Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νυκτωδία
 
Το μόνο που θυμάμαι πια,
είναι πως με έχεις ξεχάσει.
Θέλησα να κρατήσω την ελπίδα,
εσένα.
Θέλησα να κρατήσω την πίστη,
πάλι εσένα.
Κράτησα το απέραντο,
και βάδισα σε έναν άγνωστο κόσμο,
αργά, προς το άπειρο.
Επιμένω να στέκω όρθιος
και να τραγουδώ τη νύκτα.
Τραβώ από τον ουρανό κλωστή
και πλέκω στίχους.
Προσπαθώ να βρω μιά λέξη
να σου πω σ' αγαπάω.

116 Λιθαράκια* Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
MARGARITA
25-03-2008 @ 01:43
Πικρόγλυκο συννεφόκαμα αλλά μου κάνει...καλημέρα σου ::smile.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
25-03-2008 @ 14:48
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Celestia
25-03-2008 @ 16:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
armenisths
26-03-2008 @ 01:13
τραβω απο τον ουρανο κλωστη και γραφω στιχους... ::up.:: ::up.::
το κορίτσι του Μαι
28-03-2008 @ 16:22
κρατησα το απεραντο ::yes.:: ::up.::
karina136
15-04-2008 @ 09:44
Σ.Λ ::smile.::
jasminaki
15-04-2008 @ 12:23
οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο ..οι καινουργιες ταξιδευουν .... ::kiss.::
Μελής
05-10-2008 @ 17:44
Τραβώ από τον ουρανό κλωστή
και πλέκω στίχους.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο