Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131002 Τραγούδια, 269512 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νεκρανάσταση
 με αλληγορικα στοιχεία
 
Θηριώδεις κεραυνοί,θύελλες στους αιθέρες ,ώρες θανατερές
Νύχια ατσαλένια,αστροποβόλων στομάτων καταπαχτές
Με προσμένουνε ανήλεες στιγμές χειρότερες κι απο καμίνι
Κι ομως εισέρχομαι κι οτι γίνει ας γίνει

Μια επιτάφια πομπή,δοξολογία θλιβερή με κατεβάζει
Απ’τα ψηλά που υψώθηκα,βασιλιάς το διατάζει
Εφιαλτικό ταξίδι,σύγχρονη είσοδος στον παραδείσιο Άδη
Τι θα δώ,τι θα δώ ψυχή μου κολασμένη,φόβος και τρόμος το σκοτάδι

Ω τι ήρεμος που είμαι,καταντά κλασσική η ευδαιμονία
Φυλακωμένα στη σπηλιά τους νηστεύουνε καιρό,τα πειναλέα θηρία
Κι ολα τριγύρω μπόρα ραβδωτή στη μαυρίλα ,άγονος χαμός
Τι μακρυά που φαίνεται ο ήλιος,η σελήνη κι .........ο Θεός

Σαν να μην έφθανε ο χιονιάς πέφτει κι η νύχτα οριστικά
Πως θα ξημερώσει τώρα,δεν θα ξημερώσει πιά
Το λέει η βδελυρή η επιβεβλημένη κόλαση η μισητή
Φίδι πηχυαίο που σφίγγει την καρδιά μ’επιταγή

Μα οτι κι αν λέει κι εδώ κι εκεί αναλαμπές,άστρα πολλά την απειλούν
Πρόνεια θεού, οίστροι ρευμάτων απο παντού ορμούν
Κι εγώ στο μέσο ακλόνητος με πλήθος ηρεμία
Ξεσπώ σε μια κατάνυξη αγία και θαυμασία

Θ’αναστηθώ!μονάχα η τελευταία ν’αχτιδοβολήσει στιγμή
Να παρελάσουν τα οράματα η γαλήνη σου σαν απλωθεί
Οι ουρανοί να ξεσκισθούν απο τη βίαιη σου αστραπή
Ν’αναβλαστήσει ο νέος κόσμος,νάρθει η πολλή συγκομιδή




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Helene52
04-04-2008 @ 04:23
Κι εγώ στο μέσο ακλόνητος με πλήθος ηρεμία
Ξεσπώ σε μια κατάνυξη αγία και θαυμασία

Θ’αναστηθώ!μονάχα η τελευταία ν’αχτιδοβολήσει στιγμή
Να παρελάσουν τα οράματα η γαλήνη σου σαν απλωθεί
Οι ουρανοί να ξεσκισθούν απο τη βίαιη σου αστραπή
Ν’αναβλαστήσει ο νέος κόσμος,νάρθει η πολλή συγκομιδή

Την καλησπέρα μου Ανδρέα !!!! 'Εγραψες πάλι και εγώ για άλλη μια φορά στη γραφή κάνω
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
04-04-2008 @ 05:39
::up.:: ::theos.:: ::up.::
tinios
04-04-2008 @ 05:50
"Ω τι ήρεμος που είμαι,καταντά κλασσική η ευδαιμονία
Φυλακωμένα στη σπηλιά τους νηστεύουνε καιρό,τα πειναλέα θηρία
Κι ολα τριγύρω μπόρα ραβδωτή στη μαυρίλα ,άγονος χαμός
Τι μακρυά που φαίνεται ο ήλιος,η σελήνη κι .........ο Θεός"

Αχ, Ανδρέα, υπέροχε!!!

AndreasChristodoulou
04-04-2008 @ 08:35
Οδυνηρη αποκαλυψη η αγιοτητα στο σωμα
Μα ομως μετα το πεθαμο ,νά ξεπετιεται ο κλωνος
Πρασινωπος κι ολοφυλλος και απο λουλουδια γεμει
Και με καλυφτει ευσκιοφυλλη η ολοχαρη συσταδα
Που ηλιος δεν ξερεις τι θα πει και ολα δροσιαν αγια
Να περιβρεχει ο ποταμος την υπερανθρωπη ωρα
Της σωφροσυνης και ο ανθός να λαμπει της σεληνης
Ενω τ’αστερια πυρινες αγγελικες ρομφαιες
Να διωχνουν καθε αναμνησες απο κακες ιδεες
Και τα πουλια ,πληθοςπουλια, πληθος αηδονια ναναι
Σαν τα ιερα αρμονια στα βαθη που μιλανε
Σ’εξαγνισμενες πια ψυχες θεολογικα λογακια
Καθαρα σαν κρυσταλλο και παλι σαν πουλακια
Που η ψυχη πια να εκλυνεται σε ιδεες και να μην παυει
Να εξισταται μπροστα στο θεο και να του λεει
Ας εισαι πια βοηθος μου
Κι ας βλεπω πια προσεχτικα τα θαυματα του κοσμου
Ναταλία...
05-04-2008 @ 03:30
μια ομορφιά είναι ::yes.:: ::up.::
D-Asimos
10-04-2008 @ 14:46
... με το φιλο μου τον παντελη!
συγχαρητηρια!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο