κώστας νησιώτης
04-06-2008 @ 00:05 | Κουράστηκα τις αγάπες,
που σωπαίνουν,
τις λέξεις,
που τρίζουν από αχρηστεία.
παντοτε στα ιχνη της ψυχης μας καλε μου φιλε Κωστα,
πάντοτε μιλάς για μας | |
Ιππαρχος
04-06-2008 @ 00:17 | οι βροχές θλίψης ...
Τρομερή περιγραφή Κώστα. Όντως μιλάς για μας... | |
Γιώργος Θαλάσσης
04-06-2008 @ 00:40 | επαρκεις οι αιτιες | |
Α.Ε. ΕΠΕ
04-06-2008 @ 00:49 | πληγώνει η σιωπή
χωρίς εμφανείς αιτίες ύπαρξης
δείχνουν έτσι μη επαρκείς...
Μ' έβαλες σε σκέψεις πάλι και δεν είναι και το φόρτε μου.
::smile.:: | |
LILA KIRA
04-06-2008 @ 00:49 | κουράστηκα τις αγάπες που σωπαίνουν...
επαρκέστατος ::yes.:: | |
Στιχομανής
04-06-2008 @ 01:20 | Τα μάτια μου
παγιδεύουν με δάκρυα
ένα βαθειά κρυμμένο μέλλον
Συμφωνώ και με όλους τους προλαλήσαντες!
::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Κατσοράκι
04-06-2008 @ 01:21 | Τα μάτια μου
παγιδεύουν με δάκρυα
ένα βαθειά κρυμμένο μέλλον.
::love.:: ::yes.:: ::theos.::
μπράβο Κωστάκι!!!!!!!!!!!!!! | |
jasminaki
04-06-2008 @ 01:25 | ::hug.:: Κουράστηκα τις αγάπες,
που σωπαίνουν,
τις λέξεις,
που τρίζουν από αχρηστία.
Με απομακρύνουν
οι βροχές θλίψης που μου χαρίζεις.
πολυ περιεκτικο,,,,,κριμα στην υπαρξη που δεν μπορει να υπερασπιστει την αγαπη της , που δεν τα στελνει στον αγυριστο ολες τις συμβατικοτητες ....ωστοσο υπαρχουν ... | |
AlexSAI
04-06-2008 @ 02:15 | Την καλημέρα μου Κώστα !!! Υπέροχο .... ::yes.:: ::theos.:: | |
zennoula
04-06-2008 @ 02:29 | ::up.:: ::hug.:: ::up.:: | |
Helene52
04-06-2008 @ 02:36 | Τα μάτια μου
παγιδεύουν με δάκρυα
ένα βαθειά κρυμμένο μέλλον
Με όλους τους ::up.:: ::up.::
Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και την καλημέρα μου Κώστα ::hug.:: | |
Denis
04-06-2008 @ 03:28 | Κουράστηκα τις αγάπες,
που σωπαίνουν,
τις λέξεις,
που τρίζουν από αχρηστία.
Χρειαζόμαστ' εκγύμναση στη διάκριση, πότε να σωπαίνουμε και πότε (και πως...) να μιλάμε στις σχέσεις μας, γενικώς... ''Στρογγυλό'' ποίημα, φίλε Κώστα! ::yes.:: | |
Ιχνηλάτης
04-06-2008 @ 04:48 | Το "χάρηκα" πολύ το ποιημά σου, γιατί το μελέτησα σε βάθος! | |
justawoman
04-06-2008 @ 05:01 | Οι λέξεις πληγώνουν, οι σιωπές πληγώνουν...
Τελικά τι μένει στους ανθρώπους για να κοινωνούν ο ένας τον άλλο?
Ίσως το καταφύγιο της ψυχής μας... η ποίηση
Έξοχος και διεισδυτικός ο λόγος σου, Κώστα
Άλλη μια φορά εφαπτόμενος των συναισθημάτων μας
::love.:: | |
χάρης ο κύπριος
04-06-2008 @ 06:24 | Τα μάτια μου
παγιδεύουν με δάκρυα
ένα βαθειά κρυμμένο μέλλον
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
κορυφαίοι στίχοι ! | |
χρηστος καραμανος
04-06-2008 @ 07:49 | Υπερασπίζεις με υπεροψία
τις αισθήσεις σου
χωρίς επαρκή επιχειρήματα.
Η ψυχή μου,
μια θάλασσα σκότους
που δεν μπορείς πια
να την διαπλεύσεις.
Κουράστηκα τις αγάπες,
που σωπαίνουν,
τις λέξεις,
που τρίζουν από αχρηστία.
ΑΥΤΑ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΨΕΙΣ!!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
aprobleptos
04-06-2008 @ 09:50 | Κρύβω την ανάγκη
να διαπεράσω με μυστικά βήματα,
εκείνο το φράγμα της σιωπής σου.
Σου ζήτησα,
να μη μετράς την αντοχή μου
με χιλιόμετρα,
να μη σχεδιάζεις την μοναξιά μου
με χαμόγελα.
>**** ψηλα! ψηλα! ..εκει στα σύνεφα! .στον θρονο σου::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
TAS
04-06-2008 @ 11:29 | Κουράστηκα τις αγάπες,
που σωπαίνουν
φίλε Κώστα: ::theos.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
04-06-2008 @ 13:52 | ενα ευχαριστω δε λεει τιποτα ε. . .
τα σεβη μου Κωστα . . .
Θησαυρος που εκτιμα μονο η σιωπη...
κι οταν η σιωπη δεν εχει επαρκεις
αιτίες ύπαρξης. . .
δε ξερει τι χανει.. | |
miss_a256
04-06-2008 @ 18:11 | Με απομακρύνουν
οι βροχές θλίψης που μου χαρίζεις.
Τα μάτια μου
παγιδεύουν με δάκρυα
ένα βαθειά κρυμμένο μέλλον. | |
 |
