Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Δένδρο σου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Δένδρο σου
 Καλημέρα στιχο-οικογένεια !... Στο Δένδρο του Χρήστου Π. αφιερωμένο...
 
Στον ίσκιο του η μάνα σου καθότανε
Κι εσύ στα σπλάχνα της κουλουριαζόσουν
Και μια γλυκιά μορφή ονειρευότανε
Μια μέρα να θωρεί στο πρόσωπό σου...

Τον ώμο της πα στον κορμό του έγερνε
Κι εκείνο θρόϊζε και τραγουδούσε
Και τις παλάμες στην κοιλιά της έφερνε
Και θέρμη το μωρό απορροφούσε...

Γλυκός Σεπτέμβρης ήρθε και κιτρίνησαν
Του Δένδρου σου τα φύλλα από λαχτάρα
Τι σπάνια τη μάνα σου αντίκρυζαν
Σαν πιάσαν πρωτοβρόχια με αντάρα...

Νοέμβρης.. κι από πάθος κοκκινήσανε
Προσμέναν σαν τρελά την άφιξή σου
Στο κάλεσμα της γης το Δένδρο αφήσανε
Και στρώσανε χαλί για τη γιορτή σου...

Κι ολόγυμνο το βρήκε ο Δεκέμβρης πια
Ν' αντέχει μες στο κρύο και τ' αγιάζι
Η μάνα σου το γροίκαε από μακριά
Μονάχο κι έρημο ν' αναστενάζει...

Σαν ήρθανε τα άγια Χριστούγεννα
Το Δένδρο σου ντυμένο στα λευκά
Ψαλμούς ψιθύριζε τόσο χαρούμενα
Τι σύντομα θα σ' είχε αγκαλιά...

Η μία του Φλεβάρη θαύμα μήνυσε
Και σίγησε η πλάση από δέος
Η πρώτη σου ανάσα.. πάχνη σκόρπισε
Και σκέπασε το βιος σου μ' ένα χρέος...

Σαν άνοιξες τα μάτια.. πρωταντίκρυσες
Τη μάνα.. μ' έκσταση να σε κοιτάζει
Δεν είχες μάθει λέξεις.. κι όμως.. μίλησες
Γελώντας στην αγκάλη της με νάζι...

Προτού να σαραντήσεις.. καλά γνώριζε
Η μάνα σου.. πως είχε κάμει τάμα
Στο Δένδρο που απ' όλα το ξεχώριζε
Του γιου της να ξορκίσει ένα κλάμα...

Και μία Κυριακή συννεφοστόλιστη
Σεμνή.. με δίχως φως παραπανίσιο
Η μάνα με τον γιο.. χαρά ολόλουστη
Ακούμπησε πα στον κορμό τον ίσιο...

Και μίλησε το Δένδρο με συγκίνηση
Και είπε για της μοίρας τα γραμμένα
Πως δύσκολη θα έχει ο γιος εκκίνηση
Τα χνάρια του.. με αίμα χαραγμένα...

Μα θά 'ρθει ο καιρός που την πληρότητα
Τη γνώση.. την σοφία θ' αποκτήσει
Και μια απλή.. ανθρώπινη οντότητα
Με τόλμη κι αρετή θε να μιλήσει...

Γιατί 'ν' ο εκλεκτός.. απ' τους ελάχιστους
Π' αλλάζουνε τον ρου στην Ιστορία
Πιστούς στο αγαθό κάμουν τους άπιστους
Διδάσκουνε του δίκιου την πορεία...

"Σοφός θα είν' ο γιος σου μάνα κάποτε
Γι' αυτό μην λυπηθείς σαν θα πονέσει
Περήφανη κι ακέραιη σαν άλλοτε
Ν' αντέξεις τις πληγές που θα φορέσει"...
...

Και σώπασε το Δένδρο.. και μπουμπούκιασε
Γιορτάσανε κι οι τρεις μαζί τον Μάρτη
Κι η όψη του μωρού άξαφνα μούδιασε
Κι ορκίσθηκε μεμιάς.. ζωή αντάρτη...



3-6-2008




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Κατσοράκι
04-06-2008 @ 01:06
::up.:: ::up.:: ::up.::
την καλημέρα μου!!!!
μπράβο!...
kornos29
04-06-2008 @ 01:24
την καλημερα μου μου μαριγω τελειο απο την αρχη μεχρι το τελος ::up.::
AlexSAI
04-06-2008 @ 02:21
::yes.:: ::up.:: Την καλημέρα μου !!!
LILA KIRA
04-06-2008 @ 02:25
υπέροχο ::up.:: ::up.:: ::up.::
zennoula
04-06-2008 @ 02:25
::love.:: ::hug.:: ::up.::
ΝΟΥΦΑΡΟ
04-06-2008 @ 02:34
::up.:: ::yes.:: ::up.::
swordfish
04-06-2008 @ 02:44
Κατάλαβα...ξεκινάς την βιογραφία κάποιου ...ορατού ή αόρατου δεν έχει σημασία...έμπνευση και αποτέλεσμα άριστο!
Μαρία Χ.
04-06-2008 @ 02:48
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα φιλενάδα ! Χα, χα, χα !!!! ::laugh.:: ::love.::
ΝΟΥΦΑΡΟ
04-06-2008 @ 02:49
::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
04-06-2008 @ 03:11
Καρποφορούν τα δέντρα των κουμπάρων...
Ναι ναι ναι!!!!
Φιλιά γλυκοκουμπάρα μου!!! ::love.::
Helene52
04-06-2008 @ 03:37
::up.:: ::up.:: ::up.::
CHЯISTOS P
04-06-2008 @ 03:43
ΑΑΑ !... τί έγινε πάλι εδώ ?...

Μαράκι, το δένδρο αυτό είναι υπαρκτό, και μοναχικό σε ένα λοφίσκο ψηλά στην Πίνδο, με ένα εικονοστάσι δίπλα...
Δεν ξέρω για΄ποιό λόγο, με έχει συνεπάρει η θωριά του..
Ίσως κάποιο ταυτόσημο σημείο να υπάρχει..

Κάθε φορά που περνώ από εκεί, δεν παραλείπω να στέκομαι και να το χαζεύω......

Θέλω οι χάρες σου να γίνουνε ευχές,
νεράιδες που πλουτίζουν τις πηγές σου,
γλυκός κανόνας στης ψυχής το απαρχές
κι εγώ 'να δένδρο που ρουφώ τις προσταγές σου....

βρε Μαράκι μου, σ' ευχαριστώ ! ::love.:: ::kiss.::
Μαρία Χ.
04-06-2008 @ 03:53
Ποιές προσταγές μου ρουφάς βρε ψεύτη ?? ::mad.::
Μόνο κάτι μπανιέρες καταπίνεις τελευταία.. και δεν είμαι καν μέσα !!! Χα, χα, χα !!! ::razz2.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος
04-06-2008 @ 04:17
Κι ορκίσθηκε μεμιάς.. ζωή αντάρτη.....!!!!
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΙΧΑΚΙ ΓΑΖΩΝΕΙ!!!ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ!!!
CHЯISTOS P
04-06-2008 @ 04:28
Το Δένδρο μου !

πατήστε εκτέλεση εδώ : http://5dimos.geochoros.gr/files/dendro_moy.exe

Tτο τραγούδι είναι της Loreena Mckennitt
estia
04-06-2008 @ 05:43
Παραπολύ ωραίο ::yes.:: ::smile.::
elena351
04-06-2008 @ 09:03
Eyge Maraki sthn empneysh ..kai sthn afierwsh sou ! ::up.:: ::theos.:: ::yes.::
isidora
04-06-2008 @ 11:05
Όμορφο στη σύλληψη και την εκτέλεση
TAS
04-06-2008 @ 11:20
Μαρία Υ . ..

της (Υ)πόκλισης και του θαυμασμού . . ::hug.::
CHЯISTOS P
30-01-2014 @ 20:44
"Το δένδρο μου" σε διαφορετικές εποχές :
https://www.facebook.com/ChristosPi/media_set?set=a.1662035344456.81839.1044381829&type=3

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο