| |
| | Ο άγνωστος |  | | | Ο άγνωστος γίνεται ακόμα πιο γνωστός. Και να θυμάσαι τα λόγια σου! "Εγώ" είπες "δεν ξέρω ν' αγαπώ..". Τώρα θα με ξεχάσεις, όμως για πάντα θα θυμάσαι έναν άγνωστο. Εμένα!! | | |
Άφησα την αγάπη μου να τρέξει σ' άλλα μέρη.
Μπορεί και εγώ να ξέχασα να αγαπώ.
Κρυφές φράσεις ξεπιδούν από το στόμα μου,
κρυφές επλίδες μου βουλιάζονται στο αίμα και πνίγονται.
Μονάχα πανικό εξέφρασε το σήμερα,
δείχνοντάς μου λουλούδια μαραμένα,
μάρμαρα κατακερματισμένα,
δάση μισοκαμένα.
Ο φόβος ήτανε στεφάνι από αίμα,
που τώρα βάζω στο κεφάλι μου,
να μου θυμίζει εμένα...
...γιατί με ξέχασα...
Για πια Ιθάκι μου μιλάς λοιπόν;
Ένα νησί είναι μονάχα άδειο.
Άδειο από χιλιάδες συναισθήματα,
άδειο και από λόγια ελπίδας.
Κι άμα δεν έμαθες ποτέ να επιβιώνεις,
στη Βαβυλώνα ταξίδεψε, εκείνη!
Εγώ εκεί ταξίδεψα στο χρόνο...
Όμως κι εκεί,
λουλούδια μαραμένα σταμάτησαν το δρόμο μου.
Κολώνες σπασμένες,
γεμάτες χόρτα ξερά και αίματα.
Τόσα πολλά μικρά τα ψέματα.
Δεν ξέρω που θα βρω παριγοριά.
Στη Βαβυλώνα θα πάω που μένει.
Μα τι λέω;
Μια πόλη κενή είναι κι αυτή, κατεστραμένη.
Και αφού δεν μπόρεσα να βρω παριγοριά στα σύννεφα,
στο παρόν ξαναγυρίζω, αλλά με φόβο.
Αρνούμε το μεγάλο μας παρελθόν,
που τόσα ζήσαμε και κάναμε στο χρόνο.
Αρνούμαι τώρα και να σε δω,
αφού στα μάτια σου φωτιά έβλεπα μόνο.
Κι έτσι μονάχος θα περιπλανιέμαι,
μέχρι να βρω τι μ' άφησε ο Θεός.
Το τέλος στη ψυχή μου ήρθε πάλι,
και ένα τσιγάρο ανάβω ο φτωχός,
ο μόνος και καταπονεμένος άγνωστος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | 1/11/2006 | | | |
|
noyfaro
11-05-2008 @ 09:28 | Και αφού δεν μπόρεσα να βρω παριγοριά στα σύννεφα,
στο παρόν ξαναγυρίζω, αλλά με φόβο.
Αρνούμε το μεγάλο μας παρελθόν,
που τόσα ζήσαμε και κάναμε στο χρόνο.
Αρνούμαι τώρα και να σε δω,
αφού στα μάτια σου φωτιά έβλεπα μόνο.
Κι έτσι μονάχος θα περιπλανιέμαι,
μέχρι να βρω τι μ' άφησε ο Θεός. ::huh.:: ::hug.:: | | χρηστος καραμανος
11-05-2008 @ 10:41 | πολύ ευαίσθητο!!! | | Jorlin
11-05-2008 @ 14:12 | Με ταξίδεψε...
Ο φόβος ήτανε στεφάνι από αίμα,
που τώρα βάζω στο κεφάλι μου,
να μου θυμίζει εμένα...
...γιατί με ξέχασα... ::up.:: ::up.:: | | armenisths
11-05-2008 @ 18:47 | Το τέλος στη ψυχή μου ήρθε πάλι,
και ένα τσιγάρο ανάβω ο φτωχός,
ο μόνος και καταπονεμένος άγνωστος...
::theos.:: ::up.:: ::yes.:: | | zennoula
11-05-2008 @ 23:49 | ::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
