| |
| | Tα καβούκια |  | | |
Εσπρωξε με πολύ ζόρι τη βαρειά σιδερένια πόρτα κανοντας μου νευμα να τον ακολουθήσω.Ητανε θαρώ η ώρα που ο ήλιος έσβυνε μεσα σ ενα ποτήρι κόκκινο κρασί και η σκοτεινιά αναδυόταν πιστή στο ραντεβου της με τη νύχτα.
Τα βηματα του αργά και ανάλαφρα στο κατεβασμα της στριφτής σκάλας, που αφηνε όμως απόκοσμους ήχους τριγμών στα δικά μου πατήματα.
Ελα φίλε φθάσαμε,εδώ τα εχω μαζέψει ολα, είπε γυριζωντας προς το μέρος μου με ενα αινιγματικό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χειλη.
Μια τεράστια αιθουσα απλωνότανε μπροστά μας,δίχως αρχή και τέλος.
Εκθέματα μεσα σε γυαλινες προθήκες η σε σωρούς με απολυτη τάξη βαλμένα.
Ολα τα καβούκια βρίσκονται στα πόδια σου φίλε,περιηγήσου με την ησυχία σου τον χώρο,..εγω εχω μα επείγουσα δουλειά και θα λείψω για λίγο.
Αναψε τους δαυλούς αν θέλεις γιατι πιο κάτω δεν εχει φως,..εγω σ αφήνω τώρα..
Ακουσα τα βηματά του να αργοσβυνουνε στο ανεβασμα της σκάλας και μετά απόλυτη σιωπή.
Ας αρχίσουμε λοιπόν μονολόγησα..εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Καβούκια απο τριλοβίτες,καβούρια,χελώνες ,σαλιγκαρια..παντού χιλιαδες χιλιάδων..αμέτρητα.
Προχωρησα ξεπερνώντας τα αδιάφορα και βαδίζωντας με βημα ταχύ προς το βάθος .Το σκοτάδι πηχτό δε αφηνε τα μάτια να το διαπεράσουν.
Ειχα μεγάλη περιεργεια να αντικρύσω μεγαλυτερα καβουκια πιο εξελιγμενων μορφών ζωής,αυτη την μοναδική ευκαιρία δεν έπρεπε να την χάσω με τίποτα..
Αναψα τον αραχνιασμένο δαυλό που έστεκε σβυστός ίσως αιώνες εκει και φώτισα τον περιγυρό μου.
Το απόλυτο τίποτα μπροστά στα μάτια μου,μονο υγροί τοίχοι με σταλαγματιές σαν δάκρυα που εσβυναν στο πάτωμα.
Ενα μεγάλο κενό μπροστά μου και απογοήτευση συντροφος στην περιέργεια,περπατούσα πρός το πουθενά ?
Εδω τελειώνουνε τα καβούκια?...ας επιστρεψουμε λοιπόν ανθρωπάκο..τζίφος
Βήματα με αντίλαλο ..και εκεινος φάντης μπαστούνι μπροστά μου,λες και βγήκε απο τα ασπρομαυρα πλακάκια του δαπέδου.
Δεν αργησα φίλε ειπε χαμηλόφωνα σουρνωντας με κόπο ενα μεγάλο σακί..ουφ πολλά μάζεψα σημερα.
Ε που πάς,δεν τελειωσαν όλα εδώ βιαστικέ ..σβόλιασαν οι ελπίδες σου?
Εχουμε και τουτα τα μεγάλα καβούκια να βάλουμε στη θέση τους,βάλε λοιπόν ένα χεράκι και σύ.
Κρατησα απ την μια ακρη το τσουβάλι και το συραμε σχεδόν άκοπα προς το βάθος.
Και νά επι τελους..τα μεγάλα καβούκια πο εξελιγμενων μορφών..
Ας κανουμε μια σταση για λίγο να σε ξεναγησω,ειπε ανόρεχτα ο οκοδεσπότης.
Δεινοσαυροι....ω θεε μου!!! Μα δεν ειναι καβουκια αυτά κύριε,καύκαλα ειναι .Το ίδιο ειναι κουτούτσικε ειπε βγαζωντας ενα απόκοσμο τσιριχτό ήχο ...βράσανε κάποτε στο ζουμί τους ,οταν επεσε το μεγάλο αστέρι στη γή.
Ελα τώρα βάλε ενα χεράκι και ας τ αφήσουμεστην ησυχία τους..
Περάσαμε μπροστά απο καυκαλα μαμούθ,ελεφάντων,τιγρεων,λύκων........
Ελα κοντευουμε,φθάσαμε σχεδόν στα μεγαλύτερα καβούκια..καυκαλα ήθελα να πώ..
Εστρεψε τον δαυλό προς το βάθος..ανατρίχιασα με το θέαμα,αφηνωντας απ τη μεριά μου το τσουβάλι να σωριασθεί χάμω.
χιλιαδες ανθρωπινα κρανια σε ατέλειωτους σωρους μεχρι την οροφή...
Αυτος ειναι ο κόσμος σου μικρέ,ξεχωρίζεις άρχοντες απο πληβείους πες μου.,πες μου επανέλαβε επιτακτικά.
Με επιασε ενα τρέμουλο,μπροστα μου ξανοιγότανε ο κοσμος του χθές..καυκαλα αδεια απο ζωή να με περιεργάζονται ανέκφραστα..
Εδω βρίσκονται τα "εγώ " σας ανθρωπάκο,τα "θελω σας",τα 'διατάζω " σας,τα 'επιθυμώ" σας,ακούς περίεργε?
Εδω βρίσκονται άρχοντες,βασιλιάδες,δούλοι . Εδω καταλήγουν οι "σοφοί" με τις ουτοπικές θεωρίες τους,οι ποικιλόχρωμοι φασίστες,οι δημοκράτες με τις υποκρισίες τους,οι υπάλληλοι,οι εργάτες,οι επιστήμονες,οι κληρικοί,οι ανένταχτοι,οι αναρχικοί,οι άθεοι,οι θρησκευόμενοι...
Βασιλιάδες χωρίς κορώνες ,χωρίς μάτια στις άδειες κόγχες,χωρίς μπιχλιμπίδια και σκήπτρα...η απόλυτη ισότητα απλώνεται μπροστά σου,..
Η απόλυτη Δημοκρατία για όλους,χωρίς ρατσισμούς,δογματισμούς,αφεντικά και δούλους.
Ελα τώρα να βάλουμε μαζί και τούτους εδώ στη θέση τους,είναι φρέσκο πράγμα .
Ανοιξε το τσουβάλι και άρχισε να αραδιάζει βιαστικά χνουδάτα κρανία στα πόδια μου μου,φρίκη!!
Άντε κανε και συ καμία δουλίτσα φτιάχνοντας μια καινούργια σωρό..και μη ξεχνάς ανθρωπάκο,αρχίζουμε απο κάτω προς τα πάνω,πάντα το κάτω υπάρχει για να κτίζεται το πάνω,αλλά τελικά όλα γίνονται εδώ ..άνω κάτω...
marakos
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
justawoman
23-05-2008 @ 01:03 | Εύγλωτος Μάριε!
Το θυμάμαι αυτό ή ίσως κάποιο μικρότερο κομμάτι του
Με είχε εντυπωσιάσει όσο κι αρέσει φυσικά
καλημέρα ::smile.:: | | de la flores
23-05-2008 @ 02:10 | ανατρίχιασα φίλε μου. παραστατικότατο, γεμάτο εικόνες και αλήθειες. ::wink.:: πολύ πολύ ενδιαφέρον. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
