stixoi.info: ατιτλα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ατιτλα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130784 Τραγούδια, 269461 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

ατιτλα

ειναι αλληγορικα και τα δυο

Της ψυχής μου τη δύναμη ζύγα και μέτρα
Αγάπη που διψάς για ένα φώς και για αγάπη
Μόνο εγω να κυλήσω μπορώ,να σηκώσω την πέτρα
Τον καινούργιο να χτίσουμε κόσμο στου ανθρώπου τα μέτρα

Μόνο εγώ έχω την τέχνη να σε πάρω απ’το χέρι
Να στεριώσω το βήμα σου πούναι τρεμάμενο τοσο
Στον καινούργιο βοριά να σ’ανάψω εν’αλάθευτο αστέρι
Μόνο εγώ να σε πάρω μπορώ σε καλύτερα μέρη

Οποια και νάσαι θε ναβρείς σε μένανε μόνο
Ενα νού φωτεινό,μια καρδιά για γροθιά ενωμένα
Μόνο εγώ θα σε μάθω να κάνεις ατσάλι το πόνο
Αδερφούς σου τους νόμους του κόσμου,αδερφό σου το χρόνο

Θα σε μάθω πως δένονται στέρεα των αιώνων οι κρίκοι
Με ποιο βήμα βαδίζει η ζωή που πηγαίνει
Πως τραβούνε ,στην ωρα που πρέπει τη σπαθα απ’τη θήκη
Με ποια τέχνη χτυπούν και κερδίζουν τη νίκη

Γιατι εγώ τάδωσα όλα,δεν μούχει πια τιποτα μείνει
«δεν εχω άλλο να χάσω παρά τις βαριές μου αλυσίδες»
Τη βαριά φυλακή να γκρεμίσω που ολούθε μας κλείνει
«κι ενας κόσμος ολόκληρος τοτε δικος μας θα γίνει»

Σκοτωνετε λοιπον,σκοτωνετε
Στης καθε πετρας το μετωπο
Στου καθε δεντρου το κορμι
Στου καθε τοιχου τη σελιδα
Στο μαυροπινακα του καθε δρομου
Στων ουρανων και στων γιαλων τους καθρεφτες
Σκορπιζετε λοιπον
Τις κοκκινες σταλαγματιες του μισους σας
Γραφετε την βλαστημια σας για τη ζωη για τον ερωτα
Τιναζετε τα ουρλιασματα
της υαινας που ανδρωθηκε στον κορφο σας
τα φιδια που ξαπολατε που γλιστρησαν
αναμεσα στους κυκλους του εγκεφαλου σας

Σκοτωνετε,σκοτωνετε,
Αυτη τη ψυχη αυτο το χωμα το φτωχο
Ολο σηκωστε του φουχτα τη φουχτα
Ζυμωστε το στου πανικου σας το φαρμακι
Να μην φυτρωσει απανω του στον αιωνα
Μητε μια ριζα ταπεινου χαμομηλιου

Μα ξερετε ενα ανθρωπο δεν θα κερδισετε στον αιωνα
Ενα χαμογελο απο χειλη ανθρωπινα
Ποτε δεν θα ριχτει στην απλωμενη απαλαμη σας
Ενας παλμος ανθρωπινης καρδιάς
Ποτε δεν θα πεταλουδισει γυρω σας

Σκοτωνετε,σκοτωνετε,σκοτωνετε.....την αγαπη
Η ζωη σας καταδικασε σε θανατο
Σας καταδικασαν σε θανατο οι ανθρωποι
Δεν εχει χαρη πια για σας ,δεν εχει ελπιδα
Δεν εχει ελπιδα τοση
Οση ειναι η χρυσοσκονη στης πεταλουδας τα φτερα
Μητε οση ειναι στο φως
Μες στη καρδια της μαυρης νυχτας
Μητε οση μενει ανασα
Σε χειλη που τα σφραγισε ο θανατος
Αφου τωρα μπορουν ως και τ’αδυνατα δαχτυλα
Του πιο φτωχου τραγουδιστη
Το βροχο στο λαιμο σας να περασουν
Χωρις να τρεμουν...........

Το ξερω πως τριζει η φωνη μου
Υπακουη το ξερω δεν ειναι
Στου μαεστρου ρυθμου τη μπακετα
Στης θεας μουσικης το πενταγραμμο
Το ξερω φωλιαζουν εντος της
Της οργης τα γερακια
Και του μισους το ξερω,βουϊζουν οι σαλπιγγες.......


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Helene52 27-03-2008 @ 07:22	Πάλι άφωνη εμπρός σ' αυτά που διαβάζω Ανδρέαααα!!! Κ α τ α π λ η κ τ ι κ α !!!!! Υ π έ ρ ο χ α !!!! ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
swordfish 27-03-2008 @ 07:37	Υπέροχο!!! ::yes.:: ::up.:: ::love.::
AlexSAI 27-03-2008 @ 08:41	Συμφωνώ Υπέροχα !!! ::yes.:: ::up.::
elena351 27-03-2008 @ 08:47	Pou na' vrw lejeis analoges vre Antriko na sxoliasw tetoies dhmiourgies???Apla kata ta" agaphmena "meria ..... ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
simela 27-03-2008 @ 08:59	υπέροχος όπως πάντα..... «δεν εχω άλλο να χάσω παρά τις βαριές μου αλυσίδες» πολύ δυνατό το αλληγορικό σου
marialk74 27-03-2008 @ 11:33	fovera kai ta dyo andrea...exeis poly wraia grafh!!!!! ::up.:: ::yes.:: ::smile.::
Spartinos 27-03-2008 @ 11:59	Εισαι φοβερος!!!! ::up.::
Mικρουλι 27-03-2008 @ 12:38	Υπεροχο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
armenisths 27-03-2008 @ 13:00	πολυ πολυ καλο μπραβο σου ::up.:: ::up.:: ::up.::
iptamenos_gatos 27-03-2008 @ 14:34	ανδρεα μου μαρεσαν και τα δυο
D-Asimos 27-03-2008 @ 22:00	ΔΥΝΑΤΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!!! ::yes.::
mariaeleni 28-03-2008 @ 00:41	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία... 28-03-2008 @ 03:55	Θα σε μάθω πως δένονται στέρεα των αιώνων οι κρίκοι Με ποιο βήμα βαδίζει η ζωή που πηγαίνει Πως τραβούνε ,στην ωρα που πρέπει τη σπαθα απ’τη θήκη Με ποια τέχνη χτυπούν και κερδίζουν τη νίκη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο