Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο μύστης της αγάπης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130551 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο μύστης της αγάπης
 Κάποιος που είναι μύστης της αγάπης, άλλο αντίτιμο απ'αυτήν τί να ζητήσει;
 
[font=Palatino Linotype] [color=purple] [B]Ως ν’αφουγκράζομαι σκιές και ροβινσώνες
κάπου στην κόψη μιας δικής μου ουτοπίας
Τοποσυλλέκτης γερασμένων πια ακτών
και τοξοφόρος περασμένων ηδονών
τέμνω το βέλος μου στο βλέμμα της θαλάσσης
Να περπατήσουν ωσάν Κύκλωπες τα κύμματα
να με χορτάσουν οι φουρτούνες ως «κανέναν»
Κανέναν δεν ξαστόχησε του βίου η χορτασιά
Μήτε τη χώνεψη του κόσμου μου στη βιάση τη δική μου
Ως να ‘γινα κι εγώ ένας ακόμα ξεχασμένος Οδυσσέας
στο πλάνο φως το ύπουλο, της κορασιάς του Ήλιου
Κίρκη θα πω,
τοιουτοτρόπως μαρτυρώ την κάθε πεθυμιά μου
Την κάθε οδύνη μου που σκάλωσε στης Άνοιξης τα σκέλια
και σιγορέει ροδόσταγμα στις άκρες των ανθέων
Και αργοπαίζουνε τα δάκρυα στο πότισμα του χρόνου
Να μεγαλώσουνε οι ενοχές, νεύρα ν’απλώσουν
Να γίνουν μίασμα των άδολων ψυχών, λίπασμα της κακίας
Να απλώσουν χώμα για να θάψουν τις καρδιές
Βάθια κι ανέλπιδα,
‘κει που ξεχνιούνται τα ανέραστα φεγγάρια
Ένα ακόμα σιγοθρόισμα,
ένα ακόμα μοιρολόι στα τυφλά
ως να’μουν το κριάρι του ουρανού κι όχι ανθρώπων
Ως να θρηνούσα αυτά που θα ‘βλεπα από κάπου εκεί ψηλά
Ως να ανακάλυπτα φαράγγια μυστικά,
κρύπτες Θεού μα και αγάπης.
Ο μύστης είμαι μιας Ιθάκης.
[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Ιχνηλάτης
08-05-2008 @ 01:31
Καλημέρα !!!! Δεν μπορώ να σχολιάσω. Απλά το αποθηκεύω στα αγαπημένα.
utterly sweet
08-05-2008 @ 01:49
Εγώ θα σε έλεγα φτασμένη ποιήτρια!!!Πραγματικά αυτό που διάβασα είναι μοναδικό!!!!!!!Απλά συνέχισε να ομορφαίνεις τη σελίδα μας....
swordfish
08-05-2008 @ 01:53
Δυνατό!!
panta smile
08-05-2008 @ 02:06
::rol.:: ::rol.:: ::rol.::
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΙ ΣΧΟΛΙΟ ΝΑ ΣΟΥ ΑΦΗΣΩ!
ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ ΣΕ ΛΕΞΕΙς Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗς ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΟΥ!
την καλημέρα μου!
isidora
08-05-2008 @ 02:09
Ο μύστης είμαι μιας Ιθάκης.

υπέροχη γραφή, συνέχισε και μη σταματήσεις
jilan
08-05-2008 @ 02:29
Για να είμαι ειλικρινής συνήθως σπανια διαβάζω άμετρη ποίηση......αλλα το συγκεκριμμένο δημιουργήμα
ειναι ένα ποτάμι ποίησης και εικόνων....
Με αγκάλιασε την ψυχή
Helene52
08-05-2008 @ 02:50
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό !!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Καλό μεσημέρι ::hug.::
arpistre
08-05-2008 @ 03:44
άνευ σχολίων
::hug.::
Ενιπεύς
08-05-2008 @ 05:30
Αθανασία σ'ευχαριστώ για το δώρο αυτό της ψυχής σου....
armenisths
08-05-2008 @ 05:31
ααθανασια γραφεις ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΣΟΥ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ
08-05-2008 @ 07:34
Εξαιρετικό, όπως συνήθως!
χρηστος καραμανος
08-05-2008 @ 08:30
πάντα φοβερός,μπράβο!
Ιππαρχος
08-05-2008 @ 08:37
τέμνω το βέλος μου στο βλέμμα της θαλάσσης

Δυνατός στίχος αυτός, και το υπόλοιπο βέβαια δεν πάει πίσω...
poetryf
08-05-2008 @ 11:31
Καλησπέρα σε όλους... Να περνάτε όμορφα! Σας ευχαριστώ για τα υπέροχα σχόλιά σας!!! ::love.::
AlexSAI
08-05-2008 @ 12:05
Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο ... ::yes.:: ::up.::
αυγουστης
08-05-2008 @ 12:09
Eίναι απ΄αυτά τα ποιήματα που μόλις αρχίσεις να τα διαβάζεις σε κατακτούν αμέσως και παρακαλάς να μην τελειώσουν ποτέ! ::up.:: ::hug.::
χάρης ο κύπριος
08-05-2008 @ 12:14
καλά που τα ανακαλύπτεις αυτά όλα;
υπέροχο. ::hug.::
TAS
08-05-2008 @ 12:51
ανακάλυψες, όντως, (και αποκάλυψες), φαράγγια μυστικά . .
justawoman
09-05-2008 @ 02:40
Ποιο το χρώμα της αγάπης, ποιος θα μου το βρει;
...που λέει κι ο Λουδοβίκος

Αθανασία μου, έδωσες αίσθημα... πανδαισίας χρωμάτων!!!
Κοινωνός της ποίησής σου με τέρψη όλων των αισθήσεων
Σ' ευχαριστώ
::love.::
nirbana
09-05-2008 @ 15:54
Την κάθε οδύνη μου που σκάλωσε στης Άνοιξης τα σκέλια
και σιγορέει ροδόσταγμα στις άκρες των ανθέων

τι ξεχωριστοί στίχοι όλοι.............μπράβο θα σου ξαναπώ... ::yes.::
νετη541
12-06-2009 @ 06:38
...τι να σου πω τώρα;;...ντροπή σου να μου κάνεις τέτοια ζημιά μεσημεριάτικο....ε ρε ζημιά!!!.... ::hug.::
rock sugar
12-06-2009 @ 06:57
Ένα ακόμα σιγοθρόισμα, ...

άκου..είναι η αγαπη που σου στέλνω!!

::hug.::
artista_k
12-06-2009 @ 08:24
Χάθηκα... σε φουρτούνες, σε θάλασσες, σε κύματα, σε φαράγγια, στην Ανοιξη, στον ήλιο, σε ουρανούς, σε δάκρυα, σε κρύπτες... Χάθηκα! Ας μη με βρουν ποτέ... ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-06-2009 @ 09:09
::yes.:: ::yes.::
aprobleptos
12-06-2009 @ 09:24
Ως ν’αφουγκράζομαι σκιές και ροβινσώνες
κάπου στην κόψη μιας δικής μου ουτοπίας
....Ο μύστης είμαι μιας Ιθάκης.

*** Εκπληκτικο!!! **** ::up.:: ::yes.::
Celestia
12-06-2009 @ 14:59
Σωστα το ανεφεραν και οι προλαλησαντες...
Τι σχολιο να γραψεις γι'αυτο το θεικο αριστουργημα;

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο