Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τροπικός του αγνώστου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130711 Τραγούδια, 269448 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τροπικός του αγνώστου
 
[I] Στον Κώστα Νησιώτη [/I]

Εγώ όσο ζω θα σ’ αγαπώ
μαζεύω την αγάπη στάλα στάλα
να γίνει θάλασσα,
μαζεύω τα σύννεφα ένα ένα,
να γίνουν το πλοίο
που θα σε φέρει εδώ.
Σπουδή που ξέφυγε σε άγνωστες πτυχές,
σε χώρο θνητό, μοιρασμένο,
είναι το όνειρο.
Ηδονική φωνή σε μυστική αγκαλιά,
βουβή επιθυμία παλινόστησης
είναι το θαύμα.
Ακούσια καταδίκη χωρίς λόγο,
αρχαίο δράμα, ημιτελές,
χωρίς κάθαρση
είναι το μέγεθος του λυγμού.
Αν μ’ αγαπάς
διαπέρασε το κενό,
ανίχνευσε το πέπλο της θλίψης
και βρες το πρόσωπο μου,
δες το σχήμα της μελαγχολίας
σε άγνωστο τροπικό
χωρίς συντεταγμένες.
Εγώ όσο ζω θα σ’ αγαπώ,
με λαβωμένη την καρδιά
σε τόπο μακρινό και ξένο.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
swordfish
11-06-2008 @ 00:08
''ανίχνευσε το πέπλο της θλίψης
και βρες το πρόσωπό μου
δες το σχήμα της μελαγχολίας
σε άγνωστο τροπικό!'' Τραγική έκκληση με απλό τρόπο! Καλή σου μέρα!
kornos29
11-06-2008 @ 00:15
Εγώ όσο ζω θα σ’ αγαπώ,
με λαβωμένη την καρδιά
σε τόπο μακρινό και ξένο

θελει πολυ μεγαλη καρδια φιλε κωστα μπραβο ::theos.::
Ιππαρχος
11-06-2008 @ 00:17
Με swordfish, και για το απόσπασμα και για το σχόλιο. Καλημέρα!
aprobleptos
11-06-2008 @ 01:07
Σπουδή που ξέφυγε σε άγνωστες πτυχές,
σε χώρο θνητό, μοιρασμένο,
είναι το όνειρο.
Αν μ’ αγαπάς
διαπέρασε το κενό,
ανίχνευσε το πέπλο της θλίψης
και βρές το πρόσωπο μου,
δες το σχήμα της μελαγχολίας
σε άγνωστο τροπικό.

Υπεροχος! δυναμικος στιχος & ...γαλαξιακή δομή! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Helene52
11-06-2008 @ 01:19
Με aproglepto κύρια και όλους τους άλλους ::up.:: ::up.::
Την καλημέρα μου Κώστα ::hug.::
Στιχομανής
11-06-2008 @ 01:30
Ακούσια καταδίκη χωρίς λόγο,
αρχαίο δράμα, ημιτελές,
χωρίς κάθαρση
είναι το μέγεθος του λυγμού.
Αν μ’ αγαπάς
διαπέρασε το κενό,
ανίχνευσε το πέπλο της θλίψης
και βρές το πρόσωπο μου,
δες το σχήμα της μελαγχολίας
σε άγνωστο τροπικό.

::up.:: ::theos.:: ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
11-06-2008 @ 01:55
Ναι, με την swordfish!!! Ακριβώς έτσι!

κώστας νησιώτης
11-06-2008 @ 02:13
Φιλε Κωστα σε ευχαριστώ για την καθημερινη ομορφια που μας δωρίζεις. Σε χαιρετω φιλε
Κατσοράκι
11-06-2008 @ 02:20
::yes.:: ::theos.:: ::up.::
AlexSAI
11-06-2008 @ 02:25
Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο ...
Ιχνηλάτης
11-06-2008 @ 02:47
Μπράβο ρε Κώστα !!! ::up.::
Ναταλία...
11-06-2008 @ 04:17
ανίχνευσε το πέπλο της θλίψης
και βρες το πρόσωπο μου,
δες το σχήμα της μελαγχολίας
σε άγνωστο τροπικό.
Εγώ όσο ζω θα σ’ αγαπώ,
με λαβωμένη την καρδιά
σε τόπο μακρινό και ξένο.

υπέροχο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
poetryf
11-06-2008 @ 04:41
βουβή επιθυμία παλινόστησης
είναι το θαύμα
Κορυφαίοι στίχοι Κώστα μου! ::hug.::
Αγνή
11-06-2008 @ 05:55
άλλο ένα όμορφο ερωτικό γράμμα σου
όπου ξανά, δεν υπάρχει η...
σύγκρουση αλλά η απόσταση...
Denis
11-06-2008 @ 08:33
βρες το πρόσωπό μου
σε άγνωστο τροπικό
χωρίς συντεταγμένες...

Με την αγάπη αγωγιάτη, η ανακάλυψη του Προσώπου, δεν διαφέρει και πολύ απ' την εξερεύνηση μιας νέας ηπείρου, άγνωστης μέχρι πρότινος! ::yes.:: ::smile.::
miss_a256
11-06-2008 @ 13:03
Εγώ όσο ζω θα σ’ αγαπώ
μαζεύω την αγάπη στάλα στάλα
να γίνει θάλασσα,
μαζεύω τα σύννεφα ένα ένα,
να γίνουν το πλοίο
που θα σε φέρει εδώ.
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-06-2008 @ 13:46
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
NIK-TSIK
11-06-2008 @ 23:44
σε άγνωστο τροπικό
χωρίς συντεταγμένες...καθένας στον δικό του
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
το κορίτσι του Μαι
12-06-2008 @ 03:20
"μαζευω την αγαπη σταλα σταλα
να γινει θαλασσα.
Αν μ'αγαπας,διαπερασε το κενο!"
πολυ ομορφο ::up.::
Ελένη Καιγή
12-06-2008 @ 07:06
Θ ε ϊ κ ό κ πάλι..
karina136
17-06-2008 @ 06:09
Κι εμείς "μαζεύουμε" στάλα στάλα την τέχνη σου που σχηματίζει ωκεανούς...Μπράβο και πάλι!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο