Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σύνορο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269405 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σύνορο
 με αλληγορικα στοιχεια ,εξαιρετικα αφιερωμενο
 
Απο τότε που τα κοινά φροντίζοντας ολοένα
Στα ζωντανά και στα νεκρά και στα λησμονημένα
Γνώση στη γνώση εμάζεψα και τώρα είμ’απάνω
Στης ύστερης βραδιάς μου το σύνορο το πλάνο

Με τέτοιο τσούρμο γύρα μου στο κόσμο όταν πήγα
Τράβηξα το σπαθί λες μ’άγγιξε η μύγα
Τα ίδια μου τα στήθη τώρα βαθιά χτυπώ
Κι αληθινά μπορώ τρελλός και να γινώ

Η ζωή μου πάρθηκε ,όχι δεν είναι ψέμα
Πηδάει να χυθεί απο τις φλέβες μου το αίμα
Τρέχω να τη γλυτώσω νάναι δικιά μου πάλι
Μικρή,πικρή ζωή μα ιερή κι είναι γλυκειά η πάλη

Ναί,σ’αυτό το σύνορο ο νούς κλωτσάει πιά την τάξη
Και θέλει με μανία ,ο έρωτας να γίνει πράξη
Βλέπω πιά τριγύρω τη μαζωμένη μου ζωή
Φωνάζω: «το θάμα καρτερεί »μα η φωνή βουβή........

Αν μόνο,λέω, ακούγονταν βαθιά κι ολόγυρά μου
Της τρέλας η βοή και η αδόκητη χαρά μου
Κι απ’της καρδιάς μου το άδυτο το μέγα θέλημα μου
Κι άστραφτε ο ουρανός απο ψηλά ως μπροστά μου

Σε λίγο θα εβάδιζα ανάμεσα στα πλήθη
Θα διάβαινα γαμπρός με ματωμένα στήθη
Κι ολοένα θα προχωρούσα για μιάν αθάνατη ώρα
Σε μιάν όχθη μακρυνή,μιάν ώρα νικηφόρα........




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
millyxxx
22-05-2008 @ 00:14
Σε λίγο θα εβάδιζα ανάμεσα στα πλήθη
Θα διάβαινα γαμπρός με ματωμένα στήθη
Κι ολοένα θα προχωρούσα για μιάν αθάνατη ώρα
Σε μιάν όχθη μακρυνή,μιά ώρα νικηφόρα........

Φοβερο δεν έχω λόγια Μπράβο!
::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
22-05-2008 @ 00:24
ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!ΕΧΕΙΣ ΓΙΝΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΜΟΥ!!!ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ,ΜΠΡΑΒΟ!!!
kornos29
22-05-2008 @ 00:34
‘‘Αν μόνο,λέω, ακούγονταν βαθιά κι ολόγυρά μου
Της τρέλας η βοή και η αδόκητη χαρά μου
Κι απ’της καρδιάς μου το άδυτο το μέγα θέλημα μου
Κι άστραφτε ο ουρανός απο ψηλά ως μπροστά μου’’

αχ ανδρεα φοβερος στοιχος οπως παντα αν ακουγονταν τα θεληματα της καρδιας θα αναστεναζαν οι ρεματιες
Ιππαρχος
22-05-2008 @ 00:39
Όπως τα λέει ο Χρήστος!
isidora
22-05-2008 @ 01:17
Θα διάβαινα γαμπρός με ματωμένα στήθη
Κι ολοένα θα προχωρούσα για μιάν αθάνατη ώρα
Σε μιάν όχθη μακρυνή,μιάν ώρα νικηφόρα........

ΑΠΙΘΑΝΟ
TROUKINI
22-05-2008 @ 01:28
ΠΑΡΑΓΜΑΤΙΚΑ......ΤΕΛΕΙΟ...ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ.....
zennoula
22-05-2008 @ 02:40
::up.:: ::yes.:: ::theos.::

αντρεα μπραβο σου
και την καλημερα μου στο ομορφο νησι σου
Ναταλία...
22-05-2008 @ 05:33
me χρηστος καραμανος ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
Denis
22-05-2008 @ 08:04
Το θάμα καρτερεί... Μπα... Μάλλον εμείς το καρτερούμε, αλλ' αυτό συνήθως αναβάλλει ή ματαιώνει τα ραντεβού μας... Ίσως, για να σκεφθούμε και το κλασσικό ''Συν Αθηνά και χείρα κίνει.''! Υπέροχος, Ανδρέα! ::yes.::
Aris4
22-05-2008 @ 09:21
Απο τότε που τα κοινά φροντίζοντας ολοένα
Στα ζωντανά και στα νεκρά και στα λησμονημένα

Πολλοι ισως λησμονουν ...... εσυ Αντρεα οχι !!! ::theos.::
Helene52
22-05-2008 @ 10:02
Σε λίγο θα εβάδιζα ανάμεσα στα πλήθη
Θα διάβαινα γαμπρός με ματωμένα στήθη
Κι ολοένα θα προχωρούσα για μιάν αθάνατη ώρα
Σε μιάν όχθη μακρυνή,μιάν ώρα νικηφόρα........
Με όλους τους επάνω πάλι και εγώ θα συμφωνήσω
και βαθειές υποκλίσεις Ανδρέα μου πάλι θα αφήσω
Τα λόγια είναι περιττά σε όποιον εσέ διαβάζει
η ποίησή σου ΦΟΒΕΡΗ που την καρδιά και τη ψυχή αγαλλιάζει !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
AlexSAI
22-05-2008 @ 11:34
Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο ... ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
ΝΟΥΦΑΡΟ
22-05-2008 @ 14:16
υπεροχο ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο