| |
| | Μες το παράπονο μου |  | | | Ας είμαστε ρεαλιστές κι ας πιστέψουμε στο αδύνατο | | |
Μες το παράπονο μου,
βρίζω - φωνάζω στο εγώ μου,
κι ορθώνεται εμπρός μου,
κατήγορος ο εγωισμός μου....
Μες το μεθύσι μου απάνω,
σε βλέπω και τα χάνω,
κάνω πως σε φτάνω,
μα μόνο τον αέρα πιάνω....
Κοίτα πώς κατάντησες,
τη δόλια τη καρδιά μου,
σαν κερί έλιωσε,
στ' αναστενάγματα μου....
Μες τη ζωή μου πια,
με τι κουράγιο να προχωρήσω,
πώς να ανοίξω ξανά φτερά,
το μάτι να της κλείσω;.........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | k-paschalis@hotmail.com | | | |
|
Helene52
21-04-2008 @ 10:00 | Μες το παράπονο μου,
βρίζω - φωνάζω στο εγώ μου,
κι ορθώνεται εμπρός μου,
κατήγορος ο εγωισμός μου....
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | TAS
21-04-2008 @ 11:19 | μ άρεσε τπ 68μαγιάτικό σύνθημα . . ::angel.:: | | Mικρουλι
21-04-2008 @ 12:01 | "Κοίτα πώς κατάντησες,
τη δόλια τη καρδιά μου,
σαν κερί έλιωσε,
στ' αναστενάγματα μου...."
::cry.::
Μου αρεσε!!
::yes.:: ::up.:: | | zennoula
21-04-2008 @ 13:24 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
