| |
όταν ξεβάψει ο πίνακας
που αγόρασες με πάθος
μη ψάξεις την αιτία
άρχισέ να τον πονάς
να νιώσεις παρουσία
σωστό η λάθος
δεν έχει σημασία
πορφύρα άσε στο φιλί
το βάθος σου να αρπάξει
βάλε και λίγο θαλασσί
πανώ στην κουπάστή
το όνειρο να κλάψει
όταν οι ανάσες σου σκιτσούν
μη τις πετάξεις στη γωνία
ψυχής σου αποτσίγαρα
μα ξανάκάντα απ[την αρχχή
μπες σε αυτή τη συνουσία
φτίαξε τα σύνορα
λόγικη και τρέλλα
ατσάλι και κορδέλα
μια στιγμή μου λες το έλα
την άλλη πλάτη μου γυρνάς
μια σε ανοίγω μια σε κλείνω
και τους αιόλους σου αφήνω
το Λίβα σου το Ζεφυρό σου
μα αντεξέ με
για το καλό σου
μάθε με και μένα πετάω
κάτω στη γη
μάθε μου τα λογια να χωράω
σε μια ψυχή
αγγέλων προσευχή
υγρά σκαλοπάτια
μεσά αχ στα μάτια
σου φωνάζω
πά,ε πάκι από την αρχή
έλα να ξαναγνωριστούμε
σαν τίποτα να μην είχαμε να πούμε
τίποτα να μην υποσχεθούμε
μοναχά να κοιταχτούμε
δως μου απαλά το χέρι
φως μου
η αγάπη το αστέρι
ξέχνα
το να φοβηθούμε
την αγάπη
με αγάπη
στα χείλη ας πιούμε
σε αγαπώ
όπως ποτέ
παλί να πούμε
...
ποτέ δεν έφευγες δίχως καλημέρα πριν το γραφείο
τωρά για δύο σιωπής ηχείο
ποτέ δεν έφευχα χωρίς καληνύχτα
τρυφερά επάνω στην κοιλίτσα
τώρα για δύο της σιωπής τειχείο
άντε να δούμε ποιο σιωπή θα ξεκουφάνει το ατέρμονο
της αύρας μας ταξίμι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
