| |
| | Είσαι το τραγούδι μου |  | | |
Ποιες λέξεις να ψιθυρίσω στην αυγή,
πόσες νύχτες να της δωρίσω,
ποιο γράμμα με την πέννα να σχηματίσω,
σ’ ένα υπέροχο τραγούδι για σένα.
Τραγούδι, γεννημένο στην ψυχή μου,
πολύ πριν φέρει η τύχη τη συνάντησή μας.
Τραγούδι τρυφερό, σαν το απαλό άγγιγμά σου,
άτακτο σαν τη σκέψη σου.
Λόγια, πιο ζεστά από τη νοσταλγία,
ανήσυχα σαν τα χέρια σου,
άγνωστα όπως το αύριο μαζί σου.
Τραγούδι, που χρόνια κουβαλάω μέσα μου
και προσπαθώ να γράψω, είσαι εσύ.
Ποιος ξέρει αν θα γνωρίσω ποτέ,
έστω ένα στίχο του…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΚΑΘΩΣ ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ... | | | |
|
Helene52
03-04-2008 @ 11:10 | Πολύ ωραίο !! ::love.:: ::yes.:: | | panta smile
03-04-2008 @ 11:56 |
Τραγούδι, που χρόνια κουβαλάω μέσα μου
και προσπαθώ να γράψω, είσαι εσύ.
Ποιος ξέρει αν θα γνωρίσω ποτέ,
έστω ένα στίχο του…
apsogooo! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | D-Asimos
03-04-2008 @ 22:33 | Ποιες λέξεις να ψιθυρίσω στην αυγή,
πόσες νύχτες να της δωρίσω,
ποιο γράμμα με την πέννα να σχηματίσω,
σ’ ένα υπέροχο τραγούδι για σένα.
Τραγούδι, γεννημένο στην ψυχή μου,
πολύ πριν φέρει η τύχη τη συνάντησή μας.
Τραγούδι τρυφερό, σαν το απαλό άγγιγμά σου,
άτακτο σαν τη σκέψη σου.
Λόγια, πιο ζεστά από τη νοσταλγία,
ανήσυχα σαν τα χέρια σου,
άγνωστα όπως το αύριο μαζί σου.
Τραγούδι, που χρόνια κουβαλάω μέσα μου
και προσπαθώ να γράψω, είσαι εσύ.
Ποιος ξέρει αν θα γνωρίσω ποτέ,
έστω ένα στίχο του…
Μ' ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ... ::whist.::
ΠΟΙΟΣ ΤΥΧΕΡΟΣ ΝΑ ΣΟΥ 'ΔΩΣΕ ΑΡΑΓΕ ΤΟΣΟ ΕΜΠΝΕΥΣΗ?...
ΕΙΝΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟΤΑΤΟ ΟΛΟ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ::yes.:: | | klaudija
04-04-2008 @ 00:33 | Helene ,panta smile,d-asime euxaristo gia tin episkepsi sas !
::smile.:: | | CaTHeR|Na
04-04-2008 @ 01:19 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
