Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χρονικός αντίλαλος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129770 Τραγούδια, 269232 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χρονικός αντίλαλος
 Οι Πλειάδες στη γη, κατά την αρχαιότητα, ήταν κόρες της Πληιόνης και του Άτλαντα. Ο Άτλαντας ήταν ένας από τους Τιτάνες. Η Μαία η πρώτη κόρη και ωραιότερη όλων, την οποίαν αγάπησε ο Ζευς και γέννησε από αυτήν, μέσα σε ένα σκοτεινό άντρο του όρους ....
 
[I]της Αρκαδίας Κυλλήνη, τον Ερμή. Λέει ο Ομηρικός Ύμνος « ενώθηκε με την καλλίκομη νύμφη μια βαθιά νύχτα, ώστε η λευκώλενη Ήρα να είναι παραδομένη στον ύπνο και να μην τους δουν ούτε οι αθάνατοι, ούτε οι θνητοί άνθρωποι.Η Μαία γέννησε και έφερε στον κόσμο ένα γιο γεμάτο τεχνάσματα,επινοητικό, οδηγό ονείρων, θυροφύλακα που σε λίγο θα έλαμπε ανάμεσα στους αθάνατους θεούς με τους ξακουστούς άθλους του».Καλημέρα Ελλάδα όπου κι αν βρίσκεσαι !! [/I]

[I]Αχθοφόρος είμαι, της στιγμής
Και της κοινής της λογικής, σημαιοφόρος
Φόρος τιμής, σ' αυτούς που μένουν αφανείς
Κι αυτής της άχαρης ζωής, συνοδοιπόρος

Σε θέλω δίπλα μου, να λέμε για το χθες
Για ότι φτάνουμε και ότι περισσεύει
Σε θέλω δίπλα μου, στις ορθοπεταλιές
Μ' ένα ποδήλατο η ψυχή, να ταξιδεύει

Να δούμε κέντρο και να ορίσουμε παρόν
Σε κάποιο σήμερα, μακριά από τη θλίψη
Να δούμε φως, μέσα απ' την ρήξη των πολλών
Σ' αυτές τις θύμισες, τίποτα δεν θα λείψει

ονειροπόλος είμαι, της ζωής
και μιας παραβολής παιδί, που έχει κλέψει
μιας ανεξήγητης κατάρας, εμμονή
δύσκολη λέξη, που στα χείλη έχει μπλέξει

έλα κοντά μου, αστράφτει πάλι η καρδιά
είναι από μέταλλο, ποτέ της δεν σκουριάζει
θρηνεί τα δώδεκα, του χρόνου της παιδιά
τις εποχές ,που μαραθήκαν μες στ' αγιάζι

Μες τις πλειάδες των Αγγέλων, με ορμή
Γεύσου ένα τόπο μακρινό, μες στο κορμί σου
Σκεπάσου με όνειρα και σαρκική ηδονή
Να έχει αντίκρυσμα, κι αυτή η γέννηση σου

Αχθοφόρος είμαι, της στιγμής
Σου μεταφέρω, τη δική σου την αλήθεια
Απ' το λιμάνι, είναι η ίδια διαδρομή
Μέχρι το τέρμα, να νικήσεις τη συνήθεια

Κλείσε τα μάτια
και δες μακριά, πέρα απ' τον χρόνο
το άγριο μέρωσε ,ξημέρωσε στον πόνο
κλείσε τα μάτια
στο κακό και στο αιώνιο
ψάξε επιτέλους της σιωπής το δολοφόνο

Και αν....

Απ' τις χαρές, δεν έχεις γράμμα τώρα πια
κι αν απ' τα δύσκολα, ξημέρωσες στη βία
σφίξε τα χέρια σου κι αν είναι αδειανά
νιώσε τη λύτρωση και βγες μες τη μαγεία...[/I]

[U][B][I]www.eliaspolitis.gr [/I][/B][/U]( Ε )




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Πορείες κι απορίες
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη...
 
Ηλίας Πολίτης
11-05-2008 @ 17:23
Η πρώτη δημοσίευση

http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=31329

www.myspace.com/eliaspolitis
katerina2
11-05-2008 @ 17:27
τι μπορω να πω
για την μαγικη λαλια του ποιητη
που ξημερωνει μεσα στην νυχτα.... ::kiss.::
armenisths
11-05-2008 @ 19:25
Απ' τις χαρές, δεν έχεις γράμμα τώρα πια
κι αν απ' τα δύσκολα, ξημέρωσες στη βία
σφίξε τα χέρια σου κι αν είναι αδειανά
νιώσε τη λύτρωση και βγες μες τη μαγεία...
ταξιδι στο ξημερωμα μπραβο σου ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
dodoka
11-05-2008 @ 22:21
Αχθοφόρος είμαι, της στιγμής
Και της κοινής της λογικής, σημαιοφόρος
Φόρος τιμής, σ' αυτούς που μένουν αφανείς
Κι αυτής της άχαρης ζωής, συνοδοιπόρος

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ!!! ::up.::
isidora
11-05-2008 @ 23:20
Μες τις πλειάδες των Αγγέλων, με ορμή
Γεύσου ένα τόπο μακρινό, μες στο κορμί σου
Σκεπάσου με όνειρα και σαρκική ηδονή
Να έχει αντίκρυσμα, κι αυτή η γέννηση σου
Συγχαρητήρια!!!!!!

Απλά να θυμίσω και εγώ ότι η Μαία η μητέρα του Ερμή στη Δύση είναι γνωστή ως Μάγια λόγω αλλαγής της προφοράς, που όμως ίσως έτσι να προφερόταν και στην αρχαιότητα και μας επέστρεψε με αυτό το όνομα και συχνά την μπερδεύουμε
όπως νομίζω συμβαίνει στο γνωστό μας τραγούδι
Η Μάγια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Σούλα Μπιρμπίλη

Η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
μέσ' απ' τους ουρανούς περνά.
Κάποτε λίγο σταματά
στο φτωχικό μου και κοιτά.

-Γεια σας τι κάνετε; Καλά;
-Καλά. Πώς είναι τα παιδιά;
-Τι να σας πω εκεί ψηλά τα
τρώει τ' αγιάζι κι η ερημιά.

-Γι αυτό πικραίνεσαι κυρά,
δε μου τα φέρνεις εδωνά;
-Ευχαριστώ μα 'ναι πολλά
θα σου τη φάνε τη σοδειά.

-Δώσε μου καν την πιο μικρή
τη Μάγια την αστραφτερή.
-Πάρ' την κι έχε λοιπόν στο νου
πως θά 'σαι ο άντρας τ' ουρανού.

Λάμπουνε γύρω τα βουνά,
τα χέρια μου βγάνουν φωτιά.
Κι η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
φεύγει και μ' αποχαιρετά.
AlexSAI
12-05-2008 @ 01:08
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα… ::yes.:: ::up.::
Ιππαρχος
12-05-2008 @ 06:56
Πολύ καλό! ::yes.::
de la flores
12-05-2008 @ 11:36
Στ αγαπημένα . ::yes.::
Ηλίας Πολίτης
13-05-2008 @ 01:42
Το American Bar έκλεισε ...Καλή μέρα σε όλους ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο