| |
στον καναπέ κοιμήθηκες
για δεύτερ'η σου μέρα
μάτια μου αν ήξερες
πόσο βαριά… η σφαίρα
του κορμιού που χώρια
απο τον θεό του
βρίσκεται
το μαξιλάρι δε μπορεί
να γίνει ο αγγελός του
δύο μέρες τώρα κοίτομαι
σαν τη νεκρή στο χώμα
στον καναπέ κοιμήθηκες
γιάντα όχι στης αγάπης
μας το στρώμα;
κι η καλημέρα σου σκληρή
με πόνο βγαίνει
από το στόμα
πές μου τι σου κανα
και μας πονάς ακόμα
πού είναι η αγάπη σου
κι η γλύκα στη μιλιά σου
που είναι τα χάδια σου
και η αγκαλιά σου
επήρε η φίλη η αδελφική
προχθές τηλέφωνο αργά
και τρόμαξες πολύ
πετάχτηκες ψηλά
τσατίστηκες και έφυγες με φορα
απ το κρεββάτι
κι με αφησες για δυο
της μοναξιάς σαράκι
και χθες που οκ
σου περάσανε τα νεύρα
στον καναπέ κοιμήθηκες
χωρίς να πεις κουβέντα
ξύπνησα το πρώι
και σου έριξα σεντόνι
και τώρα
μαντινάδα ακούω κρητική
να σώσει ε αυτό μόνη
μα έλα που η καρδούλα μου δεν το αντέχει άλλο
ούτε τα μούτρα τα φριχτά , ούτε το πείσμα το μεγάλο
αν με αγαπάς έλα κοντά
να δούμε την αγάπη
την εμορφιά αχ της ψυχής κι όχι το δάκρυ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
