| |
Χρόνια δεκαεφτά περίμενα
το μέλλον για ν'αγγίξω
Τώρα γερά στα πόδια μου
όλες τις δυνάμεις θα στηρίξω
γιατί το τέλος έφτασε
και πρέπει να νικήσω
Τόσοι κόποι κι όνειρα
δεν πρέπει να παν' χαμένα
Στο στίβο του καλοκαιριού
θα τρέξω με πόδια κουρασμένα
χρυσό μετάλλιο να αξιωθώ
στο λαιμό μου να κρεμάσω
και εισιτήριο για τ'όνειρό μου
με ιδρώτα να υπογράψω
Τα διόδια στις πύλες του ονείρου
τα έχω προπληρώσει
με τις νύχτες που δεν μ'έβρισκαν
το πρωί πριν ξημερώσει
Μια ψυχή είμαι κι εγώ
όπως τις τόσες άλλες
που με καρδιές γεμάτες
τρέχουν ν'ανεβούν τις σκάλες
που οδηγούν σε κόσμους
δίχως αυταπάτες
Μέλλον αβέβαιο
Μέλλον άγνωστο
Μέλλον σε κρυφά χαρτιά γραμμένο
αρχίζει ν'αχνοφαίνεται πίσω
απο του χρόνου το άσπρο πέπλο
Με βήμα σταθερό
πολύ κοντά θα φτάσω
το χέρι μου ν'απλώσω
απαλά για να το πιάσω
Δε θέλω να το σπάσω
θέλω μονάχα μέστα χέρια μου
γλυκά να το αγγαλιάσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
