| |
Σ αγαπω παυλα τελεια
μα εχω μιαν αμφιβολια
για των λογων σου το αληθες,
κανε πραξη αυτα τα λογια
παμε για καφε στο Ζωγια
αν πραγματικα κι εσυ με θες.
Σε λατρευω με μανια
κι εκανα χαλκομανια
τ ονομα σου στο δεξι μου μπρατσο,
ελα στο ανακλιντρο μου
και θα εκπλαγεις μωρο μου
ειμαι ενας αντρας πολυ ματσο.
Σε ποθω ιδιαιτερως
κι ενιωσα τι θα πει ερως
μονο απ τις τσοντες κι απο σενα,
ειμαι ατομο με στοφα
και δεν θελω καμια σκροφα
θελω τη γυναικα μου παρθενα.
Σε γουσταρω και σπαραζω
κι ολο πονοκεφαλιαζω
οσο σ εχω υπο αρωγη,
η δικη μας ιστορια
θα ναι μια εποποιια
πανω στην αναπαραγωγη.
Και πριν τον τελευταιο στιχο
ακουσα του φαξ τον ηχο
κι αρπαξα στα χερια το χαρτι,
φευγω λεει με τον Φωντα
που χει εξακοσαρα Χοντα
παμε διακοπες στην Ταιτη.
ΑΚΑΡΔΗ ΓΥΝΗ ΚΑΙ ΨΕΥΤΡΑ
ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ ΠΕΤΡΑ
ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ,
ΤΩΡΑ ΒΓΑΙΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΟΥΛΑ
ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΣΟΥΛΑ
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
