| |
Κυρια που βαδιζει
με ματια κλειστα
τον ακανθινο δρομο της δυσης
πισω απ τα τραβηγμενα χαμογελα
και τις συνηθειες του Κοσμου.
Στον παγωμενο,
σιωπηλο της βυθο
μπαλαρινα στα εξηντα
ή φουστανι λευκο
γλιστραει και η νυχτα
ανεμιζει ψυχη
πηδωντας τα πτωματα
πνιγμενων ονειρων.
Κουφαρια του χθες.
Σκληρη , αδυσωπητη αγαπη.
Λεξεις ασημαντες
κι αν σ αγαπω,
κι αν σ αγαπω
δεν βρισκω καρδια
ν αγγιξω τ αστερια
στου κρεμασμενου τα νυχια
πλημυρες
-ακους?
μοναχα και σταχτη
και τωρα...
Ο Κοσμος τελειωνει
Κυρια που βαδιζει με ματια κλειστα
και χερια που τρεμουν
Κυρια σιωπηλη
Κυρια που φοβαται
μ αγαπα μα δεν βρισκει
κι αν θελει δεν βρισκει
τον Δρομο να φυγει...
Κυρια που φοβαται...
(σε αγαπαω με ολη την τρομακτικη δυναμη των βυθων..)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
