stixoi.info: 'εξοδος

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 'εξοδος

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130904 Τραγούδια, 269487 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

'εξοδος

Οχτασέλιδες περιπλοκες της σκέψης μου
έγιναν οι κραυγές μου
σωρεία υποννοουμένων η αλήθεια μου
σκευοφυλάκια τρόμου τα ποιήματά μου
διαβολοσκορπίσματα όλοι οι κόποι μου.

Όσο ανέβαινα τόσο και κατέβαινα.
Όσο προχωρούσα τόσο γύριζα.
'Ας κάνουμε μπίζνες' μου είπε ο εαυτός μου.
'Δεν είναι εποχή για τρελλούς.¨
Ό,τι ήταν να δεις το είδες.
Τώρα πρέπει να διαλέξεις.
Κι έμεινα εκεί άναυδος
αναμεσά στο σταυροδρόμι.
Μέσα κι έξω απ' την κλεισμένη θύρα.
Χρειαζόμαστε ένα προφήτη
ή μια λαιμητόμο, είπα
κι άκουσα το χουγητό του γέλιου μου
να επιστρέφει απ' το κάστρο αντίπερα
που ορθωνόταν περιγελαστικά πάνω στους βράχους.
Εγώ ποτέ δεν θα φτάσω.
Αλλά για κει ξεκίνησα, μονολόγησα.
Ένας αετός να με παρει στα φτερά του!
Δε θά φτανε όμως όλη μου η θέληση.
Κάπου έκανα λάθος.
'Λάθος... Λάθος...' αντιβούισε ο τόπος.
Είμαι σαν πάντα χαμένος. Κι έκατσα ανακούρκουδα
κι έβαλα στις παλάμες μου το σώμα
και τραντάχτηκα.
Γέλιο; Κλάμα;
Αυτό είναι κόλαση! Μέσα κί έξω.
Μπρός και πίσω. Ταξίδι στο πουθενά.
'Μια ζωή θα ζήσουμε' θυμήθηκα
κι έσπασα με το ξύλινο πόδι μου την πόρτα.
Ανέβηκα δύο δύο τα σκαλιά
καθώς γύρω φτερούγιζε το χάος.
Ξέφρενα προσπέρασα όλες τις τρύπες
αθέλητα ξέφυγα απ' όλες τις παγίδες
και χωρίς να το καταλάβω
σε κείνο κει το κάστρο βρέθηκα.
Κι ήταν νύχτα με πανσέληνο.
Κι ήταν ο ίσκιος μου παχύς.
Κι ετοιμάστηκα να σηκώσω το σπαθί
να κόψω τις περιπλοκές των κόμπων.
Κι ήταν η γραμμή του στόματός μου
στο σχήμα του πείσματος.
Κι ήταν σε λίγο που θα χάραζε.
Κι΄είχα μόλις αρχίσει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

justawoman 17-06-2008 @ 16:13	Μια έξοδος ηρωική του εαυτού από τον εγκλεισμό του Ένα ποίημα σφιχτά δεμένο στα φτερά της θέλησης που μπορεί να νικά ακόμη και τον εαυτό της. Χαίρομαι τόσο που σε διάβασα πάλι σπάνιε επισκέπτη καλή σου νύχτα ::smile.::
nirbana 17-06-2008 @ 16:30	Κι ήταν η γραμμή του στόματός μου στο σχήμα του πείσματος υπέροχος στίχος..... ::yes.::
TAS 17-06-2008 @ 21:21	Καλώς ξαναόρισες Γιάννη ! Λείπεις . .
Ανδρομάχη 18-06-2008 @ 00:27	Γιαννη χαιρομαι πολυ που σε διαβασα και παλι! Ισως οτι πιο ομορφο διαβασα απο εσενα!! Την καλημερα μου! ::smile.:: ::yes.:: ::yes.::
Α.Ε. ΕΠΕ 18-06-2008 @ 00:28	Σκοτεινό παράξενο όνειρο!!!
ΝΟΥΦΑΡΟ 18-06-2008 @ 01:52	::yes.:: ::yes.::
dimi.gr 09-08-2008 @ 10:42	Είναι αυτές οι στιγμές όταν ακουμπάμε τις πράξεις, στην κρίση της σκέψης. Θέλει τόλμη να αλλάξεις το ρου της ζωής και θέληση. Και δύναμη να το εκφράσεις! Είσαι από τους αγαπημένους μου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο