Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μια νύχτα στο Σούνιο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια νύχτα στο Σούνιο
 Από τη θάλασσα για τη θάλασσα
 
Φόρεσες χθες το ασημένιο πέπλο
το ρούχο με το χρώμα της Σελήνης
αυτό που είχα ξαναδεί στα όνειρά μου.

Ήξερες άραγε πως θα ‘ρθω
ή μήπως είσαι έτσι κάθε βράδυ;
Στην αρχή μόνο η όψη που με μάγεψε
μετά ο ήχος, η οσμή, το όνειρο
κι ο κόσμος δε θα ‘ναι ποτέ πια ο ίδιος.

Ούτε ένα φως, ούτε ένα νησί
απέραντο στρωμένο σεντόνι
σε κρεβάτι όπου κανείς δεν κοιμήθηκε
μέγα μυστήριο και μέγας κίνδυνος
ο θάνατος ντυμένος ηρεμία.

Ο ουρανός ο αιώνιος σύζυγός σου
χωρίς αστέρια και φεγγάρι για να σου μοιάζει
ενώθηκε μαζί σου στον ορίζοντα
και γίνατε ένα, ίδια υφή, ίδιο χρώμα
τα σύννεφα γεννήθηκαν από την ένωσή σας.

Σ’ αγάπησα κι ας μη σε είχα ξαναδεί
το ίδιο κι οι φίλοι που σε ήξεραν
κι οι κάτοικοι των γύρω οικισμών.
Ο Ποσειδώνας στο ναό του μέσα
κοιτούσε το βασίλειό του ευχαριστημένος
κι ο Κούρος με τα τεντωμένα χέρια χαμογέλασε.

Ώσπου την επομένη ο υπεράνω όλων
είπε: «Γενηθήτω χάος», σα να βαρέθηκε
σα να μετάνιωσε για την τάξη.
Κι η όμορφη θάλασσα αγρίεψε πολύ
κι ο ουρανός δάκρυσε, τα σύννεφα άδειασαν
τα δέντρα λύγισαν και οι άνθρωποι γονάτισαν.
Κι ο Νώε ξαναχτίζει την κιβωτό του
γιατί δεν τον έπεισε το ουράνιο τόξο



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Τοπία & Περιοχές,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
κώστας νησιώτης
30-04-2008 @ 01:46
Μου αρέσει πολύ η αιφνίδια μεταβολή

γιατί έτσι είναι η ζωή. Ξάφνου όλα αλλάζουν

Χαίρε φίλε!
aprobleptos
30-04-2008 @ 01:52
Ώσπου την επομένη ο υπεράνω όλων
είπε: «Γενηθήτω χάος», σα να βαρέθηκε
σα να μετάνιωσε για την τάξη.
Κι η όμορφη θάλασσα αγρίεψε πολύ
κι ο ουρανός δάκρυσε, τα σύννεφα άδειασαν
τα δέντρα λύγισαν και οι άνθρωποι γονάτισαν.
Κι ο Νώε ξαναχτίζει την κιβωτό του
γιατί δεν τον έπεισε το ουράνιο τόξο

Δημήτρη,την Καλημερα! μου

Ολο πολυ καλο! αυτο που ξεχωρισα εξαιρετικο!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Helene52
30-04-2008 @ 01:52
Πανέμορφο !!!!!!! ::theos.:: ::up.::
Την καλημέρα μου Δημήτρη ::hug.::
AlexSAI
30-04-2008 @ 01:58
Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο !!! ::yes.:: ::up.::
swordfish
30-04-2008 @ 02:22
΄Ομορφο, καλό μεσημέρι!!
Nefeligeretis
30-04-2008 @ 02:54
Εξοχο Δημήτρη, η μαγεία του λόγου σου που ξέρει να δονεί! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
armenisths
30-04-2008 @ 02:58
Ούτε ένα φως, ούτε ένα νησί
απέραντο στρωμένο σεντόνι
σε κρεβάτι όπου κανείς δεν κοιμήθηκε
μέγα μυστήριο και μέγας κίνδυνος
ο θάνατος ντυμένος ηρεμία.
υπεροχο φανταστικο μπραβο σου μπραβο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
AndreasChristodoulou
30-04-2008 @ 04:39
Αγαπητε φιλε Δημητρη,
Αξεπεραστοι σιχοι,καταπληχτικοι
νασαι καλα να γραφεις τετοια ποιηματα
Ναταλία...
30-04-2008 @ 05:05
Ώσπου την επομένη ο υπεράνω όλων
είπε: «Γενηθήτω χάος», σα να βαρέθηκε
σα να μετάνιωσε για την τάξη.
Κι η όμορφη θάλασσα αγρίεψε πολύ
κι ο ουρανός δάκρυσε, τα σύννεφα άδειασαν
τα δέντρα λύγισαν και οι άνθρωποι γονάτισαν.
Κι ο Νώε ξαναχτίζει την κιβωτό του
γιατί δεν τον έπεισε το ουράνιο τόξο

πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.::
nirbana
30-04-2008 @ 05:11
Κι ο Νώε ξαναχτίζει την κιβωτό του
γιατί δεν τον έπεισε το ουράνιο τόξο
ανατρεπτικόοοο.. υπέροχο.. ::yes.::
nirbana
30-04-2008 @ 05:11
Κι ο Νώε ξαναχτίζει την κιβωτό του
γιατί δεν τον έπεισε το ουράνιο τόξο
ανατρεπτικόοοο.. υπέροχο.. ::yes.::
tinios
30-04-2008 @ 07:15
Φιλοσοφημένο, αληθινό, υπέροχο!!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
30-04-2008 @ 07:52
::up.:: ::theos.:: ::up.::
το κορίτσι του Μαι
30-04-2008 @ 08:38
πολυ ομορφο ::up.::
την καλησπερα μου ::smile.::
χάρης ο κύπριος
30-04-2008 @ 10:05
Αρχηγέ είσαι πιο μεγάλος από όσο νόμιζα.
τα σέβη μου. ::theos.::
πολύ καλή δημιουργία ::up.:: ::theos.::
NIK-TSIK
30-04-2008 @ 10:08
ο Νώε ξαναχτίζει την κιβωτό του
γιατί δεν τον έπεισε το ουράνιο τόξο...αν περίμενες κατακλυσμό θα φτιαχνες κιβωτό;
και τι θα βαζες μέσα;...σε πείθουν τα ουράνια τόξα;...εμένα η εικόνα που μου γραψες μ'έπεισε ,με πήγε κατ'ευθείαν στο Σούνιο,που δεν πήγα ποτέ....ακόμα
::up.::
adespotoi
30-04-2008 @ 10:16
Κατανοητή ποίηση, αλλά με το μυστήριο της!
Ιππαρχος
30-04-2008 @ 10:23
Σας ευχαριστώ πολύ όλους, όλες. Νικολέτα μου τεράστια ερωτήματα θέτεις....μάλλον ναι θα εφτιαχνα και θα άνοιγα τις πόρτες να μπει όποιος θέλει. Ποιος είμαι εγώ να κόψω εισιτήριο; Όσο για τα ουράνια τόξα, είναι τόσο σπάνια και εύθραυστα που με πείθουν ότι τόση ομορφιά πρέπει να έχει κάποιο λόγο που υπάρχει....
panta smile
30-04-2008 @ 14:39
panemorfo !!!!!!!
teleioooo!!!!!!!!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο