Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Νόστος β
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νόστος β
 
Στον αργαλειό της πάντα καθισμένη
θα είναι τώρα πια είκοσι χρόνοι
υφάσματα τη μέρα να υφαίνει
μα μόλις σκοτεινιάσει τα ξηλώνει
και με το πρώτο φως τα ξαναπιάνει
γεμίζοντας τις ώρες που ΄ναι μόνη.
Θυμάται τότε, κόσμος στο λιμάνι
καθώς ετοιμαζότανε ο στόλος
το μακρινό ταξίδι για να κάνει
της νήσου ο πληθυσμός ήτανε όλος
να δει τους άνδρες που σε λίγο φεύγουν
Αυτός αμίλητος ονειροπόλος
τα μάτια του θαρρείς την αποφεύγουν
αυτή σιωπηλά του λέει να μείνει
τα χέρια της βουβά τον ικετεύουν
το βλέμμα της που του’ φερνε γαλήνη
ανίσχυρο μπροστά στο πεπρωμένο
που λέει πως θα πρέπει τώρα κείνη
να χωριστεί απ’ τον αγαπημένο
Κοιτάζει απ’ τον ορίζοντα πιο πέρα
το βλέμμα της στο βάθος καρφωμένο
πετάει η ψυχή της στον αιθέρα
σαν βλέπει κάποιο να ‘ρχεται καράβι
πως έφτασε του γυρισμού η μέρα
ελπίδα μέσα της βαθιά ανάβει
μα είναι πάντα φρούδα η ελπίδα
και όταν τελικά το καταλάβει
χαράσσεται ακόμα μια ρυτίδα
στο κάποτε ωραίο πρόσωπό της
θυσία για την άσπλαχνη πατρίδα
που θέλησε να πάρει τον καλό της



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
kornos29
28-05-2008 @ 02:31
υπεροχο φιλε δημητρη
AndreasChristodoulou
28-05-2008 @ 02:36
Διαβασα και το πρωτο αλλα δεν σχολιασα
τωρα διαβαζω και το δευτερο..........
Προκειται για ποιηση ανωτατου επιπεδου
Αξιος ο ποιητης που την γραφει
Nefeligeretis
28-05-2008 @ 02:50
Ο νόστος σου Δημήτρη, είναι το πρότυπο μέτρησης της συγκίνησης μου. Σου σφίγγω με χαρά και περηφάνια το χέρι!
::smile.::
AlexSAI
28-05-2008 @ 03:13
Την καλησπέρα μου Δημήτρη !!! ::yes.::
Κατσοράκι
28-05-2008 @ 03:33
::theos.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
28-05-2008 @ 03:39
Στον αργαλειό της πάντα καθισμένη
θα είναι τώρα πια είκοσι χρόνοι
υφάσματα τη μέρα να υφαίνει
μα μόλις σκοτεινιάσει τα ξηλώνει

Πηνελόπη ::yes.:: ::yes.::

πολύ ωραίο
κώστας νησιώτης
28-05-2008 @ 03:53
σε παρακολουθω πολύ κοντυτερα απ οτι φανταζεσαι φιλε μου μοναδικέ
ALYZIOS
28-05-2008 @ 04:45
ΕΞΟΧΟ........!!!!! ::up.:: ::smile.::
panta smile
28-05-2008 @ 05:29
υπεροχοοο!!!!!!! ::theos.::
anuya
28-05-2008 @ 05:31
Ξέρεις τα λόγια της Κακιούσας;
άνθισαν οι απιδιές, καθώς και οι μηλιές, ο ομιχλώδης καιρός υποχώρησε για τα καλά... έβγαινε (=ανέβαινε) η Κατιούшα σκεφτική, λυπημένη, πάνω στον ψηλό του ποταμού τον γκρεμό (=απόκρημνη όχθη).
ανέβαινε, και ένα τραγούδι πάλι τραγουδούσε για τον αετό στις εξοχές που πετά, για κείνον τον οποίο ζήλευε, του οποίου διαβάζει γράμματα λυπητερά.
άχ, τραγούδι, τραγούδι του κοριτσιού του αρχοντικού, στον ήλιο απο πίσω (=τον ήλιο ακολουθώντας) πέτα πήγαινε, ώς εκεί, στο σύνορο, μήνυμα (χαιρετισμούς) απο την Κατιούшα δώσε στον στρατιώτη.
άς θυμηθεί αυτός το κορίτσι, την μικρή αρχόντισσα, άς ακούσει το τραγούδι που (αυτή) τραγουδάει. αυτός καλά άς διαφυλάσσει το σύνορο, ενώ την αγάπη η Κατιούшα διαφυλάσσει…


tinios
28-05-2008 @ 06:36
Υπέροχο Δημήτρη, συγχαρητήρια!!
iptamenos_gatos
28-05-2008 @ 07:16
σε προκαλω να ακουσεις τον ηλεκτρικο θησεα του μαρκοπουλου κατι τετοιο μου θυμησες
χρηστος καραμανος
28-05-2008 @ 08:26
ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΕ!!!ΚΟΡΥΦΑΙΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΕ,ΠΟΙΗΤΗ!!!ΣΕ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!
ASWTOS IOS
28-05-2008 @ 09:18
ΌΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΗΣΙΩΤΗΣ Κ. ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΝΤΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΑΣ!!! ::laugh.::
ΥΠΕΡΟΧΟ ΦΙΛΕ!!! ::up.::
Helene52
28-05-2008 @ 10:26
Απλά ........ΚΑΤΑΠΛΗΤΙΚΟ!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Την καλησπέρα μου Δημήτρη
Maria Olsen
28-05-2008 @ 11:32
Πολύ ωραίο Δημήτρη ::smile.::
Ιχνηλάτης
28-05-2008 @ 11:41
Φίλε μου Δημήτρη! Είμαι μελετητής σου!!!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-05-2008 @ 12:47
::up.:: ::theos.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος
28-05-2008 @ 12:59
το βλέμμα της που του’ φερνε γαλήνη
ανίσχυρο μπροστά στο πεπρωμένο
που λέει πως θα πρέπει τώρα κείνη
να χωριστεί απ’ τον αγαπημένο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
σε παραδέχομαι φίλε μου ! ! !
Denis
28-05-2008 @ 13:26
Έχεις, Δημήτρη, τα σέβη μου και την απέραντη εκτίμησή μου για το υπέροχο τραγούδι σου! ::yes.:: ::smile.::
Xωρολάτρης
28-05-2008 @ 13:42
Πολύ όμορφο Δημητρη..πολύ!
ΓιΟΥΛΗ_Τ
29-05-2008 @ 10:19
νοστος νοστος. . . πως πεταει ψυχες στους αιθερες..
καλησπερα Δημητρη μου !
nuxtolouloudo
09-08-2008 @ 10:04
Ένα ακόμη κόσμημα.....! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο