| |
Κατέβηκα στο λιμάνι
εκεί που πηγαίναμε μαζί θυμάσαι;
Μα τι λέω θυμάσαι... αφού εσύ το ξέχασες.
Ήμουν εκεί στημμένη ώρες ολόκληρες
περίμενα μήπως και φανείς απο καμιά μερία,
θυμάσαι όταν με περίμενες εσύ;
Μα τι ρωτάω τον εαυτό μου, εσύ με ξέχασες...
Περίμενα λοιπόν και αγνάντευα εκείνα τα μικρά
καραβάκια που τα κοιτούσαμε από μακριά
και που λαχταρούσαμε πολύ να μας πάρουνε μαζί τους.
Θυμάσαι πως έκανες όταν το πρωτοσκέφτηκα;
Όχι δε θυμάσαι, γιατί λείπεις.
Λείπεις και εγώ έχω αρχίσει να μιλάω μόνη μου
για σένα σε σένα-σε μένα...
με πνίγει αυτή η σιωπή...
το κύμα εδώ στη θάλασσα σκάει πολύ απαλά και με μελωδικό ρυθμό
σαν να ακούω εκείνο το τραγούδι που μου χάριζες την πρώτη μας νύχτα.
Εσύ μπορεί να μη θυμάσαι, εσύ μπορεί να μην ήθελες,
να μην έκανες, μπορεί απλά να ήθελες...και...ξέχασες,
εγώ είμαι εδώ όμως και κοιτάζω μακριά,
τόσο μακριά όσο ήτανε τα όνειρα μας κάποτε...
κοιτάζω μήπως και έρθει κάποιο όνειρο μου και ξυπνήσω...
είναι βαριά η μοναξιά της ψυχής, είναι βαθιά η θλίψη.
Κι όμως εγώ είμαι εδώ και σε κοιτώ εκεί μακριά
γιατί ξέρω πως υπάρχεις και με βλέπεις,
μη κοιτάς που δε στο είπα ποτέ.
Έχω αρχίσει να χάνομαι μες στις πύλες του μυαλού μου,
έχω αρχίσει να βρίσκω καταφύγιο μόνο εδώ που με είχες αγκαλιά.
Άσε με να έρθω κοντά σου,
άσε με μόνο για μια στιγμή, να σου πω ένα στερνό αντίο
και μετά να χαθώ και εγώ μακριά μέσα στα όνειρα,
να πέσω σαν σταγόνα μέσα στη μαύρη θάλασσα τους
και να ζω μόνο για σένα.
Σε θυμάμαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
