Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λεζάντα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130788 Τραγούδια, 269464 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λεζάντα
 
Απότομα συννέφιασε το φως
ο ήλιος χάθηκε για πάντα
κι άρχισα να συλλογιέμαι πως
η αγάπη μας θα μείνει μια λεζάντα.

Εικόνα που χαράχτηκε βαθειά
μονάχα μ΄ αχυρένιες αναμνήσεις
μού φαίνεται σαν ψέμα τώρα πια
ποιος ξέρει σε τι βάθρο θα τη στήσεις.

Εκείνο που πονάει πιο πολύ
δεν είναι το μαχαίρι
μα σαν φυσά τ΄ αγέρι
μέσα στην άδεια μου αυλή.
Εκείνο που σπαράζει τη καρδιά
κι αργά τη μαραζώνει
είναι που μένει μόνη
σε μιας λεζάντας τα καρφιά.

Χειμώνιασε, σκοτάδι και σιωπή
μέχρι το κρύο μου περβάζι
εκεί που θέλει κάτι να μου πει
η σκιά που κάθε νύχτα με τρομάζει.

Σα μου μιλάει μ΄ άγνωστη φωνή
μι΄ ανάμνηση τρελή κι αλλοπαρμένη
κοιτάζω μια λεζάντα σκυθρωπή
και πάνω μιαν αγάπη πεθαμένη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αυγουστης
 
το κορίτσι του Μαι
17-05-2008 @ 04:51
εκεινο που ποναει πιο πολυ
δεν ειναι το μαχαιρι
μα σαν φυσα τ'αγερι
μεσα στην αδεια μου αυλι ::yes.::
καλο απογευμα ::smile.::
LILA KIRA
17-05-2008 @ 04:56
::up.:: ::up.:: ::up.::
armenisths
17-05-2008 @ 05:50
Εκείνο που πονάει πιο πολύ
δεν είναι το μαχαίρι
μα σαν φυσά τ΄ αγέρι
μέσα στην άδεια μου αυλή.
Εκείνο που σπαράζει τη καρδιά
κι αργά τη μαραζώνει
είναι που μένει μόνη
με μιας λεζάντας τα καρφιά.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
zennoula
17-05-2008 @ 07:34
::up.:: ::up.:: ::up.::
MARGARITA
17-05-2008 @ 21:41
Γίγαντα μου όμορφο το τραγούδι σου....καλημέρα σου καλέ μου ::hug.::
Ναταλία...
18-05-2008 @ 05:37
πολύ δυνατό ::yes.:: ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο