stixoi.info: Ο θλιμμένος άντρας

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο θλιμμένος άντρας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο θλιμμένος άντρας

...θέλει μεγάλη πείρα για να καταφέρει μια γυναίκα να φιλάει σαν πρωτάρα...

Τα μάτια του δυο λίμνες σκοτεινές
Μέσα βυθίζονταν αισθήματα και σκέψεις
Από τα χείλη του ποτέ δεν βγαίναν λέξεις
Και οι καρέκλες στο τραπέζι του κενές

Έπινε μόνος το κρασί κάθε νυχτιά
Κι αν του μιλούσαν κάπου κάπου οι διαβάτες
Αυτός επάνω στις σκυμμένες του τις πλάτες
Όλο τον κόσμο εκουβάλαε βουβά

Φορούσε πάντοτε κοστούμια αρχοντικά
Όπως εκείνα τα παλιά τα κουτσαβάκια
Κι όταν περνούσαν από μπρος του τα μειράκια
Ζηλεύοντας κοιτούσε στα κλεφτά

Τον χαιρετούσανε δυο τρεις περαστικοί
Που τον γνωρίσανε παλιά στον καφενέ
Και κάθε π’ άκουγε αμπντάλικο, αμανέ
Ορθός σηκώνονταν κέρναε το μαγαζί

Ήτανε θα ’λεγες κει γύρω στα ογδόντα
Αλλά κρατιότανε λεπτός κι ευθυτενής
Κι όμως το ’βλέπαν: δεν τον φρόντιζε κανείς
Δεν είχε άνθρωπο δικό, νεκρό ή ζώντα
-----------------------------------------------
Τα μάτια του δυο λίμνες σκοτεινές
Μουσκεύαν πρωινά το μαξιλάρι
Κι αν κάποτε έδειχνε παλικάρι
Μόνος δεν άντεχε τις ώρες τις στερνές
-------------------------------------------------
Τον βρήκαν πεθαμένο ένα πρωί
Στης Βιργινίας -που αγάπαε- το περβάζι
Είπαν γι’ αυτό: που δεν της το ’χε ‘πει
Ο έρως του ’γινε του θάνατου μαράζι


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 29 Στα αγαπημένα: 5


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

... πέσαμε απ' τα σύννεφα....

