Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ~ Διάφανη τρικυμία~
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269429 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ~ Διάφανη τρικυμία~
 η δημιουργία είναι η ελευθερία της ψυχής μας...
 
[align=center][B]Τα μισοφέγγαρα στις λόγχες των ματιών σου
καρφώνονται και στάζουν οι μορφές
πότε απ'τα μάτια πότε απ'τις άκρες των χειλιών σου
σαν ταξιδιώτες ξεπροβάλλουν οι εμμονές.
Και μισοκρύβεσαι, διάφανη τρικυμία
λίγο πιο πέρα απ'τη φωνή των αστεριών,
εκεί που μέθυσαν όλοι οι ουρανοί σου
κι έγιναν τύφλα από νεράιδες.
Με μια ατάραχη ματιά χάρτινου ψέματος
αδειάζεις κάμποσες ζωές στο κίτρινό σου
ρίχνεις στεριές στα πιο βαθιά τους όνειρα.
Σ'αυτές τις ρόδινες αυγές που σε τυλίξανε
αφήνεις πάνω τους ένα ένα τα φιλιά σου
για απομίμηση καρδιάς στάζεις τριαντάφυλλα
να ανασταίνουν κάθε κύμα της ζωής σου[/B]

[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
 
aprobleptos
30-05-2008 @ 04:15
Εξαιρετικα! Υ π ε ρ ο χ ο! ::hug.:: ::up.::
Helene52
30-05-2008 @ 04:18
Πραγματικά Υ π έ ρ ο χοο!!!!
ΜΠΡΑΒΟΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
30-05-2008 @ 04:43
Eυωδιαστά υπέροχο κι αγαπημένο.
Δεύτερη μαγευτική ανάγνωση μέχρι στιγμής. ::love.::
χρηστος καραμανος
30-05-2008 @ 05:44
Σ'αυτές τις ρόδινες αυγές που σε τυλίξανε
αφήνεις πάνω τους ένα ένα τα φιλιά σου
για απομίμηση καρδιάς στάζεις τριαντάφυλλα
να ανασταίνουν κάθε κύμα της ζωής σου

ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Nikos Krideras
30-05-2008 @ 06:37
Μπράβο ΜΑΡΙΑ
isidora
30-05-2008 @ 10:30

Τα μισοφέγγαρα στις λόγχες των ματιών σου
καρφώνονται και στάζουν οι μορφές
πότε απ'τα μάτια πότε απ'τις άκρες των χειλιών σου
σαν ταξιδιώτες ξεπροβάλλουν οι εμμονές.
Και μισοκρύβεσαι, διάφανη τρικυμία
λίγο πιο πέρα απ'τη φωνή των αστεριών,

Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι καλλίτερο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο