zennoula
16-04-2008 @ 01:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
panta smile
16-04-2008 @ 01:55 | pwwwwwwww!!!!!!!!!!!Tώρα με έλιωσες γατούλι μου!
τι όμορφο που είναι!
είσαι φοβερός τέλος!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ειδικα εδώ--->>>ειναι δυσκολο
να περασει,
το ιδιο
και η αναμνηση...
::theos.:: ::theos.::
και μία αγκαλίτσα΄γατουλίνι!
::hug.:: | |
velico
16-04-2008 @ 02:10 | ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
doxa paradise
16-04-2008 @ 02:31 | ::yes.:: ωραιος ο γατος.... | |
NIK-TSIK
16-04-2008 @ 02:44 | ειναι δυσκολο
να περασει,
...η αναμνηση... πού θα πάει όμως ::no.:: | |
AlexSAI
16-04-2008 @ 10:57 | Την καλησπέρα μου !!! ::yes.:: | |
TAS
16-04-2008 @ 13:48 | η συνηθεια των ανθρωπων
ειναι δυσκολο
να περασει (;) . . | |
Αγνή
16-04-2008 @ 17:29 | ....
Καθώς σκέφτεται ακόμη, η λαγνεία δεν είναι πια
παρά ανάμνηση λαγνείας, ξαναζεί κι αρπάζει
τις αισθήσεις του, η σάρκα του ξυπνά
και όλα γίνονται πάλι σαν πρώτα.
Το νεκρό του κορμί απ’ το κρεβάτι ζωντανό σηκώνεται
κι έρχεται μαζί του να πλαγιάσει, κοντά, ακόμη πιο κοντά,
κι ένα σερνάμενο χέρι, στον έρωτα έμπειρο, αθέατο
απαλά έρχεται να χαϊδέψει την κάθε είσοδο του σώματος
και με αίμα να γεμίσει και τη στερνή των νεύρων του ίνα.
Ω, γλυκά κι αδυσώπητα Πάρθια βέλη φευγαλέα......
από τον
Αντίνοο του Πεσσόα | |
 |
