Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι αναλυτές του φωτός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι αναλυτές του φωτός
 Βλέπω το μαύρο φως, Β. Ουγκώ, τελευταία λόγια
 
Ήρθαν στα μέρη μας οι αναλυτές του φωτός
στηριγμένοι σε ώμους γιγάντων
φορτωμένοι με όλη τη γνώση του κόσμου
με φορτηγά ολόκληρα γεμάτα με βιβλία
«Τα οπτικά» του Ευκλείδη,
τις θεωρίες του Νεύτωνα για το φως,
την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου
και πλήθος άλλα.
Ήρθαν φορτωμένοι με όργανα μετρητικά
με μικροσκόπια και με φασματογράφους
με πρίσματα, λέηζερ και τηλεσκόπια
και ότι άλλο έχει μηχανευτεί ο νους του ανθρώπου

Έμαθαν πως στα μέρη μας το το ηλιοβασίλεμα είναι άχρωμο
τα αστέρια τρεμοσβήνουν αυθαίρετα
μέχρι που κάποιος λέγεται πως είδε μαύρο φως!

Με τον πόθο της μεγάλης ανακάλυψης
ήρθαν στον τόπο μας οι σοφοί
έστησαν εργαστήρια για να αναλύουν το φως
παρατηρητήρια για να βλέπουν τα άστρα
πλήρωναν αδρά τους θεωρούς του ηλιοβασιλέματος

Μέτρησαν τα αστέρια ένα προς ένα
σαν τον αστρονόμο στον Μικρό Πρίγκηπα
και τα βρήκαν όσα ακριβώς τα ήξεραν
και μας έδειξαν τους υπολογισμούς και τα χαρτιά τους
και μας είπαν: «Ορίστε, αποδεικνύεται
πως τα αστέρια είναι όσα ακριβώς πρέπει.
Ούτε πιο πολλά ούτε πιο λίγα.
Αυτά που λέτε ότι πέφτουν και κάνετε ευχές
είναι απλά πέτρες που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα
και φλέγονται από την τριβή. Τίποτε άλλο!»
Και εμείς τους λέγαμε δύσπιστοι:
«Έστω, ας είναι κι έτσι. Τότε τα άστρα που πέφτουν
επιστρέφουν στη γη για να πεθάνουν.
Δεν θα κάνουμε πια ευχές, θα προσευχόμαστε για αυτά»
Μα κείνοι αδιάφοροι, συνέχισαν να κάνουν άλλα πειράματα

Με πρίσματα ανέλυαν ξανά και ξανά το φως
και βρήκαν τα χρώματα στη θέση τους
«Το κόκκινο», είπαν, «εφτακόσια νανόμετρα
το ιώδες τετρακόσια και τα υπόλοιπα όπως πρέπει»
Κι εμείς σκεφτόμασταν: «Ακόμα και το φως
το μετράνε με αριθμούς! Δε μας φαίνονται για σοφοί»
Είχαμε δει το κόκκινο σε χείλη χορτασμένα από έρωτα
το κίτρινο στους γεμάτους με στάχυα αγρούς
το πράσινο στην άνοιξη, το κυανό στα βάθη του πελάγους
το γαλανό στον ανέφελο ουρανό μας
το πορτοκαλί και το ιώδες στα φορέματα των κοριτσιών
Μα πάνω από όλα είχαμε δει το ουράνιο τόξο

Στο τέλος ασχολήθηκαν με το ηλιοβασίλεμα
ούτε αυτό τους φάνηκε παράξενο
«συμβαίνει στην ώρα του», είπαν
«περίπου οκτώ λεπτά αργότερα από τότε που συνέβη»
Και το βρήκαν αυτό φυσιολογικό!

Έφυγαν στο τέλος απογοητευμένοι
αναζητώντας άλλο μέρος να βρουν να μετρήσουν
έφυγα κι εγώ από τον αντίθετο δρόμο
μ’ ένα-δυο βιβλία για εφόδια
αναζητώντας τα οχτώ χαμένα λεπτά
και ένα τόπο με ανόθευτο ακόμα το φως του



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 31
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
Ιππαρχος
07-05-2008 @ 01:09
Προς αποφυγήν όποιας παρεξήγησης. Έχω σπουδάσει στις θετικές επιστήμες (παράξενος όρος, λες και υπάρχουν και αρνητικές) και εργάζομαι και βγάζω τα προς το ζην χάρη στην επιστήμη. Καταφέρομαι μόνο εναντίον εκείνων που είναι αναλυτές του φωτός χωρίς να είναι ταυτόχρονα θαυμαστές του.
Βρίσκω πολλή ομορφιά στην επιστήμη. Λέξεις όπως «φωτοηλεκτρικό φαινόμενο», «ορίζοντας συμβάντων», «φασματογράφος μάζας» κλπ μού ηχούν πολύ ποιητικές. Στη μοίρα ενός αστέρα που από τη στιγμή που γεννιέται είναι καταδικασμένος να εκραγεί με μια τεράστια έκρηξη, βλέπω ήρωες αρχαίων δραμάτων. Ο μέγας Maxwell έλεγε πως οι εξισώσεις του πρέπει να είναι σωστές γιατί είναι όμορφες στην όψη. Είχε απόλυτο δίκιο.
Η επιστήμη είναι όμορφη. Αλλά δεν υπάρχει νόημα να μάθει κανείς τον εξωτερικό κόσμο αν δε γνωρίζει πρώτα τον εσωτερικό. Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο και σχόλιο. Ελπίζω πως εδώ, ανάμεσα σε ποιητές θα γίνω κατανοητός
κώστας νησιώτης
07-05-2008 @ 01:43
επειδή φίλε Δημήτρη κι εγω εχω σπουδασει την επιστήμη και την ιστορία της δεν έπεται ότι εχω χάσει την ικανότητα να ονειρεύομαι πέρα απο τα δεδομένα.
Το ποἰημά σου είναι έξοχο, το όνειρο πάνω απο την πραγματικότητα, το μεγαλείο του ανθρώπου
AndreasChristodoulou
07-05-2008 @ 01:46
Μακροσκελες το κειμενο αλλα γεματο νοημα και παλμο.......
και πολλες αληθειες
με λιγα λογια ...............φοβερό
την επιστημη την σπουδασα κι εγω 11 χρονια για αυτο και συμφωνω
Αγνή
07-05-2008 @ 01:51
ως σχόλιο σου στέλνω την "Συγκίνησή" μου
κάπου θα την βρεις...
ψιτ-ψιτ
07-05-2008 @ 01:50
το μονο που εχω να πω ειναι.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
armenisths
07-05-2008 @ 02:02
ασχολιαστο δημητρη.. τι να πω? εισαι μεγας ζωγραφος της ψυχης ευγε. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Είχαμε δει το κόκκινο σε χείλη χορτασμένα από έρωτα
το κίτρινο στους γεμάτους με στάχυα αγρούς
το πράσινο στην άνοιξη, το κυανό στα βάθη του πελάγους
το γαλανό στον ανέφελο ουρανό μας
το πορτοκαλί και το ιώδες στα φορέματα των κοριτσιών
Μα πάνω από όλα είχαμε δει το ουράνιο τόξο
Helene52
07-05-2008 @ 02:04
Αφού και ο ψιτ-ψιτ σου κάνει υποκλίσεις κάθε άλλο περιττεύει!!!!
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο !!!! ::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου Δημήτρη ::hug.::
swordfish
07-05-2008 @ 02:09
Χωρίς λόγια....!!!!!!!
AlexSAI
07-05-2008 @ 02:19
Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο … ::theos.:: ::theos.::
Nefeligeretis
07-05-2008 @ 02:27
Δημήτρη εξαιρετικό! Θα το έλεγα δοκίμιο περίτεχνα στολισμένο! Μπράβο! ::smile.::
arpistre
07-05-2008 @ 02:35
Ίππαρχε, μου άρεσε πάρα πολύ
και η δημιουργία με το ύφος που αποδόθηκε
και το σχόλιό σου με το δικό του ύφος
μου φαίνονται αλληλένδετα
::smile.::
Ιχνηλάτης
07-05-2008 @ 02:57
Συνονώματε! Τώρα, που κατα κάποιο τρόπο, έμαθα το βιογραφικό σου, μου λύθηκαν και πολλά ερωτήματα.
Είσαι ένας εξιδεικευμένος ποιητής με ειδικότητα την ανάλυση του φωτός!
poetryf
07-05-2008 @ 03:21
Δημήτρη... ::oh.::
αφήνω μόνο μια ::theos.:: με όλη μου την ::love.::
zennoula
07-05-2008 @ 03:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-05-2008 @ 03:50
έφυγα κι εγώ από τον αντίθετο δρόμο
μ’ ένα-δυο βιβλία για εφόδια
::up.:: ::theos.:: ::up.::
de la flores
07-05-2008 @ 05:30
::yes.:: πριν διαβάσω τη αυτοβιογραφική σου υποσημείωση θα σε ρωτούσα ακριβώς αυτό.... μα τι σου χουν κάνει οι επιστήμονες: ή μήπως είσαι της θεολογικής!!!!!
το έχω ήδη φαντασιωθεί εικονογραφημένο, σαν παραμύθι.
φανταστικό κείμενο.
Ναταλία...
07-05-2008 @ 05:54
Είχαμε δει το κόκκινο σε χείλη χορτασμένα από έρωτα
το κίτρινο στους γεμάτους με στάχυα αγρούς
το πράσινο στην άνοιξη, το κυανό στα βάθη του πελάγους
το γαλανό στον ανέφελο ουρανό μας
το πορτοκαλί και το ιώδες στα φορέματα των κοριτσιών
Μα πάνω από όλα είχαμε δει το ουράνιο τόξο

Εγώ επιδεί δεν σπούδασα μου άρεσε αυτό αν και το κατάλαβα όλο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
07-05-2008 @ 06:24
ΣΑΝ ΕΦΟΡΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΟΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΣΕΝΑ!ΘΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
petrogiannis
07-05-2008 @ 06:45
Δημήτρη, μέσα σε λίγα λόγια έκλεισες περιεκτικότατα, μεγάλο μέρος των πρώτων δεκάδων χιλιετηρίδων του ανθρώπου στη γη.

Απ' τον Ουρανό και τη Γαία, μέχρι τον Δευκαλίωνα.

Μπράβο σου!!!!
Ελένη Καιγή
07-05-2008 @ 07:14
Ίππαρχε συμφωνώ με όλα τ' άλλα παιδιά και είναι αλήθεια αυτό που λες. Όταν οι επιστήμονες απορρίπτουν την ομορφιά τότε αρχίζουν τα εγκλήματα της επιστήμης. Εδώ μέτρησαν το φως, τ' αστέρια όμως άλλες φορές κατακερματίζουν τη ζωή, τα λουλούδια, τα ζώα, τους ανθρώπους και δεν τους νιάζει που δεν μπορούν να τα ξανασυναρμολογήσουν. Ως επιστήμονας και ποιητής που είσαι χαίρε διότι χρίζεις ως προστάτης της ιερής ομορφιάς του Σύμπαντος.
tinios
07-05-2008 @ 08:33
Για να είσαι μεγάλος επιστήμονας, πρέπει πρώτα να είσαι μεγάλος άνθρωπος!
¨εξοχο!!
χάρης ο κύπριος
07-05-2008 @ 08:42
παιδιά ο καραμάνος είναι της εφορίας.
σταματάμε τα σχόλια. ::razz2.::
Ιππαρχε μεγάλε επιστήμονα υποκλίνομαι μπροστά στο ταλέντο σου. ::theos.::
nirbana
07-05-2008 @ 08:52
μοναδική περιγραφή δύο εκ διαμέτρου αντίθετων
οπτικών γωνιών...αυτή του ποιητή κι αυτήν του
επιστήμονα..μπράβο σου Ίππαρχε, πολύ μου άρεσε.. ::hug.::
aprobleptos
07-05-2008 @ 09:04
έφυγα κι εγώ από τον αντίθετο δρόμο
αμ’ ένα-δυο βιβλία για εφόδια
αναζητώντας τα οχτώ χαμένα λεπτά
και ένα τόπο με ανόθευτο ακόμα το φως του
Δημήτρη εγραψες ! υπεροχα! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
karpox
07-05-2008 @ 11:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιππαρχος
07-05-2008 @ 13:11
Σας ευχαριστώ παιδιά από καρδιάς. Δε θεωρώ τον εαυτό μου πάντως ούτε επιστήμονα ούτε ποιητή. Κι ας έχω το "όνομα" του μεγαλύτερου αστρονόμου της αρχαιότητας! ::wink.::
Καλό βράδυ...
ΓιΟΥΛΗ_Τ
07-05-2008 @ 14:15
Αλλά δεν υπάρχει νόημα να μάθει κανείς τον εξωτερικό κόσμο αν δε γνωρίζει πρώτα τον εσωτερικό..
ετσι ακριβως εξαιρετε μου!

ασχετη απο επιστημες μα βλεπω την καταστροφικη παρανοια τους που μας συρρικνωνει...
καθως αγνοειται το εσωτερον.
η γνωση αυτη που κατεχει η ψυχη σου σε κανει γιγαντα...
Spartinos
08-05-2008 @ 09:01
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
adespotoi
08-05-2008 @ 11:29
Εγώ Ίππαρχε μου θα σου πω κάτι σα παντελής;;;;;;;
Ποτέ δε μ΄άρεσαν οι θετικές επιστήμες μα τώρα καταννοώ
γιατί άλλοι της σπουδάζουνε, τα χρώματα όπως τα περίγράψες τα λατρεύω.
Να σου πω κι ένα ανέκδοτο σ' αντιπαράθεση με το δικό σου
χιούμορ:
Ρωτούν ένα ζωγράφο
- Με τι ασχολείσαι;
- Με τις καλές τέχνες! απαντά με κομπασμό
Οπότε του αποκρίνεται ο ερωτών
- Γιατί υπάρχουν κακές τέχνες και δε το 'ξερα.
Ιππαρχος
08-05-2008 @ 11:42
Έτσι ακριβώς Παντελή.
Γιούλη ίσως ανίχνευσες το πιο σημαντικό από αυτά που έγραψα... Σπαρτινέ ευχαριστώ όπως και όλους τους προηγούμενους.
το κορίτσι του Μαι
09-05-2008 @ 10:48
μετρησαν τα αστερια ενα προς ενα
ανελυαν ξανα και ξανα το φως
εφυγαν στο τελος απογοητευμενοι
μα εμεις πανω απο ολα
ειχαμε δει το ουρανιο τοξο ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο