kokeroglou
02-05-2008 @ 15:39 | μα οι άλλοι μικρόψυχα και υποκριτικά
πατάνε φρένο και μας κόβουν τα φτερά ::up.::
Δυό μοναξιές με βέρα στο δεξί
εγώ κι εσύ
σε κύκλους πια κλεισμένους
μισή ζωή κι η ελπίδα μας μισή
μας έχει ο πόνος αμαρτίες χρεωμένους ::theos.:: ::theos.:: | |
karpox
02-05-2008 @ 15:43 | που τ'ακουμε τωρα αυτο;;;;
πολυ πολυ καλο .... | |
panta smile
02-05-2008 @ 15:57 | Γίνε η ανάσα μου στο αίμα σου να μπω
το χτυποκάρδι που μου φράζει το λαιμό
κρύβεται ο έρωτας μέσα στην ενοχή
ψάχνει στιγμές κρυφές να μείνουμε μαζί
polu kalooooooooooo!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
NIK-TSIK
02-05-2008 @ 16:05 | karpox:ο συνθέτης δεν θέλει να το στέλνω στον κυβερνοχώρο....ακυβέρνητο....ακόμα ::sad.::
παιδιά μου αμαρτωλά,ευχαριστώωωωωωωωω ::whist.:: | |
Αγνή
02-05-2008 @ 16:26 | δεν ξέρω Νικολέτα μου
μιλάς γιά κάτι που σου φράζει! το λαιμό
παράξενα συναισθήματα μου δημιουργούνται
αν είναι τραγούδι..
κύκλοι κλεισμένοι
ζωή μισή...
::smile.:: | |
Ιππαρχος
02-05-2008 @ 23:40 | Εύκολη η ελπίδα όταν σ’ έχω αγκαλιά
Καλημέρα Νικολέτα. Πολύ ωραίος ο στίχος αυτός, τον ξεχωρίζω. Και το υπόλοιπο βέβαια καλό. ::yes.:: | |
primavera
02-05-2008 @ 23:44 | αχ να ταν στο αριστερό, κάτι προλάβαινες ::wink.:: ::whist.::
καλημέρα συνονόματη ::yes.:: | |
Nefeligeretis
03-05-2008 @ 01:11 | Τέλειο! όλο, μπράβο!
::theos.:: | |
nirbana
03-05-2008 @ 01:52 | Γίνε η ανάσα μου στο αίμα σου να μπω
το χτυποκάρδι που μου φράζει το λαιμό
ουμ..ουμ..παρανομία μου μυρίζει εδώ...και όπως όλως
οι σχετικές παρανομίες...γλυκύτατη...
νικολέττα ::kiss.:: ::kiss.:: | |
το κορίτσι του Μαι
03-05-2008 @ 01:59 | υπεροχο ::up.::
την καλημερα μου και καλο σβκ ::smile.:: | |
ΕΛΕΝΗ21
03-05-2008 @ 02:25 | Καλημέρα, είναι πολύ σωστή η περιγραφή σου για τον γάμο.
Θέλει πολύ προσπάθεια για να μη χάσει ο έρωτας την πρώτη θέση, μέσα στο γάμο. Για τεράστια προσπάθεια μιλάμε ! | |
Ναταλία...
03-05-2008 @ 02:47 | ::yes.:: ::up.:: | |
heardline
03-05-2008 @ 03:08 | Συμφωνώ με ΕΛΕΝΗ21, που πολύ καλά και ορθά τα λέει και σίγουρα χρειάζεται διμερής προσπάθεια. Βέβαια η λέξη προσπάθεια, σε χαρακτήρες του τύπου μου, δεν είναι και τόσο δόκιμη, δεδομένου ότι λειτουργεί πολύ το ασυνείδητο, σ' εμένα. Νομίζω και το ανοίγω ελεύθερα και σαν κουβέντα ότι, το πρώτο πράγμα είναι να ταιριάζουν οι χαρακτήρες, να συμπέσει δηλαδή και να μη κινηθούν από φόβο και δε δώσουν σημασία, στα ψιλά γράμματα. Αν ανοίξουμε κουβέντα, πολύ εποικοδομητικό, σίγουρα πολλά θα μάθουμε όλοι μας
Εννοείται πως είναι ωραίο το γράψιμό σου, υπεραμύνομαι της αξίας σου, καθαρά πράγματα, όχι κολακείες | |
ψιτ-ψιτ
03-05-2008 @ 03:31 | χα.....πως χωραει ειναι το θεμα
. τοση αληθεια σ΄ενα ψέμα | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-05-2008 @ 11:12 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Anastaziak
03-05-2008 @ 13:35 | pws giname etsi. dio an8rwpoi na pantrevoun ousiastika tis mono3ies tous.. | |
Dimitri Favvas
04-05-2008 @ 07:48 | Δυο μοναξιές με βέρα στο δεξί
δεν φταίνε οι άλλοι, φταίμε εμείς
Θα μου επιτρέψεις να έχω αντίθετη γνώμη. Οπωσδήποτε υπέροχο! | |
 |
