| |
Τραγούδησε τις νότες που στάζουν στις χορδές της κιθάρας
οι ήχοι λιώνουν στο χρόνο, ύστερα μια απέραντη σιωπή
χόρεψες ανάμεσα στις φωτιές και τα μαχαίρια
ένιωσες, τόλμησες να νοιώσεις....
Άφησες στον άνεμο τη λογική, ταξίδεψες στο αλμυρό νερό
το φιλί κατακόκκινο λουλούδι, γλυκιά μου Αγάπη,
φωτεινό μου Αστέρι, ζεστή πνοή, τολμώ να πω: "είσαι η ζωή μου",
αγάπησες, τόλμησες ν' αγαπήσεις...
Το μηδέν, το κενό εισχώρησε στην καρδιά μου
οι σκέψεις τρελές χοροπηδούν, το άδειο χέρι, άψυχο,
οι αναμνήσεις χτυπούν σαν σταγόνες σκληρές καταιγίδας
ο πόνος αφόρητος, στριφογυρίζει στον αέρα και σε πνίγει
"Σ' Αγαπώ παράφορα, λανθασμένα και πεθαίνω"....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
