Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σκιάθος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σκιάθος
 Σε θυμάμαι άγιε πατέρα στα εννιά μου, να προσπαθείς με μακροβούτια να ξεκολλήσεις την άγκυρα στη μικρή μας εκδρομή απέναντι, στο Ασπρονήσι ή στον Τσουγκριά δεν θυμάμαι πιό νησάκι ήταν.
 
Ξημέρωμα στο Αιγαίο,
φως εισβάλλει αβέβαιο
στην προκυμαία,
πάνω απ το Μπούρτζι.
Ο Παπαδιαμάντης
έναν αιώνα βλοσυρός
σε ουράνια προτομή,
αιωρείται ολομόναχος,
πάνω από τις Σποράδες.
Η Φραγκογιαννού στο Κακόρρεμα,
μες την σιωπή και μες την σκόνη,
πάντα έτοιμη να απολογηθεί
στο δικαστήριο της ψυχής της.
Το πλοίο της γραμμής
άσπρος μικρός κύκνος,
στο βάθος του γαλάζιου ορίζοντα
μεταφέρει νέα αισιόδοξα σχέδια,
για το φετεινό καλοκαίρι.
Ο παπα-Γιάννης στις πάνω γειτονιές,
ακολουθία εν τω όρθρω
σε πλάγιο τέταρτο,
«Καταπλήττει αληθώς, τας διανοίας των πιστών»
Βουβή η μνήμη σε προσκαλεί,
κράτα με πατέρα,
όπως τότε, από το χέρι,
ξέφυγε για λίγο,
από τον κρυμμένο κόσμο των θεών,
σε νοστάλγησα,
πάντα σε θυμάμαι,
ξεκόλλα την άγκυρα από το βράχο,
περήφανα να σαλπάρουμε.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
κώστας νησιώτης
28-05-2008 @ 00:14
ειναι κυριολεκτικα ανατριχιαστικο σε ομορφια το κειμενο σου σημερα. Η ευαισθησια, η νοσταλγία, ο σεβασμος, αναβρυζουν σαν θεια δρόσος μέσα απο τους στιχους σου.

Φιλε Κώστα, καμια φορά τα λογια δεν φτανουν...
kornos29
28-05-2008 @ 00:36
αχ φιλε κωστα με εκανες να νιωθω οτι ειμαι στη Σκιαθο και ζω οσα περιγραφεις. Υπεροχο ταξιδιαρικο ::up.::
Μοιάζω μ'εσένα
28-05-2008 @ 01:06
Όμορφο ταξίδι έκανα στη Σκιάθο μέσα απ'τους στίχους σου. ::wink.::
zennoula
28-05-2008 @ 01:45
::up.:: ::hug.:: ::up.::

αχ τι μου θυμισες
τις κουκουναριες
την καλημερα μου κωστη
Α.Ε. ΕΠΕ
28-05-2008 @ 02:01
Ο Παπαδιαμάντης
έναν αιώνα βλοσυρός
σε ουράνια προτομή

Αιθέριο Γκρι!!! (ανυπομονώ)
::love.::
Αγνή
28-05-2008 @ 02:10
ξεκόλλα την άγκυρα Κώστα, τις άγκυρες...γενικά...
Ιππαρχος
28-05-2008 @ 02:21
Συγχαρητήρια Κώστα! Μέγας ο Παπαδιαμάντης...
AlexSAI
28-05-2008 @ 04:30
Την καλησπέρα μου Κώστα !!! Υπέροχο ... ::theos.:: ::yes.::
Ναταλία...
28-05-2008 @ 04:35
πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::yes.::
panta smile
28-05-2008 @ 05:37
ομορφοο!ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!
::theos.::
TROUKINI
28-05-2008 @ 06:41
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!!!!!!!!!
tinios
28-05-2008 @ 06:58
Και μόνο για την αφιέρωση στον "άγιο", σου αξίζουν συγχαρητήρια, πόσο μάλλον για το εξαίρετο αποτέλεσμα!!!
χρηστος καραμανος
28-05-2008 @ 07:56
ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΙΑΘΟ;Ο ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑΘΟ;ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΣΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΣΟΥΕΖ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ!ΒΕΡΟΣ ΣΚΙΑΘΙΤΗΣ,ΣΗΜΕΡΑ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΙΑΘΟ ΤΡΙΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΟΥ,ΕΧΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΗ-ΛΙΑ!!!ΑΝ ΜΕΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!
Aris4
28-05-2008 @ 07:57
Κωστα , πραγματικα σε απολαμβανω !!!! ::theos.::

Εγω δεν εχω παει ποτε Σκιαθο ::no.::
Ιχνηλάτης
28-05-2008 @ 11:34
Ανατριχιαστικά ωραίο!
Για το νησί που είναι το όνειρό μου να πάω!
Στο νησί του Παπαδιαμάντη!
Φοβερό!
jasminaki
28-05-2008 @ 11:36
Ξημέρωμα στο Αιγαίο,
φως εισβάλλει αβέβαιο
στην προκυμαία,
::yes.:: Θα κρατησω το φως στο Αιγαιο
πολυ ομορφο κωστακη :)
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-05-2008 @ 12:52
::up.:: ::theos.:: ::up.::
miss_a256
28-05-2008 @ 12:53
Βουβή η μνήμη σε προσκαλεί,
κράτα με πατέρα,
όπως τότε, από το χέρι,
ξέφυγε για λίγο,
από τον κρυμμένο κόσμο των θεών,
σε νοστάλγησα,
πάντα σε θυμάμαι,
ξεκόλλα την άγκυρα από το βράχο,
περήφανα να σαλπάρουμε.
Xωρολάτρης
28-05-2008 @ 13:22
Το πρωτο πραγμα που θελησα μολις πήγα εκει Κωστα εκτος φυσικα απο το σπίτι του Αγίου να δω,ήταν το Καστρο.και κυριως τον Χριστό στο Καστρο κατα τα ομωνυμο διηγημα του..Ηταν απογευμα..προχωρουσαμε μεσα σε ενα ονειροδρομιο φυσης και ουρανου..Η αισθηση που ένιωσα κει πανω ήταν απερίγραπτη..τα υψη..τα λουλουδια..οι μυρουδιές..η απλοτητα..Τότε καταλαβα γιατι ονομασαν την εκκλησια κει μέσα "Ο Χριστός"
Η περιγραφη σου ειναι υπέροχη..το χερι του μπαμπα σου ζωντανο όσο δεν παιρνει στα ματια μου ακομα καθως σε διαβαζω και μετά...οι συνδεσεις που καταφερνεις αναποδογυρίσιμα εκστατικές..Ταξιδευω!!
ΥΓ..Οσο για το κλέψιμο μην αμφιβαλεις..συνεχιζω την προσφιλή μου τακτικη..Μμμ "φως εισβάλει αβέβαιο ε"..μμμ..αβέβαιο ε?..και φως μαζι..Απο την άλλη σου λει ο Ριτσος "ο ηλιος ειναι βεβαιος για τον κοσμο"..Εσυ αβεβαιος..Σαν να λέτε το ίδιο πραγμα με αλλιωτικα λογια μου φαινεται εκ πρωτης όψεως..θα το μελετησω ομως και θα σας πω..Τα σέβη μου!
karina136
28-05-2008 @ 15:58
Τόσες έντονες εικόνες και τέτοιες περιγραφές, μόνο ένας αληθινός ποιητής θα μπορούσε να τις αποδώσει!
Σας υποκλίνομαι! ::up.:: ::yes.::
Helene52
28-05-2008 @ 16:18
Με όλους τους ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο