Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άκου πώς μίλησε για 'σένα η αγάπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130686 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άκου πώς μίλησε για 'σένα η αγάπη
 Στο –Α- της αγάπης, του αρώματος, της ανάσας....
 
[font=Palatino Linotype][B]Μια κοσμογυρισμένη ενοχή μέσα στο βλέμμά σου
τις μαρτυρίες των πολλών να επιμένει
Πως έχτισες βαθιά, ψηλά τα τείχη σου
πως όρθωσες γινάτια που δεν φτάνω

Τϊ σκοτεινό Θεέ μου απόψε το φεγγάρι!

Μοιάζουν με αρχαία συμμορία τα αστέρια
Φτωχοί σοφοί που τριγυρνάνε με το φως τους στο να’χέρι
με τα ξεδίπλωτα μαντήλια της σιωπής μες στ’άλλο χέρι
Θαρρείς πως φτιάχνουνε πυρσούς μόνο για’σένα

Τί θλιβερή παρέα τα αστέρια Θέε μου!

Ξαπλώνω ξέροντας πως λείπεις με το όνειρο
και αλλού, σε ξένα σεργιανίζετε λημέρια
Σκύβω λιγάκι να φιλήσω και το χώμά σου
Άγιο το βήμα σου και δαίμονας του ο πόνος
Η συνουσία του «υπάρχω» και του «λείπω»
Υπάρχω όσο σε θυμάμαι και λείπω όσο σε ξεχνώ

Τί ειρωνία κι η αλήθεια μου Θεέ μου!

Κι αν μισοκλέβω απ'τα μισάνοιχτα πηγάδια της φωνής μου
Νερό, της δίψας χορηγό
Όχι δεν θέλω να δροσίσω τα ξερά σου χείλη,
τις σκεπασιές που μ’απειλούν δεν τις θωρώ
Τα ψιλοπέλαγα στενά σου δεν με κλείνουν

Τϊ ξηρασιά μέσα στους κήπους σου Θεέ μου!

Επιχειρώ να διαβρώσω ένα πρώτο λιθαράκι
να γκρεμιστεί το οχυρό του μαύρου φόβου
Άκου πώς μίλησε για ‘σένα η αγάπη
και πώς βουβάθηκε στο άκουσμα του λόγου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
tinios
30-04-2008 @ 07:13
Αθανασία, απ' τα καλύτερα σου!!
το κορίτσι του Μαι
30-04-2008 @ 07:25
ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.::
την καλησπερα μου ::smile.::
Ιππαρχος
30-04-2008 @ 07:45
Υπέροχη όπως πάντα Αθανασία. Μπράβο.
armenisths
30-04-2008 @ 07:51
Επιχειρώ να διαβρώσω ένα πρώτο λιθαράκι
να γκρεμιστεί το οχυρό του μαύρου φόβου
Άκου πώς μίλησε για ‘σένα η αγάπη
και πώς βουβάθηκε στο άκουσμα του λόγου.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: YPEROXO A8ANASIA YPEROXO
AlexSAI
30-04-2008 @ 08:05
Την καλησπέρα μου Αθανασία !!! Πολύ όμορφο... ::yes.:: ::up.::
Helene52
30-04-2008 @ 08:29
Τα είπαν όλα οι επάνω !!!!!!
Υ π ε ρ ο χ ο ο ο ο !!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος
30-04-2008 @ 08:30
άκουσα και λέω ότι είναι όλα αλήθεια.
ότι είπε για μένα η αγάπη είχε δίκαιο. ::razz2.::

Αθανασία μου πανέμορφο κομμάτι. ::yes.::
prince philip
30-04-2008 @ 08:33
Τϊ σκοτεινό Θεέ μου απόψε το φεγγάρι!

Μοιάζουν με αρχαία συμμορία τα αστέρια
Φτωχοί σοφοί που τριγυρνάνε με το φως τους στο να’χέρι
με τα ξεδίπλωτα μαντήλια της σιωπής μες στ’άλλο χέρι
Θαρρείς πως φτιάχνουνε πυρσούς μόνο για’σένα

Τί θλιβερή παρέα τα αστέρια Θέε μου!

Ξαπλώνω ξέροντας πως λείπεις με το όνειρο
και αλλού, σε ξένα σεργιανίζετε λημέρια
Σκύβω λιγάκι να φιλήσω και το χώμά σου
Άγιο το βήμα σου και δαίμονας του ο πόνος
Η συνουσία του «υπάρχω» και του «λείπω»
Υπάρχω όσο σε θυμάμαι και λείπω όσο σε ξεχνώ

μαγικο ::theos.:: ::yes.::
panta smile
30-04-2008 @ 08:56
Άκου πώς μίλησε για ‘σένα η αγάπη
και πώς βουβάθηκε στο άκουσμα του λόγου
ΑΨΟΓΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
30-04-2008 @ 09:06
Επιχειρώ να διαβρώσω ένα πρώτο λιθαράκι
να γκρεμιστεί το οχυρό του μαύρου φόβου
Άκου πώς μίλησε για ‘σένα η αγάπη
και πώς βουβάθηκε στο άκουσμα του λόγου.

Ένας κι ένας οι στίχοι σου Αθανασία.! ::yes.::
Denis
30-04-2008 @ 09:53
Υπάρχω όσο σε θυμάμαι και λείπω όσο σε ξεχνώ... Αυτός ειδικά ο στίχος σου, Νάσια, μ' έστειλε αδιάβαστο... ::yes.:: ::hug.::
μαρίλλη
30-04-2008 @ 10:25
Στο -Α- λοιπόν όπως λέμε Αθανασία Αγαπημένη!!!!
LITSAKI23
30-04-2008 @ 12:14
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΣΕ ΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ::theos.::
nirbana
30-04-2008 @ 12:19
Άκου πώς μίλησε για ‘σένα η αγάπη
και πώς βουβάθηκε στο άκουσμα του λόγου.
ανεπανάληπτο..κεντημένος ο στίχος σου... ::hug.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
30-04-2008 @ 12:51
τα ξεδίπλωτα μαντήλια της σιωπής ::oh.::
Τϊ ξηρασιά μέσα στους κήπους σου Θεέ μου!
ασε με ρε Αθανασια μου που θες και σχολια τωρα!

μια αγκαλια ::love.:: για τα ματια σου μονο ναχεις!
τι αλλο να θελησει μεσα τους ειναι ολα...
Mικρουλι
30-04-2008 @ 12:58
Υπεροχο!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
de la flores
30-04-2008 @ 23:35
::up.:: αγαπημενο.
simela
03-05-2008 @ 12:18
καλά που βρήκα λίγο χρόνο και πέρασα...
ερε τί θα έχανα...
ΝΟ COMMENTSSSSSSS
απλώς,αγαπημενο..πολύ... ::blush.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο