| |
ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΕ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ
ΔΕΝΤΡΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ
ΒΛΕΠΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΛΑΤΙΑ
ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΡΥΦΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΔΡΟΜΟ ΠΩΣ ΠΗΡΑ ΠΑΛΙ ΛΑΘΟΣ
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ
ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΑ ΜΙΚΡΟΣ
ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΦΩΣ
ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝΑ ΠΩΣ Μ ΑΓΑΠΑΣ ΝΑ ΛΕΣ
ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΑΓΕΣ ΣΑΝ ΧΘΕΣ
ΜΑ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΑΝ ΠΑΛΙ ΣΚΟΝΗ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
