ήμουνα άνθρωπος απλός
Δέν ήμουν δολοφόνος
Έτσι με κατηντήσανε
Η αγάπη και ο πόνος
Καί βρέθηκα στήν φυλακή
Μές το στενό κελί μου
Εσύ εκεί με έστηλες
Γιά όλη τήν ζωή μου
Τώρα βλέπω τό λάθος μου
Δέν γίνετε να σβήσω
Ήταν τής μοίρας μου γραφτό
Πολύ να σ΄αγαπήσω
Ρ
Ήμουνα άνθρωπος απλός
Δέν ήμουν δολοφόνος
Έτσι με κατηντήσανε
Η αγάπη και ο πόνος
::yes.:: ::theos.:: | | arpistre
24-03-2008 @ 05:16 | σου κυλάει πολύ άνετα και χαλαρά ο λόγος
πολύ ωραία η εικόνα στην τελευταία στροφή | | poetryf
24-03-2008 @ 05:40 | Μαζί με το Σωκράτη....! ::yes.:: | | Δήμητρα
24-03-2008 @ 07:38 | Πραγματικά εξαιρετικό... | | boutzis
24-03-2008 @ 08:36 | Όμορφη η απόδοση της ιστορίας σου!!!! | | tinios
24-03-2008 @ 11:42 | Γειά σου ρε Μαργαρίτη μεγάλε!!! | | D-Asimos
24-03-2008 @ 18:34 | ΤΣΙΦΤΗ ΜΟΥ, ΣΑ ΝΑ ΖΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ! ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!!! | | simela
08-04-2008 @ 12:14 | εντέλει...μου είχε ξεφύγει.....
αλλάζω δουλειά.....
αν είναι να έχω τέτοιες εμπνεύσεις...
Να' σαι καλά Μαργαρίτη, απίστευτο είναι!!! ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