Ιππαρχος 26-05-2008 @ 01:08	Ήτανε θα ’λεγες κει γύρω στα ογδόντα Αλλά κρατιότανε λεπτός κι ευθυτενής Κι όμως το ’βλέπαν: δεν τον φρόντιζε κανείς Δεν είχε άνθρωπο δικό, νεκρό ή ζώντα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!
Αγνή 26-05-2008 @ 01:17	πράγματι...
Μαρία Χ. 26-05-2008 @ 01:41	Τέλεια περιγραφή.. του Χρήστου Π. στα ογδόντα του !!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: (Αν τα φτάσει...)
AlexSAI 26-05-2008 @ 01:41	Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα … ::yes.::
ΑΜΕLIE 26-05-2008 @ 02:10	Εύγε πολύ καλό,πάρα πολύ ωραίο! ::hug.::
ψιτ-ψιτ 26-05-2008 @ 02:19	ΟΥΑ ΟΥ! ::naugh.:: βρε ουρτττττττ!!!
balistreri 26-05-2008 @ 02:46	είσαι να κάνουμε ένα καρτέλ; ::whist.::
ORLANDINA 26-05-2008 @ 03:04	::oh.:: πολύ καλό
χρηστος καραμανος 26-05-2008 @ 04:40	KATAΛΑΒΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ!!!ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΠΟΙΗΜΑ ,ΑΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!
ΓιΟΥΛΗ_Τ 26-05-2008 @ 05:41	εισαι μεγαλη ψυχουλα γμτ.. την αγαπη μου μπαλι ::hug.::
Ναταλία... 26-05-2008 @ 05:59	Ήτανε θα ’λεγες κει γύρω στα ογδόντα Αλλά κρατιότανε λεπτός κι ευθυτενής Κι όμως το ’βλέπαν: δεν τον φρόντιζε κανείς Δεν είχε άνθρωπο δικό, νεκρό ή ζώντα ----------------------------------------------- Τα μάτια του δυο λίμνες σκοτεινές Μουσκεύαν πρωινά το μαξιλάρι Κι αν κάποτε έδειχνε παλικάρι Μόνος δεν άντεχε τις ώρες τις στερνές ------------------------------------------------- Τον βρήκαν πεθαμένο ένα πρωί Στης Βιργινίας -που αγάπαε- το περβάζι Είπαν γι’ αυτό: που δεν της το ’χε ‘πει Ο έρως του ’γινε του θάνατου μαράζι Εύγε πολύ καλό,πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
ΝΟΥΦΑΡΟ 26-05-2008 @ 06:02	::up.:: ::theos.:: ::up.::
de la flores 26-05-2008 @ 06:26	κάπου τον ξέρω τον ηρωά σου!!!!! υπέροχη περιγραφή.
Maria Olsen 26-05-2008 @ 06:48	δεν είν κακό... αλλά σκέφτομαι η θλιμμένη γυναίκα στα ογδόντα της πως θα είναι; έτσι, αλλά δεν θα μπορεί να κάθεται γιατί θα έχει ένα σωρό δουλειές... και σου λεν μετά γιατί οι άντρες πεθαίνουν πρώτοι... ας όψεται το καφενείο
iokasth 26-05-2008 @ 07:26	Διαβάζοντας το ποίημα, μια εκόνα ειχα μπροστα μου Αυτόν Τον Ανδρα στα 80 του, ( Ναταν ο Χρήστος μας?? δεν νομίζω ειναι ακόμη παληκάρι.) Λυπήθηκα...αν ..ζήσουμε πως θα γίνουμε.. ας εκφραζουμε την αγάπη μας να το ξέρει ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ... φιλάκια. Ν.
Maria Olsen 26-05-2008 @ 07:37	Πόσο δίκιο έχεις ιοκάστη ::hug.::
CHЯISTOS P 26-05-2008 @ 08:59	Καλά ρε, για μένα τό 'γραψες ή για την Μαρία-Βιργινία ::razz2.:: του υπότιτλου ???
TAS 26-05-2008 @ 09:23	με Γιούλη γμτ... ::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ 26-05-2008 @ 10:17	Καλό μου ανηψάκι, αυτός ο κυριούλης, πέθανε από θλίψη, ή του πέταξε η Βιργινία τίποτα στο κεφάλι για να φύγει απ' το περβάζι της; ::naugh.:: (καλά, παππούς ήταν αυτός ή δεκαοχτούρα; ::huh.:: )
το κορίτσι του Μαι 26-05-2008 @ 10:22	χαρικα που σε γνωρισα κι'ας μην ειπαμε πολλα, τα λες ολα εδω και συμφωνω με την Γιουλη,ετσι πρεπει να'αναι ::yes.:: ::hug.::
artista_k 26-05-2008 @ 11:02	Αι στην ευχή σου balistreri ... ώρα είναι να κλάψω τώρα! Και ...να σου πω... Γράφεις αστεία σε γιουχάρουν, γράφεις σοβαρά, σε ξαναγιουχάρουν... Καταλαβαίνω το δράμα σου!!! ::kiss.:: ::laugh.:: Α.Ε. ΕΠΕ μου τι σκαρφίστηκες πάλι;;;; ::razz2.::
Α.Ε. ΕΠΕ 26-05-2008 @ 11:14	Ναι... που να είναι; σε καμμιά γωνίτσα και θα κλαίει ::cry.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 26-05-2008 @ 13:19	βρε λες να έχει δίκιο η αρτίστα; αν είναι έτσι θα μας βάλετε κι εμάς καλέ στο καρτέλ της πώλησης του δράματος;;;
Maria Olsen 26-05-2008 @ 14:13	Ε καλά δεν τον γιούχαρε κανείς, είπαμε! Το γιουχάρισμα υπονοεί κακές διαθέσεις! Προσωπικά δεν είδα (σχεδόν) κανένα με κακές διαθέσεις εδώ σήμερα, ήταν από τις καλές μέρες ::yes.::
justawoman 26-05-2008 @ 15:47	Ελπίζω να μην προφητεύεις το μέλλον σου... ::razz2.:: Βιργινιοκαμένοι όλοι μη χε...
Denis 26-05-2008 @ 16:55	Καλούτσικο το βρήκα! Ωχριά μπροστά στην... τελεία! Πού χάθηκες, βρε ψυχή;! ::yes.::
artista_k 27-05-2008 @ 07:59	Εχεις δίκιο Denis η τελεία έχει μεγαλύτερη αξία από τον ...θλιμμένο άνδρα! Κορίτσια, είναι "γάτα" ο balistreri... "αψιού" να κάνει θα μας εγκλωβίσει στο ...αστείρευτο χιούμορ του ο μπαγασάκος!! Ολσεν... γιουχάρισμα με την καλή έννοια!
Ελένη Καιγή 03-06-2008 @ 09:16	Αχα!...
ψιτ-ψιτ 15-11-2008 @ 01:12	kai.. ::scare.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο