| |
το απογευμα σβηνει....
το τελευταιο βραδυ....
νεκρες ψυχες κυκλοφορουν μεσα το σκοταδι...
στον θεο ετοιμαζουν την πιο φθηνη θυσια...
το ονειρο βυθιζεται
στην θλιψη και στην απληστια..
ο ιερεας κραταει το μαχαιρι...
ματωνει την καρδια....
η μαυρη βροχη απο τα ματια
συνεχιζει να πεφτει...
καθως τον σερνουν προς το ηλιοβασιλεμα....
των κυκνων το πενθιμο τραγουδι...
σημαδι πως του τελειωνει η ζωη...
ειναι ο ερωτας εκεινος
που του δολοφονησε την ψυχη...
ο θανατος ηταν της αγαπης η ποινη...
μενοντας μονος στο σκοταδι
με μια ανοιχτη πληγη...
το αιμα
κυλησε σαν την βροχη....
εκεινο το βραδυ...
που ενας αγγελος ερωτευτηκε μια θνητη....
εκεινο το βραδυ....
που ειπε το σαγαπω...
και για χαρη της αφησε τον παραδεισο....
μα εκεινη τον προδωσε...
τα αισθηματα του σκοτωσε...
εκεινο το βραδυ....
που ο πονος δηλητηριασε την πιο αγνη καρδια....
που οτι αγαπουσε του το πηρε μακρια...
εκεινο το βραδυ...
που οι αναμνησεις τον κυνηγουσαν...
το κρυο και ο αγερας
το πνευμα του σκορπουσαν....
εκεινο το βραδυ....
που ο καθρευτης ραγισε....
εκεινο το βραδυ....
που ενας εφηβος
για πρωτη φορα...δακρυσε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
