Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αποξηραμένα σ'αγαπώ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αποξηραμένα σ'αγαπώ
 
Του εφιάλτη τα αρώματα
ξυπνούν θαμένες μπόρες
κουτρουβαλιάζουν αισθήματα
στα πόδια σου νεκρά.
Λύπες γυρνούν το πρόσωπο
σφαδάζουν απ'το πόνο τα όνειρα
σαν τα παππούτσια σου τα θρυματίζουν.
Κραυγές κολλάνε στο άδικο
της μακρινής αγάπης
που σε ξεγύμνωσαν προτού
τα αστέρια τους να πιάσεις.

Γυρνάς,σαν πονεμένο ζώο ουρλιάζεις
τρέχεις επάνω στις πληγές και με δικάζεις
κι ύστερα καις τις διαδρομές σου στο κορμί μου
και κλαις τις ώρες σου που πέρασες μαζί μου

Μα ξεχυλίζοντας απ'τα μάτια σου όσα έζησες,
κυλούν στο πρόσωπο, τα βγάζεις από σένα
λαχτάρες και οργή,φόβος και στέρηση
ξερνούν το παρελθόν σου στο παρόν,
ξερνάνε τα όνειρά σου στα υπόγεια
κι εσένα στου συμβιβασμού τη χώρα.
Για τη ψυχή μου κάνεις ικασίες
τη δοκιμάζεις που ταιριάζει για να βρεις
μα τ'αποξηραμένα τριαντάφυλλα πάνε παντού
ούτε νερό δεν χρειάζονται για να υπάρξουν
σαν κάποιος άγνωστος ρούφηξε την ψυχή τους.

Γυρνάς,σαν πονεμένο ζώο ουρλιάζεις
τρέχεις επάνω στις πληγές και με δικάζεις
κι ύστερα καις τις διαδρομές σου στο κορμί μου
και κλαις τις ώρες σου που πέρασες μαζί μου


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
 
marakos1948
19-04-2008 @ 03:32
::yes.::
Γιώργος_Κ
19-04-2008 @ 03:48
Κανείς πιστεύω δεν κλαίει τις ώρες που πέρασε μαζί σου .. ::xmas.::
Όλα αυτά είναι για να σε αναγκάσουν να κουνήσεις κι εσύ λίγο το δαχτυλάκι σου ::wink.:: γιατί μέχρι τώρα τα περιμένεις όλα από τους άλλους!
Κούνησε το δαχτυλάκι σου ...λίγο, δε θέλει πολύ, ίσα για ένα τηλεφώνημα για καφέ, και θα δεις, όλα θα αλλάξουν! ::rol.::
ingion1
19-04-2008 @ 03:52
πολυ ομορφο ::smile.::
iptamenos_gatos
19-04-2008 @ 04:59
Του εφιάλτη τα αρώματα
ξυπνούν θαμένες μπόρες


ρε συ εσυ ξερεις να γραφεις !!!!
isidora
19-04-2008 @ 06:37

Γυρνάς,σαν πονεμένο ζώο ουρλιάζεις
τρέχεις επάνω στις πληγές και με δικάζεις
κι ύστερα καις τις διαδρομές σου στο κορμί μου
και κλαις τις ώρες σου που πέρασες μαζί μου

¨αψογο
Ναταλία...
19-04-2008 @ 07:23
::yes.:: ::yes.::
zennoula
19-04-2008 @ 07:29
::up.:: ::up.:: ::up.::
panta smile
19-04-2008 @ 07:47
Για τη ψυχή μου κάνεις ικασίες
τη δοκιμάζεις που ταιριάζει για να βρεις
μα τ'αποξηραμένα τριαντάφυλλα πάνε παντού
ούτε νερό δεν χρειάζονται για να υπάρξουν
σαν κάποιος άγνωστος ρούφηξε την ψυχή τους

όντως όταν πιάνεις την πένα αποδικνύεις πως την χειρίζεσαι καλά!!!!!!!!!!!!ΕΥΓΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tinios
19-04-2008 @ 08:40
"μα τ'αποξηραμένα τριαντάφυλλα πάνε παντού
ούτε νερό δεν χρειάζονται για να υπάρξουν
σαν κάποιος άγνωστος ρούφηξε την ψυχή τους"

Έξοχο!!
armenisths
19-04-2008 @ 12:10

Γυρνάς,σαν πονεμένο ζώο ουρλιάζεις
τρέχεις επάνω στις πληγές και με δικάζεις
κι ύστερα καις τις διαδρομές σου στο κορμί μου
και κλαις τις ώρες σου που πέρασες μαζί μου
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΜΠΡΑΒΟ
aprobleptos
19-04-2008 @ 16:17
Γυρνάς,σαν πονεμένο ζώο ουρλιάζεις
τρέχεις επάνω στις πληγές και με δικάζεις

ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ::up.:: ::up.::
TAS
20-04-2008 @ 02:36
ξεχυλίζουν απ'τα μάτια όσα ζήσαμε . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο