Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αντανάκλαση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130548 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντανάκλαση
 "Νωπή ακόμα η μέθη απ' το πάθος που παρείσφρησε στις φλέβες μας"
 
Διάφανη η αντηλιά πάνω στο σώμα σου
βουερή αναπνοή μες στη μέση της θάλασσας
τα ναι και τα όχι
η μυστική στιγμή που το φεγγάρι γυμνό
βουτά μες στο κύμα
για να βρει το τετράφυλλο δάκρυ
ο βαθύς στεναγμός τ' ουρανού το ξημέρωμα
εσύ και οι αέναοι χτύποι σου
η φλόγα
η φλόγα που καίει ασίγαστα μακριά στον ορίζοντα
που πλησιάζει
που βρυχάται
που καίει
που ανασκαλεύει πληγές κι αμαρτίες
η σκόνη του χθες κι ο απόηχος του περατάρη ανέμου
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
σαν σταγόνα που ξεχύνεται γάργαρη
στο αχανές των αιώνων

σαν μικρό νυχτολούλουδο
που ανθίζει
κι εγείρεται


t_t

"Ιχνηλατώντας τη σιωπή"


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ιχνηλατώντας τη σιωπή
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τις σιωπές μου τις ξέρω, από τις λέξεις μου φυλάγομαι. / systaseis.blogspot.com
 
Helene52
18-06-2008 @ 00:17
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
σαν σταγόνα που ξεχύνεται γάργαρη
στο αχανές των αιώνων
σαν μικρό νυχτολούλουδο
που ανθίζει
κι εγείρεται
Καταπληκτικό !!! ::love.:: ::theos.:: ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
18-06-2008 @ 00:21
Πόσον καιρό Ποιητή!
::up.:: ::rol.::
iokasth
18-06-2008 @ 00:53
Βουτά μες το κύμα
για να βρεί το τετράφυλλο δάκρυ.

Σαν σπάνιο δυσευρετο τετράφυλλο τριφύλλι φάνηκες ..!!
Πάει καιρός, και λείπεις.
Την Καλημέρα μου καλέ μου Τάκη.
ΝεφΕλλη
Eridanus (Γιώργος Β...)
18-06-2008 @ 01:56
Αγαπητέ Τάκη,

Πολύ δυνατό ξεκίνημα ο πρώτος στίχος.

Και ιδαίτερη εντύπωση ο "περατάρης άνεμος", η "σκόνη του χθες" και το "αχανές των αιώνων".

Άλλο ένα ουσιώδες ποιήμά σου.....

Αυτό που γενικά έχω παρατηρήσει στην γραφή σου είναι οτι μέσα σε καλοδουλεμένους στίχους και με "στρατηγική" (αν μου επιτρέπεις την έκφραση) επιλογή λέξεων έχεις την ιδιάτερη ικανότητα να εκφράζεις ένα πλήθος συγκροτημένων εικόνων και συναισθημάτων , που μπορούν να σταθούν δυναμικά αυτόνομα αλλά πάντα σε αρμονία με το σύνολο.

Κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο είδος γραφής ως "βαρύ" και "δύσβατο", εγώ απλά έχω να πω οτι είναι μια πολύ όμορφη τεχνοτροπία που εν δυνάμει ωθεί τον αναγνώστη στην διαδικασία αληλεπίδρασης με το κείμενο με σκοπό την βιωματική κατανόηση του.

Κάθε στίχος απο τα ποιήματά σου θα μπορούσε να είναι η απαρχή και για ένα αυτοτελές ποίημα, και αυτό είναι άλλο ένα μοναδικό χαρακτηριστικό αυτής της "επι της ουσίας" γραφής.

Να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις να δημιουργείς την ομορφιά που εφρένει την καρδιά και την ψυχή των αναγνωστών σου.

Με εκτίμηση,
Γιώργος Β.
φραγκοσυριανος
18-06-2008 @ 02:12
::up.:: ::theos.:: ::up.::
utterly sweet
18-06-2008 @ 02:40
Είσαι μαγεία ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
18-06-2008 @ 03:21
πανέμορφο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
santana
18-06-2008 @ 03:54
σαν μικρό νυχτολούλουδο
που ανθίζει
κι εγείρεται ...
Πολύ όμορφο...
::up.:: ::up.::
ΝΟΥΦΑΡΟ
18-06-2008 @ 06:00
::up.:: ::up.::
το κορίτσι του Μαι
18-06-2008 @ 13:10
"το χαδι σου
ευλογια και χαρη"
πολυ ομορφο ::up.::
nirbana
18-06-2008 @ 13:43
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
καταπληκτικός στίχος...την καλησπέρα μου.. ::smile.::
φραγκοσυριανος
19-06-2008 @ 03:05

Διάφανη η αντηλιά πάνω στο σώμα σου
βουερή αναπνοή μες στη μέση του θάλασσας
τα ναι και τα όχι
η μυστική στιγμή που το φεγγάρι γυμνό
βουτά μες στο κύμα
για να βρει το τετράφυλλο δάκρυ
ο βαθύς στεναγμός τ' ουρανού το ξημέρωμα
Εσύ και οι αέναοι χτύποι σου
η φλόγα
η φλόγα που καίει ασίγαστα μακριά στον ορίζοντα
που πλησιάζει
που βρυχάται
που καίει
που ανασκαλεύει πληγές κι αμαρτίες
η σκόνη του χθες κι ο απόηχος του περατάρη ανέμου
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
σαν σταγόνα που ξεχύνεται γάργαρη
στο αχανές των αιώνων
σαν μικρό νυχτολούλουδο
που ανθίζει
κι εγείρεται



Στατιστικά στοιχεία
Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 3




Ταξινόμηση
Κατηγορίες
Συναισθήματα - Εικόνες
Ομάδα
Ελεύθερος στίχος - Ποίηση




Επιλογές

[Στα αγαπημένα] Στα αγαπημένα
[Εκτυπώσιμη μορφή] Εκτυπώσιμη μορφή
[Μήνυμα στο δημιουργό] Μήνυμα στο δημιουργό
[Σχόλια του μέλους] Σχόλια του μέλους
[Αναφορά!] Αναφορά!



::up.:: ::up.:: ::up.::
αντικλείδι
28-02-2011 @ 16:50
χάρισμα σου .........

στου μυαλού σου το τοπίο
θ` αγναντέψω
στις εικόνες του
θα βγω να κάνω βόλτα
τα δεμάτια των φιλιών σου
θα κουρσέψω
σ`αγαπώ και θα στο γράψω
σαν και πρώτα

πάρε ποίημα όλο αίσθημα
για να`χεις
να πορεύεσαι, αστέρι μου
τα βράδια
σαν το χέρι μου με χέρι
ανιχνεύεις
να σε πάρει μακριά
απ` τα σκοτάδια

νοιώθω αέρα ν` αγκαλιάζει
το κορμί μου
ναι, το ξέρω, συ δεν έχεις
το Θεό σου
μου φυσάς αγάπη μέσα
στην πνοή μου
με χαϊδεύεις σαν στολίδι
ακριβό σου

τα φιλιά σου θυμωνιές είναι
και τρέμουν
σαν τα στάχυα το αεράκι
που ζητούν
και τα χείλη μου σαν φράουλες
προσμένουν
ένα δάγκωμα από σένα
καρτερούν ...
στίχος
28-02-2011 @ 17:13
βουερή αναπνοή
τα ναι και τα όχι............!!!!

η σκόνη του χθες κι ο απόηχος του περατάρη ανέμου
το χάδι σου
ευλογία και χάρη
και ψίθυρος
σαν σταγόνα που ξεχύνεται γάργαρη
στο αχανές των αιώνων.....................!!!!!

...ποιητική........!!! έξοχη δημιουργία Τάκη..........!!!!
Ειρήνη.Δ.
01-03-2011 @ 02:33
εσύ και οι αέναοι χτύποι σου
η φλόγα
η φλόγα που καίει ασίγαστα μακριά στον ορίζοντα, Tάκη!!!

Ανεπανάληπτο!!! ::yes.::
Καλημέρα! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο