Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Παραμορφώσεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130548 Τραγούδια, 269411 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παραμορφώσεις
 
Σε μια κόψη πάνω στέκομαι
Δαιμονοληψία ή ατυχία
Ματώνω λίγο κι αναλύω
Μολυσμένο το αίμα ενδογενές
Ή μολυσμένο εξωγενές
Χύνω λίγο ακόμα
Η επιστήμη ερευνά
Το μυαλό παίζει
Η φαντασία οργιάζει
Η διαίσθηση κοιμάται
Η αφαίμαξη συνεχίζεται
Κι όλα μαζί μου στήνουνε παιχνίδια
Ξεχασμένα και καινούρια
Μα εγώ ξέχασα να παίζω
Σκέφτομαι χωρίς να μετέχω
Ακίνητη πάνω στην κόψη
Που στρέφεται μέσα μου
Ενάντια στη φύση μου
Συνήθισα τον πόνο
Έμαθα στον πόνο
Ζω μαζί του
Δεν απομακρύνομαι
Ακίνητη στέκομαι
Και βλέπω τα όρια
Να μακραίνουν
Τίποτα άγνωστο ως εδώ
Μόνο το αντίθετο
Της υποχόνδριας σκέψης



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
κώστας νησιώτης
31-05-2008 @ 01:01
Συνήθισα τον πόνο
Έμαθα στον πόνο
Ζω μαζί του
Αστεροτρόπιο (Jeny)
31-05-2008 @ 01:09
Ευχαριστώ όσους περνάτε, θα επανέλθω στα δικά σας, να προσθέσω πως διαβάζω όλο και πιο αξιόλογα, μα με την ισχυρή κρίση ημικρανίας που έχω σήμερα δεν είμαι σε θέση να δώσω τη δέουσα προσοχή.
ειρήνη
31-05-2008 @ 01:35
Μα εγώ ξέχασα να παίζω
Σκέφτομαι χωρίς να μετέχω
Ακίνητη πάνω στην κόψη
Που στρέφεται μέσα μου

νομίζω πως σε νιώθω Τζένη μου
χάρης ο κύπριος
31-05-2008 @ 02:03
Συνήθισα τον πόνο
Έμαθα στον πόνο
Ζω μαζί του
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
μαζί σου !
καλό Σ/Κ
κώστας νησιώτης
31-05-2008 @ 03:06
ευχομαι φιλη μου να ειναι περαστική η ταλαιπωρία σου

το ποιημα σου με βρισκει και μενα στο ιδιο ακριβως μεταιχμιο με όλα να μακραινουν, οπως λες, και με μονη σανιδα σωτηριας λιγους, πολυ λιγους, φιλους και φιλες που μας απλωνουν στοργικα το χερι (εμφαση στο στοργικα)
Κατσοράκι
31-05-2008 @ 03:47
::hug.:: ::theos.:: ::up.::
Aris4
31-05-2008 @ 06:30
Αν δεν σου εχει περασει σε μια ωρα απο τωρα ... πες ,

και θα σου πω ανεκδοτο που θα σου σπιναρει το κρανιο σε βαθμο .
που δεν θα αισθανεσαι τιποτα !!!! ::up.:: ::razz2.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος
31-05-2008 @ 08:01
Σκέφτομαι χωρίς να μετέχω
Ακίνητη πάνω στην κόψη
ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ!ΜΠΡΑΒΟ!ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΑΔΕΛΦΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΑΓΓΕΛΙΚΗ; ::up.:: ::up.:: ::up.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
31-05-2008 @ 08:30
Άρη ξύπνησα κι ακόμα πονάω, το ανέκδοτοοοοοοοοο

Χρήστο; έχω! ::lost.::

Κώστα Νησιώτη συνηθισμένη η ταλαιπωρία μαζί μου. Λυπάμαι αν σε βρίσκει στο ίδιο σημείο, όμως πραγματικά δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου ως προς τους φίλους. Έχω κατά καιρούς γράψει αρκετά με αφορμή αυτές τις στοργικές, σανίδες σωτηρίας και ζωής.

Σας ευχαριστώ όλους.
tinios
31-05-2008 @ 10:23
Εξαιρετικό!
Περαστικά!
nirbana
31-05-2008 @ 10:47
Συνήθισα τον πόνο
Έμαθα στον πόνο
Ζω μαζί του
καλή κίνηση... όμορφο... ::yes.::
MARGARITA
31-05-2008 @ 11:41
και εγώ εκεί στέκομαι...δεν με βλέπεις....κουνάω τα χέρια μου ::love.::
ka ti na
31-05-2008 @ 14:38
συχνά, πολύ συχνά μ΄εκφράζουν τα γραπτά σου, με τούτο
εδώ ταυτίστηκα απόλυτα..πέρα απο τις φλυαρίες μου,
μ΄άρεσε πολύ το τετράστιχο που υπογράμμισε η ειρήνη..

::smile.::
Maria Olsen
04-06-2008 @ 16:40
Σκέφτομαι χωρίς να μετέχω ::sad.::
anthrakoryxos
07-06-2008 @ 03:40
Χρόνια καλά, έυχομαι..
Τα πολλά τα έχεις σίγουρα, τώρα που είσαι σε ''εύκρατο'' κλίμα..
::clown.:: ::clown.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-06-2008 @ 03:45
::laugh.::
ναι, θα κόψω και το τσιγάρο και θα μπω στο βιβλίο γκίνες ::razz2.::
σ' ευχαριστώωω
poetryf
12-06-2008 @ 03:30
Η αφαίμαξη συνεχίζεται
Τί στίχος! πόση αλήθεια κρύβει!!!
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο