Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θλίψη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130460 Τραγούδια, 269383 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θλίψη
 Αφιερωμένο κι αυτό με την ευχή να συμβεί ο τελευταίος στίχος...
 
Απλώνει η θλίψη ένα απέραντο σεντόνι
για να καλύψει της ψυχής τ’ άμετρα βάθη
κατάμαυρο είναι, τρυπάει σαν αγκάθι
καταπιέζει την ψυχή και την ματώνει

Η θλίψη σύννεφο κατάμεστο από μνήμες
ξεσπάει ξαφνικά σαν καταιγίδα
ποτάμι γίνεται η πιο βαθιά ρυτίδα
σαν ξεχειλίσουν των ματιών οι λίμνες

Το φως του ήλιου από χρόνια έχει εκλείψει
πυκνά τα σύννεφα, πώς να τα διαπεράσει
κι αν κάποια ακτίνα μέχρι την ψυχή μας φτάσει
πώς να τρυπήσει τον μανδύα που απλώνει η θλίψη;

Θέλει μια σπίθα, μόνο μία να φωτίσει
κάπου βαθιά μες στης ψυχής τα ερέβη
σιγά σιγά μα σταθερά να ανέβει
τότε μονάχα, ίσως, το χαμόγελο ανθίσει


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
LILA KIRA
15-06-2008 @ 00:50
!!! ::yes.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος
15-06-2008 @ 00:52
Θέλει μια σπίθα, μόνο μία να φωτίσει
κάπου βαθιά μες στης ψυχής τα ερέβη
σιγά σιγά μα σταθερά να ανέβει
τότε μονάχα, ίσως, το χαμόγελο ανθίσει
ΣΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗ,ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Nefeligeretis
15-06-2008 @ 00:53
Η θλίψη σύννεφο κατάμεστο από μνήμες...
ποτάμι γίνεται η πιο βαθιά ρυτίδα...

Τέτοιες εικόνες καθορίζουν το σύνολο, αλλά και το σύνολο καθορίζει τις λεπτομέρειες σου Δημήτρη. Εξοχο.
Οσο για την αφιέρωση, πάντα μαζί.
aprobleptos
15-06-2008 @ 02:24
σιγά σιγά μα σταθερά να ανέβει
τότε μονάχα, ίσως, το χαμόγελο ανθίσει

**** το ισως! & το πιθανο να γινει γεγονος!*****
Υπεροχο!
την καλημερα μου Δημητρη. ::yes.:: ::up.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος
15-06-2008 @ 02:29
Αφιερωμένο κι αυτό με την ευχή να συμβεί ο τελευταίος στίχος...
----------------------------------------------------------------------------------------
τότε μονάχα, ίσως, το χαμόγελο ανθίσει !

αυτό εύχομαι και γω με όλη μου την ψυχή.
είσαι μεγάλος ρε Δημήτρη !
φραγκοσυριανος
15-06-2008 @ 03:06
ΑΠΙΘΑΝΟ..ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ.. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Ναταλία...
15-06-2008 @ 03:36
Θέλει μια σπίθα, μόνο μία να φωτίσει
κάπου βαθιά μες στης ψυχής τα ερέβη
σιγά σιγά μα σταθερά να ανέβει
τότε μονάχα, ίσως, το χαμόγελο ανθίσει

με όλου τους ::up.:: μακάρι να πραγματοποιήθεί η ευχή ::theos.:: ::yes.::
το κορίτσι του Μαι
15-06-2008 @ 03:39
ευχομαι να συμβει ο τελευταιος στιχος ::yes.::
"σιγα,σιγα μα σταθερα να ανεβει
τοτε μοναχα,ισως,το χαμογελο ανθιζει¨" ::up.::
καλο μεσημερι ::smile.::
tinios
15-06-2008 @ 08:23
Άξιος Δημήτρη!!!
karpox
15-06-2008 @ 10:15
πες της
πως με το δακρυ η θλιψη γιγαντωνει
και κυριευει το καστρο του μυαλου
μ'ενα γλυκο τραγουδακι ομως
φευγει μακρια σαν τρομαγμενο
ποντικακι!
Ανδρομάχη
15-06-2008 @ 10:22
Αν δεν χαμογελας φιλε μου..το χεις χασει το παιχνιδι...
::sad.::
Ανδρομάχη
15-06-2008 @ 10:24
χαμογελα!!!
::smile.:: ::yes.:: ::yes.::
ΝΟΥΦΑΡΟ
15-06-2008 @ 12:01
::smile.:: ::yes.::
Xωρολάτρης
15-06-2008 @ 14:46
Υπέροχο!
karpox
15-06-2008 @ 14:57
η και πες του...
nuxtolouloudo
03-08-2008 @ 13:29
Θέλει μια σπίθα, μόνο μία να φωτίσει
κάπου βαθιά μες στης ψυχής τα ερέβη
σιγά σιγά μα σταθερά να ανέβει
τότε μονάχα, ίσως, το χαμόγελο ανθίσει


Πρωτότυπος τρόπος να ευχηθείς για Ευτυχία!!
Και εγώ στο εύχομαι...!!!
Υπέροχη γραφή...
Υπέροχη!!!
::yes.:: ::up.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο