Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Δήμιος του έρωτα
 
Μία βραδιά καλοκαιριού με μπόλικο φεγγάρι,
που εγώ ονειρευόμουνα ,δεν έπαιρνα χαμπάρι,
ύπουλα εσύ με άφηνες, πως δήθεν δεν αντέχεις,
μεγάλη αγάπη αναζητάς και σ’ άλλον τώρα τρέχεις.
-
Δεν είχα εγώ τη δύναμη να φύγω από κοντά σου,
γι’ αυτό κι εσύ με έσφαξες πάνω στα γόνατά σου.
Κι ενώ η ποδιά σου γέμιζε απ’ το δικό μου αίμα,
τον έρωτα μας γρήγορα έθαβες σ’ ένα ρέμα.
-
Δήμιος τώρα έγινες του σφόδρα έρωτά μας,
και δυναμίτη μούδωσες να κάψω την καρδιά μας,
ποτέ μου δεν κατάλαβα τι είχες στην ψυχή σου,
όταν στο στόμα μούδινες το πιο γλυκό φιλί σου.
-
Μαζεύω τα συντρίμμια μου από το έγκλημά σου,
σ ‘ αφήνω τώρα μοναχή να ζήσεις τη χαρά σου,
μα επάνω στα ερείπια μιας τέτοιας δυστυχίας,
ποιός σούπε πως θα μοιραστείς κομμάτια ευτυχίας.
-
Θα ψάχνεις και θ’ αναζητάς σε όλη τη ζωή σου,
αγάπη για να δανειστείς να βάλεις στην ψυχή σου,
για να αισθάνεσαι καλά να βρεις δικαιολογία,
πως τάχα σούφυγε με μιας όλη αυτή η μαγεία.
-
Και ως το τέλος της ζωής θάσαι επικηρυγμένη,
σαν -δήμιος του έρωτα- θάσαι στιγματισμένη,
θα τριγυρνάς εδώ κι εκεί σαν ζήτουλας αγάπης,
όπως πουλάει τα cd (σι-ντι) ο διπλανός αράπης.


ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΜΗΝ ΚΛΑΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΣΕΝΑ.
 
Helene52
11-05-2008 @ 01:31
Μπράβο Χρήστο !!!!!!!
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ όοοοοο !!!!!! ::up.:: ::up.::
Την καλημέρα μου ::hug.::
Ελένη Καιγή
11-05-2008 @ 01:37
Χρήστο, ωραίο το ποίημα αλλά με ενόχλησε το τελευταίο δίστιχο.
Οι μαύροι δεν είναι ζήτουλες, είναι πρόσφυγες και περήφανοι άνθρωποι με αξιοπρέπεια και χαμόγελο.
Ιππαρχος
11-05-2008 @ 01:37
Πολύ καλό Χρήστο. Το τέλος λίγο παράξενο βέβαια, αλλά είναι γνωστό πόσο παιδεύει τους ποιητές η αγάπη, και όχι μόνο για να βρουν ομοιοκατάληκτη λέξη... ::wink.::
zennoula
11-05-2008 @ 01:44
χρηστο καλημερα

αν εξαιρεσω το υπολοιπο το τελος με στεναχωρεσε
ισα ισα που οι εγχρωμοι αυτοι μονο ζητουλες δεν ειναι
ειναι οι μονοι που δεν προκαλουν φασαριες
τες πα καλη κυριακη
Ελένη Καιγή
11-05-2008 @ 02:01
Όχι και οι μόνοι, εντάξει... είμαστε κι άλλοι που δεν προκαλούμε φασαρίες...
Mικρουλι
11-05-2008 @ 02:03
Χρηστο μου αρεσε παρα πολυ!!
Υπεροχο!!
Καλη σου μερα!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
κώστας νησιώτης
11-05-2008 @ 02:43
το τελος ειναι φοβερό, μπράβο Χρηστάρα!!!
AlexSAI
11-05-2008 @ 02:47
Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο... ::yes.:: ::theos.::
ASWTOS IOS
11-05-2008 @ 05:08
Χρήστο είναι πολύ ωραίο αλλά θα συμφωνήσω με την Ελένη Καιγή...προβληματίζουν οι δύο τελευταίοι στίχοι!!! κατά τα άλλα συνέχισε να μας παρουσιάζεις τέτοιες καλές στιγμές σου!!!
ΝΙΚΟΣ P
11-05-2008 @ 05:21
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Α.Ε. ΕΠΕ
11-05-2008 @ 05:26
Λίγο θρίλερ είναι, αλλά θα πρόκειται για μεγάλο έρωτα.
Θα συμφωνήσω με τον Ίππαρχο για την ομοιοκαταληξία, αρκεί να κατανοήσει τη δυσκολία του ποιητή και ο μελαμψός φίλος μας.
Γιατί αλλιώς θα είναι μεγάλο το παράπονό του.
::yes.::
σιωπη
11-05-2008 @ 07:12
πολυ ομορφο....... ::up.:: ::vlax.:: ::up.::
armenisths
11-05-2008 @ 08:45
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
noyfaro
11-05-2008 @ 09:03
το ποιημά σου έχει θλίψη και θυμό! θέλω να πιστεύω ότι το φαντάστηκες και όχι ότι το έζησες. Όπως και να έχει όταν αγαπάς αγαπάς για πάντα, και θέλεις το καλό εκείνου που κάποτε αγάπησες, έστω και αν σε πλήγωσε! Ήταν όμορφα τοποθετημένο και κατέθεσες τα συναισθήματά σου και την οργή σου στο τραπέζι της στιχομανίας μας. Χρήστο συνδημότη μου χαμογέλα! ::xmas.:: ::xmas.::
Dimitri Favvas
11-05-2008 @ 10:10
η δική μου αντίδραση είναι διαφορετική σε τέτοιες περιπτώσεις, όμως εκφράζεις πολύ καλά Χρήστο κάποια αισθήματα. όμορφα τοποθετημένο όπως λέει το νούφαρο.
χάρης ο κύπριος
11-05-2008 @ 10:25
εμένα πάλι μου άρεσε όλο και ειδικά το τέλος!!!!
Nefeligeretis
11-05-2008 @ 11:19
Μπράβο Χρήστο και εμένα μου άρεσε, παρ όλη όμως τη δραματικότητα του στο τέλος με τον "αράπη" γέλασα. Η άλλη πηγή του γέλιου... το δράμα. ::smile.::
spil †
11-05-2008 @ 11:26
Αρεσε και σε μένα, αν λέει τίποτα αυτό ! ::up.::
το κορίτσι του Μαι
11-05-2008 @ 14:20
ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.::
καλη εβδομαδα να εχεις ::yes.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
12-05-2008 @ 10:54
υπεροχο φιλε Χρηστο..
συγκλονιστικο σα την αγαπη
την επικυρηγμενη και στιγματισμενη σα τα θυματα
του ρατσισμου
κατι που θα αναγνωριζαν οι φιλοι αυτοι...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο