iokasth
31-03-2008 @ 00:51 | Αν, Αν...
Πικρό, και με φανερή νοσταλγία γραμμένο..Πολύ Ωραίο!!
Καλή βδομάδα.
ΝεφΕλλη | |
το κορίτσι του Μαι
31-03-2008 @ 01:11 | ''αν ειχες ερθει πιο νωρις,δεν θα μας χωριζε κανεις'' ::yes.:: ::up.::
καλη εβδομαδα ::smile.:: | |
doxa paradise
31-03-2008 @ 01:46 | καλημερα Μαρια , κι αυτο πολυ καλο.....
θα βαλεις κι αλλα? γιανα ξαναπερασω απο 'δω? ::yes.:: | |
Μαρία Χ.
31-03-2008 @ 01:53 | Με πέτυχες στο γράψιμο επάνω
Δεν ξέρω τί καλύτερο να κάνω ! ::laugh.:: ::razz2.:: | |
maryelaphy
31-03-2008 @ 01:57 | απο εμπειρια ειναι γραμμενο αυτο? συνβαινουν κι' αυτα.. δικιο εχεις. | |
doxa paradise
31-03-2008 @ 02:51 | κι αλλο
κι αλλο
κι αλλο.................
::theos.:: | |
Μαρία Χ.
31-03-2008 @ 02:54 | ... πιο μικρό ή πιο μεγάλο ??? Χα, χα, χα !! ::razz2.:: ::laugh.::
- πότε θα με απολύσουν !! - ::cry.:: | |
doxa paradise
31-03-2008 @ 03:06 | ποιος θα σ'απολυσει? ::mad.::
δεχεσαι δηλ παραγγελιες? | |
Μαρία Χ.
31-03-2008 @ 03:11 | Ναι, αμέ !! Μέτρο, ρυθμό, θέμα.. μέχρι και τίτλο !!
Για πες.. για πες...
::laugh.::
- βάλε καμμιά στροφή ενδεικτική.. π.χ.:
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις: Γιώργος Ζερβάκης
Είμαι στο χείλος του γκρεμού
κι εδώ είναι η απορία
αξίζει για χατήρι τζης
να γίνω εγώ θυσία;
Είμαι στο χείλος του γκρεμού
και αυτή που με έχει φέρει
ειρωνικά για να σωθώ
απλώνει μου το χέρι.
Στον εγκρεμό εσύρθηκα
κι η αφορμή εσύ είσαι
και με θωρείς πως χάνομαι
κι όμως αδιάφορη είσαι.
Στον πόλεμο που εκύρηξες
τα χέρια μου σηκώνω
γιατί χτυπώ απάνω σου
μα εγώ γροικώ τον πόνο.
Στον πόλεμο που εκύρηξες
τα όπλα παραδίδω
σε αγώνα άνισο εγώ ποτέ,
συμμετοχή δε δίνω.
Στον πόλεμο που εκύρηξες
υποχωρώ μικρή μου
γιατί είναι σαν να πολεμώ
την ίδια τη ζωή μου.
Κι αν μας χωρίζουν θάλασσες
ωκεανοί και δάση
έχω καρδιά που δεν μπορεί
ευκολα να ξεχάσει.
Κι αν μας χωρίζουν θάλασσες
ωκεανοί και ηπείροι
έναν μεγάλο έρωτα
η απόσταση δε φθείρει.
Αν μάθεις πως επόθανα
δε θέλω να με κλάψεις
ούτε στο σπίτι μου να 'ρθείς
κερί και να μ'ανάψεις.
Μη μ' αρνηθείς γιατί μπορεί
και ποθαμένος να 'μαι
οι τύψεις μια παλιάς φιλιάς
απου 'χω θα με φάνε.
Μ' αρνήθηκες μα μη σε δουν
στον τάφο το δικό μου
δεν γίνεται και ο φονιάς
να κλαίει το χαμό μου.
Όταν σκοτώνει ο φονιάς
κρύβεται μην τον βρούνε
γι αυτό και συ στον τάφο μου
φρόντισε μη σε δούνε.
Θα 'μαι στο φέρετρο νεκρός
και δίπλα μου θα κλαίει
και μέσα στα αναφιλητά
συγνώμη θα μου λεει.
Δε σ' απαρνούμε φως να δεις
τη μάνα μου να κλαίει,
τούφες να βγάνει τα μαλλιά
φόνισσα να σε λέει. -
Χα, χα, χα !!
::love.:: | |
swordfish
31-03-2008 @ 04:26 | Είδες η δουλειά: ::up.:: ::love.:: | |
MARGARITA
31-03-2008 @ 04:31 | Όταν στη νιότη σου θα ταξιδεύεις
αν τη θυμάσαι
και σιγοψιθυρίζεις τα τραγούδια
που αυτή ζωγράφισε σε γη και ουρανό
για σένα,
θα λυπάσαι.
Όταν τη νιότη σου θα αναπολείς
αν τη θυμάσαι
πως έσβησε γιατί ποθούσε να σε δει
ν΄ ακούσει την φωνή σου μια βραδιά
για την σκληρή άρνηση σου,
θα λυπάσαι.
Όταν στη νιότη σου θα ταξιδεύεις
αν τη θυμάσαι
ήτανε άνεμου ψυχή, πλασμένη χρώμα
κι άρωμα που τον πόνο
δεν άντεξε στο χρόνο,
θα λυπάσαι.
Όταν τη νιότη σου θ΄ αναπολείς
θα την θυμάσαι,
μα μην λυπάσαι,
δεν μετάνιωσε κι ας πόναγε ,
δεν έφταιγες έλεγε εσύ,
σ΄ αγάπησε πολύ.
margaritaV | |
Angel5582
31-03-2008 @ 04:57 | ::theos.:: ::theos.:: .............................................. ::theos.:: | |
doxa paradise
31-03-2008 @ 07:43 | ενα ακομα παρακαλω..........
καλα ποτε σου ερχεται αυτη η εμπνευση?
α δε γινεται ........πες τωρα που δουλευεις...... | |
Aris4
31-03-2008 @ 08:34 | Αναρωτιεμαι αν μια μερα θα διαβασω ...
" και τα τρια στην αιθουσα αναμονης , στο γραφειο ευρεσεως εργασιας !!! " ::clown.:: ::razz2.:: ::kiss.:: | |
Clockwοrk Plum
31-03-2008 @ 13:09 | Έχω δικαίωμα το φως να αρνηθώ
Για να πλανιέμαι στα σοφά σου τα σκοτάδια
Όχι γι' ανεκπλήρωτους έρωτες καλέ Μαρία!!! Όχι!!! ::no.:: Πολύτιμη η ζωή να μην πάει ματαίως!!
ΥΓ. Παρατήρησα πως στη δουλειά σου έρχεται η έμπνευση και μόνο στη δουλειά γράφεις! Πώς τα προλαβαίνεις;;; ::theos.:: | |
Clockwοrk Plum
31-03-2008 @ 13:10 | Αααααα, είσαι διευθύντρια!! Έτσι;; Δεν εξηγείται αλλιώς!! ::wink.:: | |
 |
