Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: η κατάρα του ψαλτάρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130265 Τραγούδια, 269346 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η κατάρα του ψαλτάρα
 από τον καιρό που σταμάτησα να ψάλλω έμαθα και βυζαντινή
 
η κατάρα του ψαλτάρα

Ψάλλω,
στα πα-ιδιά μου, το πα
του παλα-βου εαυτού μου, το βου
της α-γα-πης μου, το γα
στους λίγους δι-κούς μου, το δι
στα κε-δρα μου, το κε
στη ζω-ή, το ζ ω
στο μ-νι-μόσυνο, το νι
Πα
Βου
Γα
Δι
Κε
Ζω
Νι
Ζήτω τα πτυχία μου
και η μουσική μου,
η βυζαντινή.
Ανάλωσα τη μισή ζωή μου
να γίνω εκτελεστής μέλους.
Κατανάλωσα την υπόλοιπη,
μετρώντας τα αθώα θύματα
της εν-ψυχρώ
εκτέλεσης.
Άλωσα μια ζωή ταπεινής σιωπής,
με μια κενόδοξη μουσική φλυαρία,
ντυμένη σαν τη Λουκά Ελένη,
μια ντίβα με μικρόφωνο
μία αγία με κερί
θεό-σεβουμένη.
Με κάλεσαν σε μια αγρυπνία να τους τα ψάλλω.
Αφού τελιώσαμε την πανδαισία
και κατέβηκα το θρόνο μου,
σαν ταπεινός νταλάρας
που τραγούδησε για όλα τα άδικα
που ζούμε από την κούνια μας,
μια γριούλα με ελαφριά γενειάδα
σαν την ορεινή γυνή του κυρ φώτη
μου είπε:
τραγουδάς όμορφα γιέ μου.
Τα λόγια σου έφταναν μέχρι
τ’αυτιά μου
και με κράτησαν
για ώρες ξύπνια.
Και ο γέρος μου ψάλλει.
Είναι παράφωνος.
Μα κάθε φθόγκος του
στο λαιμό κόμπος μου.
Και τα λόγια του,
φτάνουν,
μέχρι την καρδιά μου.
Και με νανουρίζουνε ώρες.
Και του φώναξε του γέρου ψάλτη
να δει και να θαυμάσει,
νέο ήθος εκτέλεσης μέλους,
παγκόσμιου πρωταθλητή
υπερπήδησης εμποδίων κενόδοξων
υπερήφανου άλτη.
Ο γέρος με κάρφωσε
με τα σοφά του τα μάτια.
Με φίλησε στο μέτωπο
και μου ψιθύρισε στ’αυτί
πως όταν ψάλλει,
κατεβαίνει στο βάθος των λόγων.
Και ο λυγμός,
δεν τον αφήνει να είναι καλλίφωνος.

[I]Τα ψάλλω γιέ μου του θεού,
κατ’ευθείαν,
χωρίς εμπόδια.
Κι οι οπαδοί της καλλιφω-νι-ας,
κάθε φορά,
τα νι τα ξέβαθα μου γιουχαϊζουν.
Και οι φιλάθλοι της ουσίας,
κάθε φορά,
χειροκροτούν
όλα τα πα-ράφωνα πα μου
και όλα τα δι της καρ-δι-ας μου
για προσευχή τα λογίζουν.[/I]

Τα λόγια του παππού με μαχαίρωσαν.
Έκαναν τους χτύπους μου να αλλάξουνε ίσο.
Και είδα όλα τα ψαλσίματά μου,
α π ο γ υ μ ν ω μ έ ν α.
Επιδερμικός τροβαδούρος
που αυτιά επιφανειακών ηδονίζει.
Κιθάρα με χορδές επίγειες,
στην ουσία ξεκούρδιστη
που από-συντονίζει.
Έφυγα από την αγρυπνία
ξυπνώντας από βαθύ ύπνο.
Και πήρα από ένα νέο παπά
ένα μικρό
κομμάτι αντίδωρο.
Και πήρα από ένα γέρο παππού
ένα μεγάλο κομμάτι ταπείνωσης.
Κομμάτι δώρο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αγάπα και κάνε ότι θέλεις
 
kelly_2007
29-05-2008 @ 16:11
Καλημερα χαρη, παντα υπεροχος......... ::up.::
isidora
29-05-2008 @ 16:18
ΤΑ πιο πολλά τα πήραμε εμείς
arpistre
29-05-2008 @ 16:26
καλό ξημέρωμα
ωραία το κατάφερες το βυζαντινό
::smile.::
kornos29
29-05-2008 @ 21:21
καλημερα που ωραιο
karpox
29-05-2008 @ 22:20
πως όταν ψάλλει,
κατεβαίνει στο βάθος των λόγων.
Και ο λυγμός,
δεν τον αφήνει να είναι καλλίφωνος

Κομμάτι δώρο.........

και αυτο μαζι με τ'αλλα!
ευχαριστω!
ψιτ-ψιτ
29-05-2008 @ 22:53
::naugh.:: θεε μου ::scare.::
χάρης ο κύπριος
29-05-2008 @ 23:15
δέσποινα μου είναι απλό.
πως όταν κλαις και δεν μπορείς να μιλήσεις.....
αλλά την ίδια ώρα τα βλέπεις όλα σε βάθος...
κάπως έτσι.
την καλημέρα μου σε όλους παιδιά.
Α.Ε. ΕΠΕ
29-05-2008 @ 23:38
Μου αρέσουν πολύ τα απλά και τα ανάλαφρα
που δίνουν δουλειά για το σπίτι
Τον θαυμασμό μου! ::rol.::
aprobleptos
30-05-2008 @ 00:25
Ζήτω τα πτυχία μου
και η μουσική μου,
η βυζαντινή.
Ανάλωσα τη μισή ζωή μου
να γίνω εκτελεστής μέλους.
Κατανάλωσα την υπόλοιπη,
μετρώντας τα αθώα θύματα
της εν-ψυχρώ
εκτέλεσης

Υπεροχο ! Χάρη ::yes.:: ::up.::
κώστας νησιώτης
30-05-2008 @ 00:25
Και πήρα από ένα γέρο παππού
ένα μεγάλο κομμάτι ταπείνωσης.
Κομμάτι δώρο.

εκει μεσα κρυβεται ο επαινος φιλε μου, σ αυτα τα λογια
Nefeligeretis
30-05-2008 @ 00:30
Μπράβο Χάρη, δεν ξέρω γιατί, αλλά για κάποιο λόγο με γέμισαν νοσταλγία όλες αυτές οι εικόνες σου. ::smile.::
Ιππαρχος
30-05-2008 @ 00:34
Καλημέρα Χάρη, όπως τα λέει ο Κώστας Νησιώτης!
poetryf
30-05-2008 @ 00:51
Έξυπνα όμορφο Χάρη μου. Καλημέρα!~ ::love.::
Ιχνηλάτης
30-05-2008 @ 02:28
Το ποιημά, είναι γεμάτο με αντιθέσεις που σοκάρουν
και που εσύ τις έχεις ταιρίαξει (τοποθετήσει) καταπληκτικά!!
Μπράβο ρε Χάρη!!
Helene52
30-05-2008 @ 02:46
Ζήτω τα πτυχία μου
και η μουσική μου,
η βυζαντινή.
Ανάλωσα τη μισή ζωή μου
να γίνω εκτελεστής μέλους.
Κατανάλωσα την υπόλοιπη,
μετρώντας τα αθώα θύματα
της εν-ψυχρώ
εκτέλεσης
Πανέμορφοοοο !!!!!
Την καλημέρα μου και το ΜΠΡΑΒΟ μου ::up.:: ::up.:: ::hug.::
ALYZIOS
30-05-2008 @ 04:11
Άλωσα μια ζωή ταπεινής σιωπής,
με μια κενόδοξη μουσική φλυαρία,
ντυμένη σαν τη Λουκά Ελένη,
μια ντίβα με μικρόφωνο
μία αγία με κερί
θεό-σεβουμένη

Μαζι με την Λουκα ,αχτυπητο διδυμο...... ::razz2.::
χάρης ο κύπριος
30-05-2008 @ 07:08
κατάρα μου έβαλες αλύζιε να συμφωνώ μαζί σου....
πόσο δίκαιο έχεις.....
αυτό είμαι..... αγνοπρόστυχος !
Ναταλία...
30-05-2008 @ 07:33
Και πήρα από ένα νέο παπά
ένα μικρό
κομμάτι αντίδωρο.
Και πήρα από ένα γέρο παππού
ένα μεγάλο κομμάτι ταπείνωσης.
Κομμάτι δώρο.


Ειλικρινα θαυμάζω τη γραφή σου Χάρη είσαι ποιητής με τα ούλλα σου ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
panta smile
30-05-2008 @ 10:00
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΟΟ!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.::
Αγνή
30-05-2008 @ 10:11
απογυμνώθηκαν οι ψαλμουδιές; ωω
και
σεμνά με τα συνθετικά!
χάρης ο κύπριος
30-05-2008 @ 10:45
όλα τα κενόδοξα απογυμνώνονται αγνή.
αργά ή γρήγορα.
και τα συνθετικά μου μια χαρά σεμνά είναι.
δεν πάει αγνοαγνά ή προστυχοπρόστυχα.
άκου πώς ακούγεται
............α γ ν ο π ρ ό σ τ υ χ α ..............
ΓιΟΥΛΗ_Τ
30-05-2008 @ 10:50
Και ο λυγμός,
δεν τον αφήνει να είναι καλλίφωνος. . .

υποκλινομαι φιλαθλος ταπεινος της ουσιας σου. .

Αγνή
30-05-2008 @ 10:57
ακούγεται σαν ...σ α π ο υ ν ό π ε ρ α...
μόνο που το όπερα αντιστοιχεί στο πρώτο και
το σαπούνι στο δεύτερο συνθετικό
χάρης ο κύπριος
30-05-2008 @ 11:24
και το ολό-λ-αγνο ταιριάζει όλο στο αγνό.
είδες τι ωραίο προ-στιχάκι.
::razz2.::
artista_k
30-05-2008 @ 11:33
Αχ βρε Χάρη, από τι είναι η ψυχή σου... από χρυσό, μετάξι, μάλαμα; Eυλάβεια και ταπεινοφροσύνη γεμάτος!

(Α.Ε. ΕΠΕ μου τι σοφή που είσαι!... ::rol.::)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο