| |
Πλεκτάνη έφτιαξε ο νους μου
αέναη μάχη κυρίαρχης οδύνης εκ πρωτοτύπου
για να κατηφορίσει μέχρι τη θάλασσα
και ν' απλωθεί ως τον ορίζοντα
διχασμένη η ύπαρξή μου να χορέψει γυμνή
στο φως των αστεριών για να ξορκίσει εκείνη την αμφιβολία
που έσπειρες μέσα σου
δική μου ανάσα από την δική σου ανοχή
να αποσαφηνίσει ποιος έδωσε τη λυτρωτική μαχαιριά
ποιος χάραξε στο δέντρο το όνομά του
εσύ ή εγώ
κι ύστερα να ατενίσει το χάος μου
αυτό είναι το στοχαστικό πλάνο της αμφιβολίας σου
να αποθανατίσει την παράκρουση μου
να με γνωρίσει σαν ναι ή σαν όχι
να με διαιρέσει και να με κεντήσει
σ' ένα πέπλο που δεν μπορει να αποκαλύψει τίποτα πια
Η αμφιβολία σου αιωρείται στα μάτια μου
ακόμα
σαν εκκρεμές κι εσύ
πασχίζεις να την ορίσεις μέσα από μένα
φταίξιμο δικό μου
η αμφιβολία σου μια γειτονιά που κανείς δε μένει πια
μια πόλη που δεν χτίστηκε ποτέ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
